Just Too Sick To Function

09

Tumawa nalang din ako para hindi awkward, "Wala!"

Natapos rin namin yung kinakain namin, I did it on purpose na makipagsabay mag dinner sa kanya para ma make sure ko kung kumakain ba talaga siya

Babalik na kami sa rooms namin

"How's your mom, by the way?", she asked

"Okay lang naman, pero hindi nga lang palaging nandyan", I replied

"Does that mean ikaw lang mag-isa sa room mo ngayon?", she asked again and I just nodded

"Will you be okay though?"

"Yes I will be fine Ems, wag kang mag-alala"

Tumahimik siya, tahimik kami the rest of the walk, kaya noong nakarating na kami sa floor namin, nakita namin sa counter si Rosa, "Did you guys eat your dinner?" , she asked

"Yep", sagot ko, "tapos na po", sabi naman ni Emma

"Okay", she paused, and looked at Emma, "Emma darling, ihahatid ko lang yung meds mo sa room mo, okay?", Emma just gave her a nod

Hinatid ko nalang rin si Emma sa tapat ng kwarto niya.

"Thank you Marcus... thank you for today", she said with a smile

"Yeah, sabi ko naman sayo, I'm just here, kaya wag kanang mag dadalawang isip 'pag may problema ka okay?", she gave me a smile,

"Okay Ems?", I asked again

"Opo, boyfriend ko", she responded

Again with the 'boyfriend ko', will you stop it? HAHAHAHAHAH

Yinakap niya ako, yinakap ko rin siya.

Pumasok na siya sa room niya

I observed her hanggang sa pagsara niya, at tumalikod na ako

Pero before ako tuluyang lumayas at maglakad, narinig ko si Rosa

"Nakita ko yun", speechless as I turned to face her

"May gusto kaba sa Emma ko?", she asked

"No, we're just friends Rosa", pagsisinungaling ko

"O edi friends, pero baka hindi niyo lang alam na may nagkakagusto sa inyo", she sounded so sure

I don't know pero pumasok agad sa isip ko na may gusto rin si Emma sa'kin

I just laughed, "I really don't know Rosa", she gave me a smile, "Okay, papasok na ako, mag ingat ka"

I gave her a smile, at tumalikod na ako

Before she opened the door, she spoke words na hinding hindi ko mawala sa isip ko

"If you want her, take risks honey, hindi natin alam kung kelan matatapos ang buhay ng isang tao", at tuluyan na siyang pumasok

I didn't turn to face her at nagpatuloy nalang ako sa paglalakad
---------------

Nandito na ako sa room ko, isip-isip parin ang mga sinasabi ni Rosa

Tama siya, tama talaga siya

Pero hindi ko parin gusto, kailangan ko maging careful sa mga decisions ko

Hindi ako pwede maging selfish

Making decisions based on feelings?

No, I shouldn't