51. Bölüm

6K 369 293
                                    

-İyi okumalar!

***

-Kahvaltı hazıııır!!!
Hevesle bağırdım.

- Neden kahvaltıyı sen hazırlamışsın gibi bağırıyorsun Neşe?

Ateş'e tatlı tatlı gülümsedim. Sucuklu yumurtayı masaya koydu.

-Hep bunu yapmak istemiştim, ondan.

- Hadi ama artık! Diye bağırdım.
Bak geliyorum. Kalkmıyor musun? Geliyorummmm.

Koşturarak misafir odasına daldım.

Yatağa çıkıp zıplamaya başladım. Hunharca zıplıyordum yatakta.

-Kalksanaaa.

Daha hızlı zıplamaya başladım.

- Toprak kalksana! Toprak kalksana!

Evet yanlış duymadınız sayın seyirciler. Yeni abim Toprak bizim evde kalmayı kabul etti.

-Ya bi s*ktir git. Sabahın köründe.

- Toprak abi kalkmayacak mısın Toprak abi.

Sinir olduğunu biliyordum ama bir şey yapamazdı.

-Neşe kes sesini ve git şurdan.

Bacağımdan tuttu ama deviremedi beni.

O sıra Ateş girdi içeriye. Beni kucaklayıp yere indirdi.

-Aaa Neşe rahat bırak Toprak abini.

Diyerek sırıttı.

Birbirimize bakıp kahkaha attık.

-Off sende mi ya! Diye söylenip battaniyesini başına kadar çekti Toprak.

Ateş elini omzuma attı.
-Napalım artık kahvaltıyı başbaşa yapacağız mecbur. Dedi

-Şikayetçi olan mı var?

Diyerek kıkırdadım

Ardından odadan çıkıp birlikte mutfağa gittik.

Az vaktim olduğunu bildiğimden her şeye saldırır gibi uzanıyordum.

-Yavaş boğulacaksın!

-Nopoyom oç koloyorom oç!

- Sen aç kalmazsın. Dedi imayla

Ellerimi belime koydum.

-He yani ben çok yiyorum. Camış gibi oldum öyle mi Ateş bey!

- Ben demedim sen dedin.

Dedi gülerek.

- Sen görürsün Ateş müsveddesi!

Zeytine uzanıp ağzıma attım.

Biz hızlı hızlı kahvaltı ederken Toprak savaştan çıkmış gibi geldi.

Sandalyeyi çekip oturdu.

-Günaydın abicim. Dedim sırıtarak.

- Yok. Dedi boş boş bir noktaya bakıyordu.
"Ben bu evde kalamam."

-Abicim çay koyayım mı abicim. Abicim. Abicim.

Elini kulağına koydu ve kulağını salladı.
-Kulağımda sürekli Neşe'nin sesi çınlıyor çıldırıcam. Allah aşkına sen benden uzak dur küs benimle Neşe. Konuşma ya.

Diyerek yaka silkti. Sanki bir şey yaptık aq(!)

-Tamam abiciimmm.
Sırıttım. Allah'ım ben nasıl bir sevaba girdim de sen bunu benim elime düşürdün.

ÜVEY ABIM EDEBIYAT ÖĞRETMENIM MI? (No Texting)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin