NEO TOPRAK İLE HAYAL ET(ME)

9

Gece gece balkona çıkmış elimdeki pipete, ağzımda ıslatarak top yaptığım kağıt parçaları dolduruyordum.

Komşularımız evleri çok sıcak olduğundan balkonlarında uyuyordu. Bende onları rahatsız etmek için yaptığım topları kafalarında denk getirmeye çalışmak gibi bir hobi edinmiştim.

Ciğerime hava doldurup elimdeki içi dolu pipeti dudağıma götürdüm ve tüm gücümle karşı balkona üfledim. Hedefi vurup vurmadığıma dahi bakmadan yanıma attığım battaniyenin altına saklandım.

Birkaç saniye sonra karşıdan gelen homurdanma seslerinden amacıma ulaştığımı anladım. Sonunda yeterince saklandığıma kanaat getirdim ve yerimden çıktım. Karşı balkondan.

"Onu hangi şerefsiz köpek attı?!" Diye bir bağırış sesi gelince hızla içeri kaçtım.

Daha fazla problem yaratıp evden atılmaktan korktuğum için yatmaya karar verdim. Birkaç dakika sonra hazırladığım yatağa geçtim ve uykuya daldım.

*

Ellerimi yüzüme gelen güneşten korunmak için gözlerime siper ettim. Açıkçası bu uyanmak için berbat bir yoldu ancak bir daha yatsam bile uyuyamayacağımı bildiğimden esneyerek oturur pozisyona geldim.

Birkaç dakika gözlerimi halıya dikip ayılmayı beklerken tuvalet kapısının sesiyle irkildim ve yerimden kalkıp mutfağa, kahve yapmaya gittim.

Tam ketılmız bozuk olduğu için çaydanlığa su doldururken yer sallanmaya başladı. Elimle tezgahtan tutunup çaydanlığı çeşmenin içine bıraktım. O sırada dışarıdan bir kargaşa sesi duyup balkona ilerledim. Yolun yarısında sarsıntı geçmişti o yüzden hızlandım ve balkona vardım.

Toprak abi demirlere yaslanmış yüzünde şaşkınlık ile dehşet karışımı bir ifadeyle aşağıya bakıyordu. Bende eğilince neden öyle baktığını anladım.

KARŞI BALKONDAKİ KOMŞU AŞAĞI ATLAMIŞTI!

Hemen evden fırlayıp ışık hızıyla merdivenlerden indik. İnsanlar çoktan adamın çevresine topalnmıştı. Görünürde pek fazla hasar yoktu ancak iç kanama riskinden dolayı endişliydim. Birinin ambulansı aradığını görünce bende cebimden telefonumu çıkarıp bizim çeteyi aradım.

"Alo Şerefzeveng?" Dedi telefonu açan ve sesinden anladığım kadarıyla Cemal abi.

"Abi siz bir benim evin önüne gelsenize. Sorun var." Dedim.

Karşıdaki kişi yani Cemal abi cevap vermeden kapatınca, telefonu cebime koyup beklemeye başladım. Birkaç dakika sonra neon yeşili iki tofaş gelince düşen adamın yakınlarına seslendim,

"Gelin bizim arabayla gidelim!"

Komşumu tutup arabanın arka koltuğuna bindirdik. Toprak abi ben ve adamın yakınlarıda diğer arabaya bindik.

Sıkış sıkış bir yolculuktan sonra hastaneye vardık. Adamı ameliyata aldılar diğer gelen insanlar ameliyathane önünde beklerken Cemal abi, Mahmut abi ve ben hastaneyi gezmeye başladık.

Tuhaf kapılardan geçtikten sonra tuhaf bir odaya varmıştık. Cemal abi tuhaf bir tüp bulup,

"OoOoOoOoOoOoOoOoOo!" Dedi ve o tuhaf tüpün içindeki tuhaf havayı çekti.

Birkaç kez çektikten sonra yalpalayıp yere düştü. Tam o sırada içeriye tuhaf giysili bir adam daldı ve bize,

"Sizin burada ne işiniz var?!" Diye bağırdıktan sonra kovalamaca başladı.

Mahmut abi, baygın olduğndan dolayı Cemal abiyi kucağına almıştı. Tabi ben hemen shipledim ancak deli gibi peşimizden koşan bir adam olduğu için

"SHİP!" Diye bağıramadım.

Neyse...

Biz hastanenin beyaz boğucu koridorlarında depar atmaya devam ederken karşımıza idrar kapları taşıyan bir adam çıktı onunla çarpıştığımızda kaplardakiler üzerimize dökülmüştü. Aklıma Doktorlar'daki bir sahne gelirken koşmaya devam ettik.

Sonunda adamı atlattığımızda yine Doktorlar'dan bildiğim kadarıyla ameliyata hazırlanma bölümüne denk gelmiştik. Cemal abi ayılmıştı. Üzerimizi oradaki musluklarda yıkadıktan sonra üşümemek için ameliyat giysilerinden ve o bizi kovalayan o, tuhaf giysili adama tanınmamak için maskeyle boneden takmıştık.

Biz giyinmeyi yeni bitirmişken içeriye birkaç adam girip giyinmeye başladı. Bizde ortama uyum sağladık. Ciddi manada ortama uyum sağladık. Resmen o kadar uyum sağladıkki adamalar bizide ameliyata aldılar!

Anladığım kadarıyla bir göz ameliyatındaydım. Oynadığım ameliyat oyunlarından bildiğim kadarıyla birşeyler yapacaktım. Ya o oyunlardaki gibi mükemmel olacaktı yada Son Durak'taki gibi bir duruma gelecekti göz.

Uzun uğraşlar sonucu ameliyatı bitirdim. Sonunda anladığım kadarıyla göz iyiydi. Bunun rahatlığıyla ameliyathaneden çıkarken kendimi defalarca kez başarılı ameliyat yapan sahte doktor gibi hissediyordum.

Bu süre zarfında üstümüz kuruduğu için doktor kıyafetlerimizi çıkardık ve üst kata ,komşunun yanına gittik. Toprak abi dışında herkes gitmişti. Yanına gelince bana dönüp,

"Bunca zamandır neredeydiniz?" Diye sordu. Omuz silkip,

"Kantindeydik, takılıyorduk." Dedim. Anladığını belirten bir ses çıkardı. Mahmut abi,

"Eeeee adam nasıl?" Diye sordu. Toprak abi,

"İyi." Diye cevapladı.

Ardından Cemal abi ile Mahmut abi tofaşla bizi eve bıraktılar. Yorgunluktan kendimi hemen koltuğa bıraktım ve uykuya daldım.

*

Yazmayı özlemişim haaaa...