The Heiress (PUBLISHED UNDER PSICOM)

Chapter 25: Compulsion

“You’re strong enough to resist it.” Ngumiti siya ng mala-demonyo. Tumayo siya at umiwas ng tingin sa’kin. I should feel relieved pero bakit hindi ko pa rin mapigilan na sabihin sa kanya ang lahat ng alam ko? “But you can’t resist my compulsion, Zeira. You can’t. Kahit na putulin mo pa ang contact natin. It will still be there once na nasabi ko na ang dapat mong gawin. Now, tell me, how far do you know?”

Maiiyak na ata ako nang kusang bumuka ang bibig ko para magsalita. “I know about you, being the vampire heiress. What your Dad did to my Mom and Dad. What Finelry High is.” Gusto kong tumigil sa pagsasalita pero hindi ko magawa. Geez! She’s compelling me. Ang sabi nila Viex, kaya itong iresist ng utak mo pero hindi ng katawan. Ganito ang ginawa ni Leo sa Mommy ko. “I know about otherworld, the Welshes and the different races. I know a lot about your world. It includes me, being the lost heiress of the Lairhart Kingdom.“  tumigil na ako sa pagsasalita. Tinry ko ulit kagatin ang labi ko pero masyado na itong masakit kaya hindi rin tumagal ay nakapagsalita na naman ako. “I’ve also met the leaders of every races.”

Nafufrustrate na ako sa mga sinasabi ko. Gusto ko nang patayin ang sarili ko sa sobrang inis na nararamdaman ko. Am I really the lost heiress? Pero bakit napakawalang kwenta ko? Bakit ang hina ko? Bakit compulsion lang, hindi ko malabanan? Bakit ganito?

“What else?” excited na tanong niya. “Alam mo ba kung saan sila nagtatago?” ngumiti siya ng malapad.

Nakatingin lang ako ng masama sa kanya. Hindi! Hindi ko pwedeng sabihin kung saan sila nagtatago dahil siguradong aatake sila sa Mystic Palace. Gusto kong makawala sa compulsion na ito. Gusto kong ipakita sa kanya kung sino’ng kinakalaban niya.

Naramdaman kong may luhang tumulo sa mata ko kaya napakurap ako. Hindi ko hahayaang mapahamak ang mga kaibigan at kalahi ko.

“Arunafeltz Kingdom. They’re hiding in your own kingdom.” I said and I know by myself that I’m lying. Nako-control ko na ang katawan ko pero hindi ko ipinahalata sa kanya. Gagantihan ko sila, yun ang nasa isip ko.

Nagbago bigla ang expression ng mukha niya. Kung kanina, nakukuha niya pang magsaya, ngayon ay nanggagalaiti na siya sa galit. “What are you saying?!”

“I’m just telling you what you want to know, Roanna.” I said.

“Hindi ako naniniwala sayo! Nasaan ang mga kalahi mo?!”

“They’re in Arunafeltz Kingdom. They can cast a spell to hide their true identity. That’s what they’re doing.” Seryoso lang ang mukha ko nang sabihin ‘yon.

Umiiling-iling siya at halatang nafufrustrate na. Lumapit siya sa’kin at marahas akong hinatak palapit sa kanya. Kitang kita ko kung paano nagbago ang maganda at maputla niyang mukha sa pagiging isang nakakatakot na bampira. Her brown eyes turned into a lifeless plain black orbs. Like she’s going to kill anyone who’s going to stop her. Her mouth was slightly open and I can see her deadly fangs. She’s so pale I can already see her veins marking on her skin. Parang kusang nagpop-out sa utak ko ang mukha ni Night pati na rin ang walang buhay niyang katawan.