paparazzi | taekook

yirmi

selam knklar comeback yapalim bakalım!!!
gören de 1 ay bölüm atmıyoruz sanar kardesim 😡

gerek özelden gerek yorumlardan pap yb yb yb yb yazan arkadaslara selam olsun...bu arada sunu demek istiyorum her yere yb diye yazmanıza gerek yok zaten sıklıkla bölüm atan bi yazarım. oy yorum sınırı falan da koymuyorum yani yazdığım zaman direkt atıyorum AMA bazen yazasım gelmiyor ya da o an başka bir fice yazasım geliyor umarım anlayısla karsılarsınız bu durumu
🥺❤️

bu arada medyadaki videoyu izleyin bence...kutsanırsınız ve feels gecirirsiniz...sonra da böyle yüce bir askı fark ettiginiz icin abdest alırsınız...aynen 😎✌️

****

Jeon Jungkook

Araba evimin önünde durduğunda camdan dışarı baktım. Annemin arabası da evin önünde park edilmiş şekilde duruyordu ve evin ışıkları yanıktı. Acaba şu an içeride ne konuşuluyordu?

Birkaç dakika önce arka koltukta Taehyung'un kucağındaydım, şimdiyse eve girecek ve annemle konuşacaktım. Gerçekten bu anların bölünmesinden nefret ediyordum.

Taehyung ellerini direksiyondan çekmiş ve bana bakmaya başlamıştı. Arabadan inmek istemiyordum, hep Taehyung ile kalmak istiyordum.

Sonunda bakışlarımı evden almış ve Taehyung'a çevirmiştim. Ona bakmak bile içimi ferahlatıyordu. Tamamiyle mükemmeldi, fazlasıyla mükemmel.

Arabadan inmeden önce öne doğru atılmış ve kollarımı boynuna sararak sıkıca sarılmıştım. Onun da eli hemen belimi bulmuş ve kafasını omzuma gömerek sarılmama karşılık vermişti. Ona sıkıldıkça sarılacağımı söylemiştim ve bunda ciddiydim!

İki dakika daha bir şey demeden öyle durduktan sonra yavaş yavaş kollarımı boynundan çözmüş ve ondan ayrılmıştım. "Eh, iyi geceler o zaman." dedim gülümseyerek.

"İyi geceler, yarın görüşürüz." diyip gülerek karşılık verdiğinde ben de gülümsememi arttırdım. Onu gülerken gördüğümde doğal olarak daha fazla seviniyordum çünkü onu mutlu etmek fazlasıyla hoşuma gidiyordu. Taehyung benim için çok özeldi.

Arabanın kapısını açıp indikten sonra eve doğru yürümek yerine olduğum yerde durdum ve eğilerek arabanın içinde duran Taehyung'a baktım. O da beni görebilmek için eğilmiş bana bakıyordu. Hızlıca el sallayıp gülmeye başlamıştım. Ondan ayrılasım yoktu ve bu vedalaşmayı uzatasım vardı.

"Görüşürüz ortak! Dikkatli git!"

"Görüşürüz." dedikten sonra arkamı dönüp zıplayarak eve doğru koşturuyordum ki arkadan Taehyung'un sesini duymamla olduğum yerde kalmak zorunda kalmıştım.

"Jeon!"

"Efendim?" diyerek arkamı döndüm. Sanırım bu gece ayrılamayacaktık.

"Sabah seni almamı ister misin?"

"Olur, haberleşiriz!"

"Tamamdır." diyip arabayı çalıştırdığında son kez konuştu. "Görüşürüz!"

Eh, araba git gide uzaklaşırken de arkasından bakakalmış ve son bir defa daha görüşürüz diyememiştim. Neyse, en azından sonunda birbirimizden ayrılabilmiştik. Gerçi benim için ayrılmasak da olurdu, günün yirmi dört saatini onunla geçirebilirdim ve sıkılmazdım.

Koşarak kapının önüne geldiğimde zili çaldım ve ayağımı ritimli şekilde yere vurarak beklemeye başladım. Annem niçin gelmişti acaba? Aklıma hiçbir şey gelmiyordu.