The girl next room

Chapter 7

Ντριννννν ντρινννννν

Χτυπάει το Κηνητο μου και το σικωνω

Α:"ποιος?" λέω με βραχνή φωνή

Ν:"μωρή μοσχάρο ακόμα Κοιμάσαι? Αντέ Ξύπνα είμαι έξω από το σπίτι σου." λέει και εγώ απλά μουγκριζω χωρίς να καταλάβω περνάνε κάποια Δευτέρα και ξυπνάω καταλαβαινοντας τι λέει.

Τρέχω κάτω και ανοίγω τη πόρτα και πηδαω πάνω του τσιριζοντας

Με κρατάει καλά και μπαίνει μέσα στο σπίτι. Προχωράει ευθεία και πάει στο σαλόνι. Κάθετε στον καναπέ και εγώ. Δεν έχω ξεκολλήσει λεπτό από επάνω του

Ρ:"γκχμ γκχμ έλεος με τα μέλια θα τα πατήσουμε και θα φάμε καμιά τούμπα αν θέλετε να πηδηχτητε τραβάτε στο δωμάτιο ." ακούω τον Ράιαν που έρχεται πίσω από τον καναπέ και κάθετε λίγο ποιο δυπλα ανοίγοντας την τηλεόραση

Α:"εμ εγώ δεν καταλαβαίνω τι λες αλλά από εδώ έχω τον Derek αν θες να σου γνωρίσω που είναι ο κολλητός μου. " λέω και ξεκολλάω και κάθομαι ανάμεσα τους στον κενό χώρο. Δεν απαντάει οπότε αγνοώντας τον γυρνάω στον Ντέρεκ για να συζητήσουμε

[...]

Οι ώρες έχουν περάσει και τώρα είμαστε στο δωμάτιο μου με τον Ντέρεκ και μιλάμε για τα μαθήματα στην σχολή

Την ησιχεια μας χαλάει ένας ήχος σαν αναστεναγμοι σπο τον διάδρομο. Κοιταζομαστε και βγενουμε έξω από το δωμάτιο μόλις καταλάβω πως οι αναστεναγμοι είναι από το δωμάτιο του Ράιαν πλησιάζω. Βάζω το αυτί μου στην πόρτα και ακούω κάποιον ή μάλλον κάποια να φωνάζει "ναι ναι Ράιαν έτσι! Γαμαμαι! Οο θεέ μου" και άλλα τέτοια. Κοιτάω τον Ντέρεκ έτοιμη να βάλω τα Κλάματα μόλις καταλάβω τι γίνεται μέσα.

Ντ:"τι έγινε μικρή είσαι έτοιμη να βουρκωσεις.εχεις ασπρησει" μόλις πλησιάζει ακούει τι γίνεται και τα παίρνει στο κρανίο "τι κάνει ο μαλακάς ρε φίλε! Αρχικά μπορεί να τον ακούσουν οι μικρές. Μετά μπορεί οι γονείς σας και μετά όλοι οι υπόλοιποι. Να μπω να του κάνω χαλάστρα? "λέει συνομοτικα.

Πευτω στην αγάλια του είναι το μόνο που έχω ανάγκη τώρα. Ούτε να του κάνω χαλάστρα ούτε να αρχίσουν οι φωνές. Μόνο ηρεμία και να ξεχάσω.

Ντ:" ειιιι τι έγινε?"λέει με αγονεια αλλά το μόνο που του λέω είναι να πάμε κάτω στο μπαρ. Θέλω να πιω να γίνω λιώμα με τα αγαπημένα μου τραγούδια και τον κολλητό μου.

Πάμε στον κάτω όροφο και κλείνω τις πόρτες. Βάζω ένα μπουκάλι βότκα και ξεκινάω να πίνω βάζω μουσική στα ηχεία αλλά όχι πολύ δυνατα.

Ντ:"θες να μου πεις το έχει γίνει? Νταξι πηδουσε το τσουλι και?"

Α:" δνε ξέρω!! Αυτό είναι το πρόβλημα δεν ξέρω γιατί έχω νευριάσει τόσο! Δεν ξέρω απλά θέλω να ηρεμισω από όταν ήρθα εδώ είναι μια στο κρύο μια στην ζέστη και δεν ξέρω τι να κάνω δεν ξέρω τι έχω πάθει τι εχιε γίνει. Έχω χάσει το εγώ μου " λέω απελπισμένα και πίνω άλλη λίγη βότκα

Ντ:" Όχι!! Όχι! Δεν το έπαθες. Γαμω τι θα γίνει τώρα? "λέει αλλά κουωετε σαν να μιλάει μόνος του

Α:" τι έγινε? "ρωτάω

Ντ:" εισια πολύ ηλιθια για να μην καταλαβαίνεις. "

Α:" θα μου πεις? "ξεφυσαει

Ντ:" μακάρι να είμαι λάθος αλλά με βάσει αυτά που λες εισια ερωτεύμενη. Με τον αδερφό σου "λέει φωνάζοντας σιγανά

Α:"μην λες μαλακιες" απαντάω αλλά έχω τρομάξει με την ιδέα και μονο

Ντ:" σκέψου λίγο. Όταν εισια κοντά του είσαι άλλος άνθρωπος. Κόντεψατε να πάρετε αποβολή από το σχολείο και δεν μπόρεσες να νευριάσες μαζί του ποια εσύ που ακούς για απουσία και βάζεις τα κλάματα. Είναι μέσα και πηδαει μια πουτανα και εσύ εδώ πίνεις βότκα και κλαις τον πόνο σου.  "

Α:" . Αντε τραβά σπίτι σου μην σε κρατάω. "

Ντ:" Όχι πρώτα θα κοιμηθείς και μετά "ξεφισαβ και τον ακολουθώ στις σκάλες για τον πάνω όροφο.

Με βάζει να ξαπλώσω και κοιμάμαι σχεδόν κατευθείαν. Θα τον κάνω να το φυσάει και να μην κριονει τον κύριο Ράιαν

::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::