Yazgı

13.Bölüm

Selamun aleyküm 🌸

Ümidimizin sebebi, her şeyin daha iyi olacak olması değildir, fakat her şeyin arkasında Allah'ın hikmeti olduğunu bilmemizdir .."

Yoğun  ve güzel bir haftanın sonun ardından   iki üç gündür oldugu gibi  işe gitmek için erkenden uyanmış  koşumu  yapıp  annemle birlikte kahvaltımı  yapmış  iş yerine doğru  yola çıkmıştım  hafsa nerde derseniz cimcime uyuyordu 9 da dersi başladığı  için  erkenden  kalkmıyordu  annem bir iki kere kaldırmaya çalışsada sofrada  geri uyudugu için  ellemiyorduk artık

Uzun bir süre sonra eski iş ev maratonuna  geri dönmüştüm   ama bir farkla artık  dini vazifelerimi yerine getirmeye  çalışan  bir adamdım ilk kelime-i şehadet getip    abdesti öğrenerek başlamış şimdilerde ise   bir kaç sureylede olsa namazlarımı  kılıyordum ilk namazımı kıldığımda o ilk secdeye başımı  koyuşum acizligimi hissedişim benligimi   hissedişim tarifsizdi kelimelerin gücü  yetmezdi anlatmaya bu süre  zarfında   kendimi  o kadar huzurlu ve hafif hissediyordum ki  insan inanınca  kendini  kendini bilene emanet edince  ona bırakınca  kuş gibi  hafifliyormuş bizler hepimiz   müslümanız diye ortaklıklarda geziniyoruz ama hangimiz bu sıfatı  hak ediyor hangimiz bu sıfatı  hak etmek için  çabalıyor !
insan   kullugunun  farkettiğinde insan oluyormuş meğer  eski ömerin üstüne  bir avuç toprak atmış  inanan Allaha kul olmaya çalışan  bir ömer  olamaya çalışyordum tabiki günahsız  degildim ama tövbesizde olacak değdildim bunun bilinciydedim çok şükür artık

  Bir yandan  namaz dualarını sürelerini  ezberliyordum bir yandan dini  kitaplar okuyordum

Hafsayla annem çok hızlı  ilerledigimi söyleselerde bana öyle gelmiyordu öğreneceğim o kadar çok şey vardı  ve ben sanki okyanustaydım

Hafsanın  önerdiği kitaplara başlamıştım ilk gün  elime halit erturulun kitabı olan  düzceli mehmeti vermişti  sonra diger kitaplarını  okutuyordu ayselde çok etkilemişti  beni halit erturulun kitapları  başlı  başına güzeldi  yaşanmış  olayların romanlaştırılmış   olması  beni etkiliyordu  onların  hayatlarını okudugumda kendimden izler buluyordum  okudukça kendi hastalığımın şifasını  keşfediyordum önceleri bir labirentin içindeydim kaybetmiştim kendimi  şimdi ise yavaş yavaş kendimi , benligimi buluyordum içimdeki  boşluk Allahı andık huzur bulmaya başlamıştı

İşe başlasamda  namazlarımı düzenli olarak kılabiliyordum sıkıntı  olabilir  diye düşünmüştüm  ama çok şükür  sıkıntı  olmamıştı  hatta küçük bir  mescitimiz bile vardı   orda eda  ediyordum  işçi  sınıfında olan çalışanlar için biraz sıkıntı oluyordu onuda konuşup  halletmiştim onlar önde ben arkada beraber rahatça vaktinde namazlarımızı kılıyorduk  islam buydu işte insanların   saçma saçman oluşturdugu statüleri  mevkileri  kast sistemini  paramparça  edip insanların  gönüllerine niyetletlerini bakıyordu  onunda seninde üstünlüğünün  sadece takvada olacağını  gösteriyordu

Bir çok arkadaşım olmuştu bu sayede   hepsinden bir şeyler   öğreniyordum insan isteyince Allah yardım ediyordu işte bir şekilde ya annemin duası yada kardeşimin bir duası kabul olmuştu  bende böylelikle  hidayete doğru  yürümüştüm 

Bir iki işimi de halledip şirketten  çıkacaktım  hem hafsanın   bana önerdiği yeni   kitapları alacaktım  hemde geçen almayı unuttukları kitabları alacaktım kitapçığından

Kitapçıya  geldigimde  manevi bir havası vardı küçük  ama ferahtı   hafsanın  neden  bu kadar sevdigi belli olmuştu

- selamun aleyküm  hoşgledin delikanlı yardımcı olabilcegim bir şey var mı