Edebiyat Öğretmenim (TAMAMLANDI)#watty2017

78. Bölüm .

Yeni bir güne daha uyanmıştım acaba bu gün beni ve iki deli adamı hangi sıradışı maceralar bekliyor diye düşünmeye başlamak istiyordum ki , o sırada kapı çalındı.
Malum benim konuşamadığımdan dolayı Mert kapıda bellemeye başladı ve söze girdi.

'Aylincim bak ben şimdi giremiyorum müsait diyilsindir diye ama eyer uyandıysan kapıyı aça bilirmisin ?'

Yerimden yavaşka kalktım üzerimi giydim ve kapıyı açtım neden bu kadar tatlıydı ki ,hep böyleydi zaten bir çocuk gibi etrafa gülücükler saçan ve daima mutlu etmeye çalışan adam en iyi dostum, sırdaşımdı benim benim iyi kalpli Mertim.

'İçeri gire bilirmiyim seninle konuşmam gereken şeyler var ' diye sordu başımla onay verdikten sonra içeri geçtik karşılıklı koltuklarda oturduk tabi ben konuşamıyorum ama onlar aynı zamanda hafıza kaybı yaşadığımıda düşündükleri için daha dikkatli davranıyor , konuştukları kelimeleri seçiyordular bana karşı.

'Bak Aylin anlıyorum çok zor günler geçiriyorsun ama bak bu ..bu istem dışı bir şey ben...ben beni hatırlamanı istiyorum belki bencillik bu yaptığım biliyorum ama senin beni hatrlamıyor olman bile kahr olmama yetiyor.
Senin hafızanı geri getirmek için elimden gelen her şeyi yapıcam inan bana sen zaten hep inanırdın bana hatırlasana...
Seninle ilk karşılaşmamızı hatıtlamaya çalış var ya o an dedim ki , kendime bu kız benim sonum olucak o kadar yakın hiss ediyordum ki , seni kendime sende benim gibisin aslında ikimizde kimsesiz kaldık bu hayatta tutunduğumuz tek şey vardı halada öyle ikimiz Aylin biz birlikte güçlüyüz unutma sen olmazsan ben , ben olmazsam sen yarım kalırsın.
Keşke kalbimiz camdan olsaydı Aylin sen baktığında bendeki yerini , ben baktığımda sende yeri olanı göre bilseydim...
Neyse sabah sabah kafanı şişirdim özür dilerim daha konuşucak çok zamanımız var bu yüzden hadi gel aşağıya inelim kahvaltı hazır bir şeyler yiyelim'

Burak

Bugün erkenden kalktım Ayline öyle bir süpriz yapıcam ki , beni hatırlamamasï imkansız olucak ona kendimi hatırlatıcam mutlaka kalbim o benim ben kalbim atmadan yaşıyamam.
Erkenden kalkıp işlerimi halletrim eve dönüş yolundayken Aylinin o adamla yalnız kaldığı aklıma gelince istemsiz bir öfke daşıyordu damarlarımda.

*****

'Kapı çalıyor sen yemeye devam et ben bir bakıyım'

"Ne o bu ne surat beni görmeyi beklemiyordun sanırım Mertcim"

' Var ya Aylin bir iyleşsin hepsinin acısını çıkarıcam senden ama daha dur kız şimdi etkilenmesin diye susuyorum zaten başka anlam yükleme '

" Öyle mi? Çok incesininiz o zaman şehzadem ama bu kadar düşünceli olma ağır gele bilir sanada bak eyer ağır gelirse söyle ben taşırım senin yerine"

'Kes boş konuşmayı geçiceksen geç yoksa kapıyorum kapıyı'

Aylin

İçeri gelen Burağın yüzünde güller açıyordu resmen kesin güzel bir şey olmuş yoksa ben bu haldeyken onun sevinmesi ni aklım almıyor .

"Aylinim uyanmışsın aşkım "

Ne aşkımı ya yine adam kendini unutmama bile izin vermiyor.

" Kahvaltın bittiyse sana bir süprizim var seni bir yere götürücem ve bana inan bu guttiyin yer sana çok iyi gelicek"

Ya yine nereye sürükleniyordum acaba ben benden habersizce off

' Olmaz öyle bir şey bende geliyorum o zaman '

" E...tamam o zaman sen odadan Aylinin defterini al onun ne düşündüyünü öyrenelim sonrada beraber çıkalım"

' Tamam geliyorum 1 dakika o zaman'

Mert tam yukarı kalkmıştı ki , Burak elimden tutuğu gibi koşarak dışarı çıkarıp arabasına bindirdi beni hemen harakete geçerek uzaklaşkaya başladık.
Adam beni resmen kaçırıyordu ya ne yapıcam komuşamam da ama off ne biçim bir işe düştüm ben yine ya.

" Korkma sadece bir yeri göstericem sana o kadar ben yabancı diyilim Aylin bana öyle bakma benden sana hiç bir zarar gelmez inan bana artık , hatırla beni aşkım"

Bide zarar gelmez diyor lan en büyûk kazığı bana atan adam neler söylemeye çalışıyor acaba bana.

Bilmem kaç saatdir yoldayız araba durunca bir tiyatro binasının önünde durduk neden gelmiştik buraya şimdi ,ne işimiz var burda ya .
Aklımdaki bir sürü soruyu durduran şey Burağın kapımı açıp bana elini uzatmasıydı.

"İnebilirsin gel hadi"

İçeri girdiyimizde salon boş ve karanlıktı.
Biz otyrunca bir anda perdeler açıldı ve sahnede duran yaşlı kadın konuşmaya başladı

'Bugün ki , gösterimiz gerçek bir aşkı anlatıcak hikayemizin adı' Edebiyyat Öğretmenim'

Anlamayan gözlerle Burağa döndüm ama o hiç buralı diyildi içi içine sığmıyordu sevinci yüzünden okunuyordu derken sahnede iki kişi belirdi.
Kız tam sınıf kapısının önünde yakışıklı adama çarptı ve...

"Kızım önüne baksana ya"

' Özür dilerim'

Ama ...ama bu sahne bizim ..bizim ilk tanışmamızdı inanamıyorum gerçektwn Burak tanışıp sevgili olmamızı senaryo yapmış bide bunu tiyatroya uygulamıştı bu adam neden bu kadar iyi beceriyordu kalbime dokunmayı dolan gözlerle ona baktım mutluluğun resmini çizemedi belki ama tiyatrosunu yapmıştı benim için ...

"Aylin iyimisin?"

Ne diye bilirdim ki ,....