- ZG -
"ငယ္... ငယ္လို႔..."
"ဗ်ာ... ေျပာလူႀကီးဘာလို႔တုန္း..."
"ငယ္ကလဲ အဲ့ဒီ laptop ကိုပဲအသည္းအသန္ၾကည့္ေနတာကိုယ့္ကိုေတာင္အဖတ္မလုပ္ဘူး..."
စိုင္းတို႔အခု ကုမၸဏီရဲ႕ရံုးခန္းမွာပါ။ အစည္းအေဝးတက္ၿပီးလို႔ ခဏနားေနၾကတာ၊ တိုဖာမွာထိုင္ၿပီး laptop ကိုေပါင္ေပၚတင္ကာ စစ္ကစာရင္းေတြကိုဘဲ အာရံုစိုက္ၿပီးစစ္ေနေတာ့စိုင္းကမေက်လည္ေတာ့။
"ေဟာဗ်ာ... ကၽြန္ေတာ္လဲ ႐ုပ္ရွင္ထိုင္ၾကည့္ေနတာမွမဟုတ္တာ၊ စာရင္းေတြစစ္ေနတာေလဗ်ာ"
"စာရင္းကေနာက္မွ စစ္လို႔ရတယ္ ကိုယ္အခု အားမရွိဘူးထင္တယ္၊ ေခါင္းထဲကမူးသလိုလို အျမင္ေတြေဝဝါးေနသလိုလို ကိုယ္ေတြလက္ေတြကိုက္ခဲေနသလိုျဖစ္ေနတာ ကိုယ့္ကိုအားေအးေလးေပးဦး... "
"ဟင္... ဟုတ္လားဘယ္လိုျဖစ္တာတုန္း... မွန္း..."
စစ္က စိုင္းေနမေကာင္းဘူးအထင္ျဖင့္ နဖူးကိုလက္ျဖင့္စမ္းလိုက္ၿပီး
"ကိုယ္ေတာ့မပူဘူး၊ မနက္ကမနက္စာေသခ်ာမစားရဘဲ meeting ခန္းထဲတန္းဝင္လို႔မူးေနာက္ေနာက္ျဖစ္တာေနမယ္၊ ကၽြန္ေတာ္ေဆးသြားယူေပးမယ္ခဏ... "
ေပါင္ေပၚရွိ laptop ကိုေရွ႕စားပြဲေပၚတြင္တင္လိုက္ၿပီး ထိုင္ေနရာမွထကာနံရံကပ္ဘီဒိုဆီကို ထကာသြားသည္။ ထို႔ေနာက္ ဗီဒိုတံခါးဖြင့္လိုက္ၿပီး ေဆးေသတၱာေလးကိုထုတ္လာကာ ေဆးတစ္ခ်ိဳ႕လွန္ေလွာ ရွာလိုက္သည္။
စိုင္းဆိုလိုသည့္အဓိပၸါယ္ကတစ္မ်ိဳး စစ္ထင္သြားသည္ကတစ္ဖံု၊ အားေဆးဆိုသည္မွာ ေဆးေသတၱာထဲကေဆးမ်ားကိုေျပာခ်င္းမဟုတ္ေပ။ စိုင္းလဲထိုင္ရာမွထကာ စစ္ေဘးကိုသြားကာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္လ်က္ေပြ႕ဖက္လိုက္သည္။
ေဆးရွာေနတုန္း ႐ုတ္တရက္အဖက္ခံလိုက္ရေတာ့ လက္ထဲကေဆးေတြေကာ ေဆးေသတၱာပါၾကမ္းျပင္ေပၚမွာပံုလ်က္သားေလး။
"ကိုယ္ေျပာတာ ဒီအားေဆးေတြကိုေျပာတာမဟုတ္ဘူးေလကြာ... ငယ္႐ဲ့ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးေတြ..."
YOU ARE READING
Embracing him is like breathing. How can I stop . . . [ Completed ]
言情• Omegaverse • သူ႔ကိုေထြးေပြ႕ရတာ အသက္ရွဴေနရသလိုပဲ။ ရပ္တန႔္ပစ္လို႔မရဘူး။ သူ့ကိုထွေးပွေ့ထားရတာ အသက်ရှူနေရသလိုပဲ။ ရပ်တန့်ပစ်လို့မရဘူး။ Age Restricted 🔞 (Read at your own risk) ( ZG + Uni )