University Series : Stacey Desire Zulueta

Chapter 26

I saw how she smiled sweetly ngunit unti unti ring nawala na para bang may na-realized.

"Wait what? Does that mean na ngayon lang ako maganda para sayo?" Masungit nitong saad at binigyan ako ng matatalim na tingin. I gulped. Mukhang may mali ata akong nasabi ah.

"Ayusin mo yang sagot mo ha!" Dagdag nya pa.

"A-ah e-eh..." Shete naman oh. I'm lost with words. Hindi ko alam kung paano ko sasabihin atsaka nahihiya din kasi ako eh. Nakatingin pa rin ito sa akin habang naka crossed arms na para bang inaantay ang aking sasabihin. Ang sexy nya tignan sa totoo lang.

"Ang bilis naman magbago ng mood mo Desire." I said at ngumiti ng pilit. Ngunit parang mas lalo ata syang nagalit. Anytime pwede na syang magbuga ng apoy. Parang dragon lang hahaha....

Uh-oh.

Natuptop ko na lang ang aking bibig sa nangyayari.

"Does that mean that I'm a moody person huh? That I'm unpredictable?" Masungit nitong saad.

Napa isip ako bigla. Totoo naman na moody sya eh. Imagine ang saya saya nya tapos bigla bigla na lang nagagalit. By the way ang cute nya mainis guys.

"Oo moody ka naman talaga pe--..."

"Damn it! So ayaw mo na sa akin nyan? Fine! Bahala ka na nga sa buhay mo!" Palahaw nya pa at nagsimula nang maglakad papalayo. Naging alerto ako bigla. Sinundan ko na si Stacey bago pa man sya makalayo. Mamaya na lang siguro ako magugulat.

"Desire..." At hinawakan ang kanyang kamay ngunit tinabig nya lamang iyon. "Ano ba don't touch me nga!" Masungit netong saad. Gusto kong matawa ngunit pinigilan ko. Mas lalong magagalit eh.

Hinigpitan ko ang pagkaka hawak sa kanyang kamay kahit na pilit nya itong tinatanggal. Don't worry guys hindi naman masyadong mahigpit to the point na magkakapasa. In the end ay bumigay rin naman sya kaya heto kami at magka holding hands na naglalakad patungong parking lot.

Kung tinatanong nyo kung bakit hindi pa ako nakipagbati kay Stacey ay dahil nakaka agaw na kami ng atensyon ng mga tao. Mamaya na lang siguro ako mag papaliwanag sa kanya.

"Smile ka naman dyan darling." I said while smiling dahil nakasimangot sya. She just rolled her eyes to me as an answer. Aba't.

Nang makarating kami sa harapan ng aking kotse ay dali dali nitong binuksan ang pintuan at hindi man lang ako inantay. Usually I opened the door for her. Ang gentlewoman ko diba.

Katahimikan ang namayani the whole time. Tunog lamang ng sasakyan ang iyong maririnig. I looked at her using my peripheral vision at nakitang naka tingin lang ito sa labas. She's still frowning.

Nakarating kami ng University ng walang nagsasalita ni isa sa amin. Tinignan ko ang aking orasan. Matagal pa namang mag time. She's about to open the door when I stopped her.

"Hindi mo man lang ba ako papansinin?" I asked. She just looked at me at hindi sumagot. I heaved a sigh. Hayst naman. "Ang ganda mo. Alam mo ba yon?" I asked ngunit nanatili lamang syang nakatingin sa akin. I held her hands.

"Wag ka na ngang mag sinungaling pa." and shooked her head. Napakunot noo naman ako. "Nagsasabi ako ng totoo uy atsaka masama magsinungaling noh." Liars go to hell ika nga nila.

"Sweetheart I don't know why pero habang tumatagal ay mas gumaganda ka sa paningin ko. That's what I mean sa sinabi ko sayo kanina." Wika ko. I saw a red tint formed in her cheeks. Aguy. Namumula sya hahaha...