Edebiyat Öğretmenim (TAMAMLANDI)#watty2017

42.KADERİN OYUNU

Aylin

Hayat çok garip bir yer ve hiçte umduğumuz gibi her zaman güzelliklerini sermiyor ayaklarımızın altına .
Hayat çok acımasız aslında acı olan insanlar ben bugün her şeyin boş olduğunu anladım sevgi , sadakat , güven aslında böyle şeyler yokmuş hayatda ben bütün hayatımı sadece sevdiyimle geçirmeyin hayalini kurarken aslında sevdiğim diye bir şey yokmuş ben onu her şeyiyle sevmiştim hatalarıyla aramızdaki sorunlara , sınırlara göz yumarak sevmiştim ben ben....sevmiştim çok sevmiştim .
ama ben sevgim için gururumu ayaklar altına alıcak kadarda karaktersiz bir kız diyilim bugünü hiç unutmuycam bugün benim hayatımı silib silip yeniden yazdığım gün artık Burak bana dönse bile geri döndüğünde onu herşeye rağmen bekleyen bir kadın diyilde her şeyi baştan yazan bir kadın görücek artık hiç bir şey eskisi gibi olamaz!

Darmadağın bir halde kaldırımlarda yürürken aklımdan , kalbimden silmeye çalıştığım adamın hatıraları can buluyor gözlerimde içim acıyor , gözlerim feryat ediyor bense sadece o eski kaldırımlara bakarak eve doğru yürümeye çalışıyorum evet çalışıyorum çünki o kadar yara almışımki sanki savaştan çıkmış gibiyim ayaklarım bile beni dinlemezken öylece yürüyorum eski kaldırımlarda .
Neden böyle neden ???
yani senmiyidin Burak benim bu hayatdaki imtahanım senmiydin hani insan en sevdiğiyle imtahan edilirmiş ya belki de öyledir ne biliyim belkide ben unutmaya çalıştığımı unutamıyıcağımın farkında olduğum içindir bu acı.

Evin önüne vardım sessizce anahtarı çıkarıp titreyen ellerimle kapıyı yavaşca açıp  içeri girdim hiç ses etmeden sanki yokmuşum gibi , sanki yok olmuşcasına odama girdim .
Siz hiç hıçkırarak aģlayamanın ne demek olduğunu bilirmisiniz hani sesiniz çıkmasın  diye yastığa gömersiniz ya kafanızı , hani hıçkırıkların duyulmasın diye içine - içine akıtırsın ya göz yaşlarını siz hiç bilirmisiniz geleceğim dediyiniz insanı kayb etmenin acısını .
Ben her ne kadar ses etmesemde aralanan kapı sesindrn bunu pekte beceremediyimi anlamış oldum .

" Aylin yavrum geldinmi peki bana niye ses etmedi....A...Aylin yavrum sen ağladınmı Aylin cevap ver kızım ne oldu!!!"

' Yok bir şeyim '

" Aylin bana yalan söyleme neden ağladın sen bakįyim kim ağlatdı seni? "

' Ya yok bir şey ...şey ..şey olmuşta ondan ağlıyorum işte öyle o yüzden '

" ney olmuşta ondan ağlıyorsun be evladım düzgünce anlatsana "

' Ya şey işte hani benim bir arkadaşım vardıya İstanbulda Pırıl diye işte o Pırılın kedisi minnoş ölmüş o yüzden ağlıyorum kız çok kötüydü sesi çok kötü geliyordu daha demin konuştum'

" Ha minnoş yüzünden diyorsun yani "

'E..evet başka niye ağlıyımki dimi'

" eh tamam kızım sen öyle diyorsan öyledir ama bu arada o Pırılada söyle minnoş için çok ağlamasın daha ne minnoşlar gelip geçer hayat bu bilinmez sende ağlama artık kedi zaten kediler nankör olur be evladım ben ne minnoş ölümleri gördüm bu yaşıma kadar de hadi yat uyu sende"

' tamam iyi geceler '

" sanada evladım mutlu sabahlara insallah"

Anladımı ya acaba

(+iç ses, - Aylin)

+  tabikide anladı salakmısın ya minnoş için ağlamak nerden çıktı