3. BÖLÜM

1.1K 38 52
                                    

Eveeeeet!! Yeni bölüm ile karşınızdayım. biraz uzun bir süre oldu ama telafi edeceğim. oy ve yorumlarınız benim için önemli sizi seviyorum. iyi okumalar

Ya Dilan sen hiç stresli iken uyuyabilir misin Allah aşkına saat ikide kalkmıştım ve bir daha uyuyamamıştım. Kesin gözlerim kan çanağı olacaktı. Ya ben kendimi bilmez miyim ya. Şu an bütün terslikler beni buluyordu. Saat iki buçuktu. Ne yapsam asla uyuyamayacaktım. Kalktım ve yüzümü yıkadım. Madem uyuyamayacaktım bende yeni iş arkadaşımı dibine kadar araştırır not alırdım. Sessizce gittim ve çantamdan not defterim ile kalemimi çıkardım. Cedi ile ilgili araştırmaya başladım. Bildiğim şeyler ile başlayacaktım defterime bir başlık attım. "Cedi The Jedi Osman" ilk yazdığım şey doğum tarihi ve doğduğu yerdi.

1)8 Nisan 1995 yılında Ohri Kuzey Makedonya'da doğdu

Ardından biraz annesini araştırmak istedim. Bunlar ne işe yarayacaktı bilmiyorum ama belki işime yararlardı

Google'a girip Cedi'nin annesini araştırmaya başladım bulduğum bilgileri de kısaca not aldım. Çok ta dibine kadar araştırmadım.

2)Annesi; Binela Osman ve Boşnak

Hazır annesini yazdım. Babasını da neden yazmayayım ki.

3)Babası; Sermet Osman ve Türk

Araştırmaya devam ettim ve ağabeyini buldum. Bunları zaten biliyordum ama araştırmakta istiyordum.

4)Ağabeyi; Caner Osman 12 Temmuz 1991 Ohri Kuzey Makedonya doğumlu. Evli. Eşi Gülden Osman ve bir kız çocukları var. Defne Osman. 12 Aralık 2017 doğumlu

Meryem kalkmıştı.

-Kızım sen uyumadın mı.

-Saat kaç ben iki de kalktım.

-2.30

-Hee sen neden kalktın?

-O kadar kahve içtim tuvalete gidiyorum.

-Hee git

-Kızım bu hee lafından vazgeçsene ya

-Tamam

Meryem gidince yine Cedi ile ilgili araştırmalarıma devam ettim. Bu sefer de ne zaman basketbola başladığını araştırdım. Hepsini not aldım. Sayfalarca demeyeyim ama 3 sayfa falan olmuştu. Sonra bunları bir kez daha gözden geçirdim saat 5 olmuştu. 2,5 saattir bilgisayar başındaydım. Artık gözlerim yanmaya başlamıştı. Kalktım ve yüzümü yıkamak için lavaboya gittim. Yüzümü yıkarken aklıma yarın giyeceğim kıyafetler takıldı. Elbisem cidden güzeldi ama ayakkabılarım. Niye hiç içimi sinmedi bilmiyorum. Meryem uyumuştu bile. İçeride kıyafetleri koyduğumuz odaya gidip ışığı yaktım. Ayakkabıları bir daha gözden geçirdim. Kendi kendime konuşmaya başlamıştım bile.

-Ya Dilan çocuk 2.5 sen düz ayakkabı giyersen yok olursun topuklu giy topuklu. Kutuları açtım ve topuklu ayakkabıları sıra ile incelemeye başladım. En son artık ümidi kesmişken dolgu topuklu hasır bir ayakkabı buldum. Gayet te güzeldi.

-Bak bu olur işte.

Conversleri yerine koydum ve yeni bebeklerimi elbisenin yanına yerleştirdim. İnanmıyorum 1 saat ayakkabı mı bakmıştım. Saat 6 olmuştu. Zaten normalde de 6 da kalkacak 1 saatte kahvaltımı hazırlayıp yiyecek 7 de giyinmeye başlayacak anca sekize kadar giyinmiş ve hazırlanmış olurdum. 8 de evden çıkacaktım ve Cedi ile buluşacaktım. Allah'ım ne olur yardım et bir sakarlık yapmadan ilk günümü geçireyim. Meryem'i uyandırmam lazımdı. Eğer kahvaltıda onu uyandırmazsam bir daha ta akşama yemek yerdi biliyordum malımı ben. Yanına gittim.

New   AssistantWhere stories live. Discover now