"I know you're hungry. Again." Sabi niya bago ibaba ang tray sa bandang dulo ng kama.
Yes naman. Marunong makaramdam ang gago.
"S-salamat."
Napansin siguro niya ang matamlay kong boses. Hinatak niya ang bangko na nakalagay sa tabi ng lamesa-kung saan ko nakuha ang gamit ko-at nilagay yon sa harap ko bago siya maupo.
"Hey, I know your upset." Sabi niya at akmang hahawakan ang kamay ko pero agad kong nilayo.
Hindi rin naman pumayag ang luko dahil hinabol talaga ng kamay niya ang kamay ko para lang mahawakan.
"I'll find a way. Makaka-uwi tayo ng maayos bago pa tayo mahanap ng pinsan mo."
Hinampas ko siya ng twalya. "Tukmol ka kasi. Ano ba kasing problema mo at dinala mo ko dito?"
Napabuntong hininga siya bago itaas ang dalawang daliri. "I have two reasons." Tinaas niya ang hintuturo at tinago ang pang-gitna. "One, for us. So we can have a private place and enough time to talk." Tinaas niya ulit ang pang-gitnang daliri. "Two. When I ask permission to Angelo-about this reviewing thing-he told me to hide you for a while. But he doesn't know that a while will take 24hours."
Mabilis kong inagaw ang isang kamay kong hawak niya. Bakit ako itatago? At bakit yun iuutos ni Kuya? Ano na naman bang nangyayari? At bakit din siya pumayag na sumama ako sa ugok na to?
Alam ni Kuya na magkasama kami. Tapos inutos din niya na itago ako. At sinamantala naman ng hayop na to.
"B-bakit? Para saan?"
Umiling siya. "He didn't tell me. But I'm finding out now."
Tinitigan ko siya sa mga mata. "Paano ako nakaka-siguro na nagsasabi ka ng totoo?"
Bumuka ang bibig niya para sumagot pero agad din yong tinikom na para bang mas mabuti ng hindi siya magsalita. Tumingin siya sa ibang direksyon at napailing.
"Hirap no? Aminado ka kasing sinungaling ka." May pang-aakusang sabi ko.
Ni hindi man lang niya pinagtanggol ang sarili o sumagot para makuha kong magtiwala sa kaniya.
"Yes, I did lie. Because I had no choice." Sabi niya at tumayo. "Kumain ka na. Then rest."
Tuluyan na siyang umalis ng kwarto at iniwan akong may malaking palaisipan sa sinabi niya. Anong wala siyang choice? Lady's Choice?
Anong kabalbalan na naman yan?
Pinili ko nalang kumain muna. Baka lalo akong magutom kung mag-iisip ako ng mag-iisip. Nilapitan ko ang tray at natuwa naman ako ng makitang pasta ang handa ng Ulupong. Seafood flavor.
Walang pagod-pagod sa taong gutom. Halos sandali ko lang naubos ang dala niya. Nilagay ko nalang ang tray sa lamesa bago sumilip sa bintana. Matindi na ang sikat ng araw, hindi na magandang mamasyal.
Kung tutuusin, sobrang ganda ng lugar. Malakas lang makasira muka ni Kei-kwanan. Asul na asul na ang dagat. Naglalaro sa puti at pink ang buhangin. Madaming Pucca shells sa dalampasigan. Pati tong wind chime na gumising sakin kahapon gawa din sa shells. Maraming puno ng niyog na hindi ko maaakyat. May ibang puno din akong nakikita pero hindi sila pamilyar.
Matapos pagsawaan ang magandang view sa labas, pinili kong humiga na at ituloy ang balak na pagpapahinga. At dahil nga sa pagod kusa akong nakatulog.
Chapter 327
Magsimula sa umpisa
