Η κρυφή ζωή της Σάντυ {TYS2020 Winner}

Κεφάλαιο 32ο - Τέλος

  Δε λένε άδικα πως η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται κι αυτή θα ήταν μια πανέμορφη μέρα αφού ξύπνησα στην αγκαλιά του αγαπημένου μου. Οι λιγοστές αχτίδες του ήλιου που έμπαιναν στο δωμάτιο από τα παραθυρόφυλλα με ξύπνησαν. Άνοιξα τα μάτια μου και είδα τον Ιάσονα να με κοιτά γλυκά, ενώ εγώ είχα κουλουριαστεί πάνω του.

"Καλημέρα όμορφη" είπε με μια βραχνάδα στη φωνή του.

"Καλημέρα και σε 'σένα" απάντησα και ένα μειδίαμα σχηματίστηκε στο πρόσωπο μου. Ακόμη δεν μπορούσα να πιστέψω πως γίναμε ένα, πως ήταν δικός μου και ήμουν δικιά του.

Έβαλα το πρόσωπό μου στο κενό μεταξύ του λαιμού και του ώμου του και εισέπνευσα βαθιά για να κρατήσω τη μυρωδιά του μέσα μου.

"Τι λες; Θα κατέβουμε για πρωινό να πάρουμε δυνάμεις ή θα συνεχίσουμε νηστικοί;" με ρώτησε ενώ χάιδευε τα μαλλιά μου κι εγώ τον κοίταξα πονηρά μα και ντροπαλά ταυτόχρονα. "Όχι μικρή μου, μη με κοιτάς έτσι! Μετά από αυτά που μου έκανες χθες, δεν πρέπει να με κοιτάς και να κοκκινίζεις" συνέχισε κι εγώ ένιωσα να κοκκινίζουν μέχρι και οι ρίζες των μαλλιών μου.

Ήταν αλήθεια πως είχα περάσει το πιο υπέροχο βράδυ της ζωής μου. Όλα έμοιαζαν σαν όνειρο αυτό το πρωί. Ένα όνειρο που δεν ήθελα ποτέ να ξυπνήσω και να βγω από αυτό.

Κατεβαίνοντας για πρωινό πέσαμε πάνω στην κύρια Βάσω και την μαμά μου που έφτιαχναν καφέ στη κουζίνα. Μας κοίταξαν και οι δύο με ένα πονηρό ύφος κι απλά βγήκαν απ' το δωμάτιο από την πίσω πόρτα της αυλής, ψιθυρίζοντας και γελώντας με τους καφέδες τους στο χέρι.

"Λες να μας άκουσαν εχθές;" ρώτησα τρομοκρατημένη τον Ιάσονα κι εκείνος άφησε ένα απαλό φιλί στα χείλη μου πριν πάει προς το ψυγείο για να μας ετοιμάσει πρωινό.

"Ευτυχώς που δεν μένει πια εδώ η μικρή, γιατί το πρόβλημα θα ήταν αν μας άκουγε εκείνη" γέλασε ο Ιάσονας κι εγώ απλά χαμήλωσα το βλέμμα μου.

Μπορεί να μου άρεσε πολύ ό,τι κάναμε χθες όμως ένιωθα να ντρέπομαι στη σκέψη πως και οι άλλοι ήξεραν τι έγινε. Ο Ιάσονας πήρε τα χέρια μου και τα έφερε στα χείλη του όπου κι άφησε ένα φιλί στο καθένα από αυτά.

"Ξέρεις, είμαστε ζευγάρι, έτοιμο να παντρευτεί μάλιστα, αυτό είναι το πιο φυσιολογικό που θα συμβαίνει σε αυτό το σπίτι. Γι' αυτό κοίταξε να το απολαύσεις κι άσε τις ντροπές. Είσαι δικιά μου και έχω σκοπό να σε διεκδικήσω με πολλούς και διάφορους τρόπους κάθε βράδυ" είχε φέρει το στόμα του στο αυτί μου και η βαθιά φωνή του έκανε τις λέξεις να μοιάζουν απειλή. Είχα ανατριχιάσει ολόκληρη, και φυσικά ανυπομονούσα να κάνει πράξη τα λόγια του!