Arabayı ne yavaş ne hızlı kulanıyordu. Akşam olmuştu. O yüzden hafif esiyordu. Klimayı açmaya uzanırken eli torpidonun kapısına değmiş ve açılmıştı. İçinde ki fotoğrafları görünce şaşkınlıkla ağzım açılmıştı. Gülümseyip elini buruma vurmuştu. Fotoğrafları kucağıma bırakınca kafamı önüme eğdim. Hepsi benim fotoğrafımdı. Hafif hafif titreyen ellerim ile fotoğraflardan ilkini elime aldım. Bu efonun çektiği bir fotoğraftı. O benim yapmam gerekenleri söylerken ben kahkaha atmıştım. Diğer fotoğraf ise orkun abinin aldığı arabanın önünde çekilmilşti. Bir diğeri gittiğimiz tatil de çektiğim fotoğraftı. Hepsi farklı farklı fotoğraflardı.

Elime gelen fotoğraf ile kendimi tutamayıp güldüm. Bu bizim çok küçükken çektiğimiz bir fotoğraftı. Her zaman gittiğimiz parkta üst üstte çıktığımız fotoğraftı. En altta poyraz vardı onun üstünde karan onun üstün de çağan sonra efo onun üstüne alp ve en son da ben kollarımı açmış ve gülmüştüm. Hepsi somuturken ben ve efo gülmüştük. Çok güzel bir fotoğraftı. Çekmek için çok uğraşmıştık, en sonun da orkun abi dayanamamış ve fotoğraf makinesini kırmıştı. O heycanla bende salanmış ve hepimizin düşmesini sağlamıştın. Sağ gözümden damlayan bir damla ile onları şuan bile özlediğimi hissetmiştim.

Araba durunca kafamı kaldırdım. Geldiğimiz yer tek katlı ve bahçeli bir evdi. Rüzgar hoca kapımı açınca indim. Ev beyaz renkteydi. Fazla büyük değildi idealdi. Sonuçta mavili tek yaşıyordu. Yürümeye başladığımız da bahçede ki hamak ve çiçekler ile burayı fazlaca sevdiği ve özen gösterdiği belli oluyordu.

Elini cebine attı ve acele ile anahtarı çıkardı. Etrafa göz gezdirdiğim de gördüğüm adamlar ile kaşlarım hayret ile havalanmıştı. Mavilinin sadece öğretmen olmadığını anlamam uzun sürmemişti. Kapıyı sonuna kadar açıp geçmem için önünden çekildi. Küçük adımlar ile içeriye girdiğim de içerisi dışarıya inat siyah ve lacivert rengi hakimdi. Çok boğucu bir hava olması gerekirken duvara yapılan ufak mavi renkteki fırça darbeleri daha güzel yapmıştı. Ortada siyah bir L koltuk vardı, sağ ve sol köşesinde ki sehpalar ben pahalıyım diye bağırıyordu. Televizyon masası ve televizyonun uyumu ise şahaneydi. Mutfak ide amerikan tarzıydı. Salonla birdi yani. Mavili arkamdan içeriye girip kapıyı kapattı."Umarım evimizi beğendin küçüğüm? " evimizi dediğin de içimde bir yerler titremişti. Benim bir tane evim vardı. Şimdi iki tane olmuştu.

Kafamı salayarak onu onayladığım da elimi tutup beni koridora doğru sürükledi. Gülüp yürümeye başladım. Siyah kapıyı açtığın da tekrar girmem için yol açmıştı. Girdiğim de ilk olarak gördüğüm beyaz duvar dikkatimi çekmişti. Bu bizimkilerle olan bütün fotoğraflarımızdı. Dudaklarım kendiliğinden kıvrılırken biraz daha gözlerimi gezdirdim oda da. Lacivert yuvarlak bir yatak vardı yanında ki komidin de uzun ve siyahtı. Üstünde ki beyaz ışıltılar daha güzel yapmıştı. Biraz ileride ki makyaj masasının üzeri doluydu. Biraz daha yürüyerek dolabı açtım. Büyük beyaz dolabın içerisi doluydu. Her renk elbiseden vardı. Pantolon ve taytlar özenle katlanılmıştı. Elbise ve gömlekler ise jilet gibiydi."Bu odanın hepsini kendi elim ile yaptım. Benden başka kimsenin eli değsin istemedim. Elbiselerden ne beğenirsin bilmediğim için hepsinden ikişer tane aldım. Ayakabılarını ise şu dolaba yerleştirdim. Beğendin mi?" heycanlı sesi ile sorduğu soruya kafamı salayarak güldüm."Çok güzel olmuş ellerine sağlık. Özellikle orası.. " elim ile beyaz duvarı gösterdim. Gülümseyerek elini duvarın kenarına vurdu. Kenara çekilen duvar ile ağzım açık kalmıştı.
"Şimdi daha çok beğeneceksin." adımlarım duvarın içerisine doğru ilerledi.

Burasıda bir odaydı. Resmen odanın içinde bir oda vardı. Şaşırmamıştım çünkü bunun gibi bir şey orkun abinin evinde de vardı. İçeriye tamamen girdiğim de gördüğüm mini sahne ve her yerde ki müzik aletleri ile ağzın kocaman açılmıştı. Sahnenin arkasında ki duvarda kocaman bir fotoğrafım vardı. Elimdeki mikrofon ile gülümseyerek şarkı söylediğim fotoğraf. Heycanla mavilinin üzerine atlayıp kollarımı boyuna doladım. Mavilinin kasılan bedeni ile tam geri çekileceken sıkıkca doladı elini belime derin bir nefes alıp konuştu."Ben yıllardır bunun hayali ile yaşıyorum." diyip kollarını daha da sıkılaştırdı.

Kızımız İçinNơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ