New Assistant

24. BÖLÜM

Selaaaam ben geldim mendillerinizi hazırlayın hep beraber ağlayacağız çünkü.
Hadi yaktınız mi yıldızları okumaya geçiyoruz iyi okumalar <3
Gördüklerim ile kafamdan kaynar sular dökülmüş gibi elimdeki kağıt parçalarını tek tek inceledim. Kalbim o kadar hızlı atıyordu nefesim kesiliyordu. Saat 3'e geliyordu. Elimde 5 tane resim. Resimlerde dünyalar kadar sevdiğim, yanından ayrılmak istemediğim, beni öptüğün zaman kendimi cennette gibi hissettiğim adam şu an elimdeki resimde başka bir kadını öpüyor. O güzel dudakları başka dudaklara değiyor. Elleri başka bir kadının belini tutuyor.
Resimlerde Selin ve Cedi'yi öpüşürken görüyorum, Selin'i kendisi ile duvarın arasınasına almışken görüyorum ve böyle birkaç poz daha. Gözlerimden istem dışı yaşlar akarken arayacak tek kişinin abim olduğunu düşündüm Meryem'i arayamazdım bu durumda önce abim ile paylaşacaktim. Durduramadığim göz yaşlarım ile abimi aradım 4. Calişta açtı telefonu abim "Dilan bebeğim ne oldu bu saatte" "A..abi ge...gelebilecek misin?" "Dilan bir şey mi oldu güzelim korkutma beni" sesimin titrememesine dikkat ederek "Abi lütfen gel sadece gel sana ihtiyacım var şu an" "Tamam tamam hemen geliyorum güzelim hemen geliyorum" "ta...tamam" telefonu kapattıktan sonra elimdeki resimleri masanın üstüne bıraktım yavaşça.
Ellerimi birbirlerine bağlamış kafamı da ellerime dayamış bir şekilde ağlıyordum. Bunu bana nasıl yapmıştı nasıl içi el vermişti. Zarfın içinden üçü gözüken nota kaydı gözüm. Yavaş hareketler ile notu açtım ve içindeki yazıyı okudum.
"Selam tatlım, gerçekleri gör istedim. Aldatılan sensin"
Ellerim titremeye başlamıştı not parmaklarım arasından kaydı ve ben artık hıçkıra hıçkıra ağlıyordum. Sesim gittikce yükseliyor hıçkırıklarım ufak çığlıklara dönüşüyordu. Resimleri her gördüğümde ağlamam daha da şiddetleniyordu.
Ben onu bu kadar severken ona bu kadar aşıkken bunu bana nasıl yapabilirdi bana ayrıldığını söylediği eski sevgilisi ile hemde. Ayaklarımı kendime doğru çektim ellerimi ayaklarımın üzerinde bağladım kafamı dizlerime gömdüm ve ağlamaya devam ettim bunları bana yapmaya hakkı yoktu. Hani aşıktı bana, hani çok seviyordu. Resimlerin yeni olduğunu biliyordum çünkü üstünde benim ona aldığım t-shirt vardı.

ne yapacaktım bu saatten sonra. zaten hayatım boka batmıştı ondan önce, o geldi her şey düzeldi sanmıştım. mutluydum ben onunla. meğerse sadece bir hayalmiş sadece kandırmış beni mutlu olduğumu sanmışım sadece. hıçkırıklarım neye yarardı. duyuyor muydu şu an beni, hissediyor muydu? hayır hiçbiri olmuyordu. belki o kadının yanındaydı şu an belki benimle beraber yaptıklarını onunla yapıyordu, belki tekrar öpüyordu o güzel dudaklarıyla, belki o kadının belini sarmıştı elleri yine aynı resimdeki gibi. ben kendimi burada ne kadar paralasam da hissetmiyordu, duymuyordu. Allah kahretsin bunu bana nasıl yapardı. Benim bu zamana kadar neler yaşadığımı her şeyi biliyordu nasıl bunu bana yapardı nasıl yüreği el verirdi nasıl ya nasıl? Ellerim saçlarıma gitti o çok sevdiğini söylediği saçlarıma. ellerim saçlarımda artık nefes alamayacak duruma gelmiş bir şekilde ağlıyordum.

Ne kadar zaman böyle ağladım bu düşünceler ile savaştım ve yenik düştüm bilmiyorum kapıdan gelen anahtar sesi ile abimin geldiğini anladım. Ama o kadar halsiz hissediyordum ki kendimi kafamı bile çeviremedim kapıya doğru. ağlamaya devam ediyordum durduramıyordum kendimi. abim hızlı adımlarla yanıma geldi ve aynı benim gibi sırtını koltuğa dayayarak yanıma oturdu. ardından sıkıca sarıldı bana. başımı gömdüm göğsüne sarıldım sımsıkı. "Güzelim anlat bana anlat bana ne oldu ne getirdi seni bu hale Dilan'ım bak bana hadi canım" ağlamaktan konuşamıyordum kafamı gömdüğüm yerden kaldırmadım bile sadece ağlıyordum küçük bir bebek gibi abimin kollarının arasında. düzensiz nefes alışverişlerim sakinleşmeme engel oluyordu. "Dilan'ım hadi abim söyle ne oldu bak ben kıyamam sana ne oldu anlat güzelim hadi söyle" derin bir nefes almaya çalıştım kesik kesik. "M..masanın üstü..üstünde" abim oturduğu yerden aldı masanın üstündeki resimleri tek tek göz gezdirdi hepsine ben bakmak istemiyordum tekrar görmek istemiyordum aynı manzarayı. kafamı abimin göğsünden çekmedim bile o yüzden.