Napanguso ako habang pinapahirap ng bulak na may alcohol ang dulo ng kanyang kilay na may maliit na sugat din. "Ang gwapo mo pa din kahit palagi kang nabubogbog" puna ko sa kanya kaya naman napangisi siya. Kita ko ang pagkagat niya sa kanyang pangibabang labi bago niya ako muling hinapit sa aking bewang.
"Bakit kung panget na ako ayaw mo na sa akin?" Pangaasar niya sa akin kaya naman mas lalong humaba ang nguso ko.
"Kahit nakapikit ako mahal kita" laban ko sa kanya at pumikit pa sa kanyang harapan. Narinig ko ang kanyang pag ngisi at bago pa man ako tuluyang makadilat ay binigyan na niya ako ng sandaling halik.
"You never failed to amaze me baby...nakakagigil ka" pangaasar niya na may kasama pang pagkagat sa kanyang lower lips.
Uminit ang aking pisngi bago bumagsak ang mga tingin ka hawak kong bulak. "Wag ka na ulit bumalik sa pagiging matamlay ha, gusto ko nagsasalita ka" puna ko sa kanya kaya naman napangiti siya.
"Nagsasalita naman ako" laban niya sa akin.
"Oo nga, pero mas gusto ko yung maingay ka. Yung kahit hindi naman kailangang sabihin sinasabi mo pa" laban ko din pabalik bago ako nagiwas ng tingin.
Humilig siya at inilapit ang kanyang labi sa aking tenga. "Kagaya ng ano?" Mapanghamong tanong niya sa akin.
Tinapunan ko siya ng tingin. Pero mas lalo lamang naging visible ang mga mapaglarong ngiti sa kanyang labi. "Like i want you under me naked uhmm...i'll thrust deep, hard and fast..."
"Piero!" Hiyaw ko sa kanya kaya naman napatawa siya. Mas lalo niya akong hinapit sa aking bewang kahit pilit kong kumakawala sa kanya. "Baby stop it" malambing na suway niya sa akin habang tinutulak ko siya palayo sa akin.
Kahit papaano ay bumalik na ang sigla ni Piero. Pero hindi pa din maiiwasan ang paminsan minsan niyang pagiging tahimik. Ingat na ingat pa din siya sa akin na para bang takot na takot siyang mapahigpit ang hawak niya sa akin at masaktan ako.
"Babalik na ako ng manila sa susunod na araw" paalam ni Xalaine sa akin ng muli kaming magkita sa may palayan habang hinihintay ko si Piero na matapos sa kanyang trabaho.
"Tapos na ang bakasyon mo, paano si Rafael?" Biglaang tanong ko pa sa kanya na ikinagulat din naming pareho.
Napatawa ito. "Bakit anong meron sa lalaking iyon?" Tanong niya sa akin kaya naman napakibit balikat ako.
"Maiiwan siya dito? Sabi kasi sa akin ni tita Afrit pag mahal mo ang isang tao hindi mo iiwan" pangaral ko pa sa kanya kaya naman mas lalong natawa si Xalaine na may kasama pang paghampas sa aking braso.
"Wag kang magalala Amaryllis, magkikita naman kami sa Manila" laban pa niya sa akin kaya naman napaiwas ako ng tingin sa kanya ng marealize kong masyado akong nangengealam sa kanila.
Sinaluhan kami ni Xalaine sa tanghalian nung tanghali. Imbes na umuwi ay nagtagal pa ako duon para panuorin at samahan si Piero. Hindi ko kailangang umuwi para sumama kay tita Afrit na magtinda ng mirienda dahil wala ito ngayon at lumuwas ng manila.
"Hindi ka ba inaantok?" Tanong niya sa akin ng sandali itong umahon sa putikan pars uminom ng tubig. Tumayo ako para iabot sa kanya ang kanyang inuminan.
"Hindi naman, mas gusto ko dito para magkasama tayo" sagot ko pa sa kanya kaya naman matamis na ngumiti si Piero.
Tumango tango ito. "Tatapusin ko lang itanim iyon, pagkatapos bibili tayo ng mirienda" sabi pa niya sa akin na kaagad ko namang tinanguan.
Chapter 47
Start from the beginning
