Basketçi | Yarı Texting/ Tamamlandı

69. Bölüm

Gülümseyerek rahat kollarına yerleştim. "Büyü yapmışımdır belki." Gülüşü büyürken hafif geri çekildi. "Büyü hiç bozulmasın o zaman."

"Bozulmasın" Eren yanıma gelip kolumdan çekerken Ata ile bana ters bir bakış attı. "Ne bu haller? Abisi var bu kızın burada hergele. Akıllı ol." Bu sefer Eren'in kolları arasında bulmuştum kendimi.

"Siktir lan. Kıçımın abisi " Güldüm. Erenle günden güne daha da yakın olmuştuk. En ufak bir can sıkıntımı fark ediyor gelip soruyor ve konuşuyordu. Ata ile her kavgamızda o yakın arkadaşı olmasına rağmen benim yanımda duruyordu. Ben onu olmayan abim yerine o da beni küçük kardeşi yerine koymuştu.

Halimden memnundum aslında. Her zaman bir abim olmasını istemiştim. Şimdi Erenle böyle olmak iyi hissettiriyordu. "Lan bıraksana kızı. Git sevgiline sarıl" Ata kolumdan tutup kendine çektiğinde yine aralarında bir atışma olacağını biliyordum.

"Gelse sarılacağım da. Dünden beri tartışıp duruyoruz zaten. Sarılır mı sarılmaz mı bilemeyeceğim artık"

"Adam olsaydın oğlum sende. Hep bir kıskançlık hep bir kıskançlık. Ne o öyle?" Hayretle Ata'ya döndüm. "Bunu diyen de sensin yani"  Eren de bana hak verircesine alkışladı.

"Ne var? Ben öyle miyim sanki?" Göz devirdim. Bana kalmadan Eren atlamıştı. "Lan Eren şu çocuk Arya'ya mı bakıyor? Şunun gözlerini oyarım ha ben. Bu tişört ne lan? Biri bakıyor mu bak bakayım etrafa."

Güldüm. Sesini Ata gibi yapıp konuşuyordu. Ata sinirle homurdandı. "Nolmuş? Gelen yorumlardan da kıskanmıyorum ben"

"Ne?" Telefonumu çıkarıp ekranı açtım. "Sevgilim yorumları gösterebilirim bak. Bence bir daha düşün" Kolunu benden çekerken sinirle ellerini pantolonunun cebine koydu. "İyi. Siz ikiniz de maşallah birlik oldunuz. Biri sevgilim biri kardeşim. Bravo."

Erenle birbirimize bakıp gülerken ikimiz de Ata 'ya sarıldık. Daha doğrusu ben sarılırken Eren sırtına vuruyordu sertçe. "Bebeğim özel gününde misin sen? Bu değişen tavırlar ne?"

Ata kolunu bana dolarken ötekiyle Eren'i itti. "Yürü lan." Karşıdan gelen Kardelenle Ata dan ayrıldım. "Yavrummm" Biz birbirimize sarılırken Ata ve Eren gözlerini deviriyordu. "Anlamıyorum bunları ben. Bizden daha çok beraberler yine de her görüşmede böyle sarılıyorlar."

Ata kafasını sallayarak Eren'i onayladı. Kardelen sıra ile Ata ya da sarılırken Eren'e gelince kollarını göğsünde bağladı. Eren kafasından tutarak kendine çevirdi." Gel kız buraya "

Kardelen'i kollarına aldı. Kardelen bir süre sonra onu iterek ayrılırken arabaya yöneldi. "Fazla şey yapma sen hemen öyle." Arabanın ön kapısına geldiğinde durdu. "Sen geç öne" Ata Kardelen'e karşı konuşup arka kapıyı açtığında geç için kenara çekildi. Eren sürücü koltuğuna geçerken biz de yerleşmiştik.

"Evet kaptanınız konuşuyor. Sıkı tutunun ve uçmaya hazır olun" Kafamı Ata'nın omzuna yaslarken Kardelen söylendi. "Fazla uçma da sen. Çakılırsın sonra"