ENKAZ

Bölüm-7- (perde)

Yağmurla sahilden ayrıldıktan sonra evlerimize gitmiştik.
Annem televizyonunu izlerken ben de odama çıkıp bilgisayarimdan film açıp izlemeye başladım.
Ne mi izliyorum? Tabiki musallat.
İzlediğim korku filmlerine bakılırsa rüyamda yani kabusumda cin görmem normal karşılanmalı öyle değil mi?

Filmde kadının başına çarsaf örtülüp bir şeyler okunurken kadının içine cin girmiş bir şekilde çıkmasıyla arkamda bir gürültünün kopması bir oldu.
Filmdeki kadın bana musallat oldu düşüncesiyle bağırmak için ağzımı açtığım da üzerinde örtü olan şeyin ağzımı kapatması bir oldu.

"T-tövbe Allahım tövbe y-yemin ederim birdaha izlemicem"

Ben mırıldanır bir şekilde sesimin çıktığı kadar tövbe ederken ağzımı tutan kişinin kahkaha sesleri duyuldu. Bilin bakalım kimin sesi?

"Barış"

Barış üzerindeki perdeyi atmaya çalışırken perdemi kopardığını farkettim.

"Birde perde mi koparmış ya" diyerek saçını çektiğim de.

"Ya kızım bırak bi saçımı" diyen Barışın saçını bırakıp arkama döndüğüm de filmden çığlık sesleri geldi.
Ve yine beklenmedik anda gelen çığlık sesleriyle korkup yerimde sıçradım.

O sırada bana bakan Barış tekrar gülerek
"Anlaşıldı senin niye korktuğun" dedi.

Barışa kaşlarımı çatarak "sen camımda ne arıyordun onu söyle bakim" dedim.

Barışın eli ensesine gittiğinde anladım, kesin dertli dertli bir şey isteyecek.

"Şey cansu..."

'Şey ne oğlum' diyen iç sesimi kışkışlayıp barışa "Eee" dedim.

"Duygu senle olan şeyi annesine anlatmış tabi annesi de benim anneme."

"Yani"

"Annem dedi ki kızı getir bir tanışalım"

'Yok artık başka' diyen iç sesime hak vererek.

"Ne yani bunun için mi buraya geldin"

"Cansu sadece bir akşam yemeği lütfen"

Barışın dediğini nasıl kabul edebilirdim ki. Bir yanım annesi beni oraya çağırıp aşşağılayacaktı ya da  ilk fırsatta bir kenara çekip tehdit edecek di derken diğer yanım bunlar sadece filmlerde olur salak diyordu.

Kabul etmelimiydim? Kabul etmek neydi? Güvendi.
Farketmeden girdiğim al yazmalım modundan çıkıp barışa döndüm.

"Sana yardımcı olmak isterdim ama senin istediğin şey ciddi bir durum Barış."

"Cansu inan hiçbirşey olmayacak. Güven bana"

Çok güven veriyorsun ama nasıl ben annenin karşısına çıkacam ki. Annenin bana karşı tavrı ne olacaktı asıl.

"Cansu lütfen" diyerek bana kedi gibi bakan barışa dayanamayıp.
"Tamam peki " dedim.

Ama bende o kedi gibi bakınca dayanamadım napim canım.

"T-tamam çok teşekkürler cansu. Seni cuma akşamı almaya gelirim" diyen barışa dönüp "olur" dedim.

Hala odamda gözleri parlayarak bana bakan çocuğa 'eee gitsene' anlamında baktım.

Manyak mı bu hala bana bakıyor.
Elimi gözünün önünde sallayarak "heyyy" diyerek seslendim.

Barış duymuş olacak ki bana "Ha pardon" diyerek camıma yöneldi.
Tam cama ayağını atmıştı ki bana dönüp "Bekle takıp gidiym" dedi.

Oha sapığa bak ya diyerek içimden saydırmaya devam ederken yerden Barış perdeyi alıp arkamdaki sandalyeye uzandı.
Ay çocuğun günahını aldım ah fesat aklım diyerek bu sefer kendime saydırmaya başladım.

Ben dalmış bir şekilde hayran hayran barışa bakarken kırık sandalyeyi aldığını farketmedim tabi.

"Ahhh" diye bağıran barışı üzerimden itmeye çalışırken bana "sandalye kırık niye demedin kızım" diyerek böğürdü.

Al işte şimdi çocuğa sana bakarken dalmışım da diyemem ne diyecektim şimdi? Hah buldum.

"Kırık değildi ki be, sen üzerine çıkınca kırıldı hayvan gibisin tabi sandalye de haklı kırılmakta"

"Cansu ayağımı koyar koymaz düştüm, benim ayağım mı ağır o kadar"

Barış çok mantıklı bir şekilde kendini savunurken hala üzerimde olduğunu düşünüp bunu kullanarak yırtarım diye barışa " toynağımı koyunca dicektin heralde. Hem kalksana üzerimden be" dedim.

Barış yandan, yandan bana sırıtarak üzerimden kalktı.
Bende yerden kalkınca popomun fena halde ağrıdığını farkettim.
Öküz ezdi beni, tabi ağrır diyerek barışa ölümcül bakışlar attım.

Barış bana "sağlam sandalye varsa perdeyi takayım" derken ben  " bir kaza daha atlatamam ben yarın takarım " diyerek camı gösterdim.
Normal insanlar kapıyı gösterir ben camı gösteriyorum cok ilginç doğrusu.