Chapter 1: Attack

302 195 30
                                    

A/N: Paalala, bago simulan, nais kong ipaalala na ang storyang ito ay may pagkajejemon at O.A. Kung ayaw mo nun, ayaw rin sayo ng storya. Godbless!

I've been warned you --,

-Lady M ^0^

MOONSTAR'S POV

AKO SI Awileih Miyazuwa Maxthine Hazeteil Moonstar Park San Pedro. 17 years old. Hindi ko alam kung bakit ganito kahaba ang pangalan ko, pero ang tawag sakin nina lolo at lola ay Moonstar.

Minsan ko na rin tinanong sina lolo't lola kung bakit nga ba ganito kahaba ang name ko pero iisa lang ang sinasagot nila sa akin at 'yun ay ang "MALALAMAN MO RIN AT MAGAGAMIT MO IYAN BALANG ARAW.." mahinhin pero nandun ang seryoso nilang tono. Hindi ko alam kung ano ang ibig nilang sabihin pero hanggang ngayon ay pala-isipan pa rin sa akin ang mga salitang 'yon.

I no longer have parents. Lumaki ako kila lolo at lola and they told me before that my both parents died because of car accident since when I am only two years old.

As I grew up, my grandpie told me how to fight and protect myself. He taught me how to handle different types of weapons and so on, while my grandmie taught me to speak different languages. I also have talents, smart and beautiful, hmm mana sa mommy hehehe. Hindi nga lang pinalad sa HEIGHT grrr!!

--,--

Nandito ako ngayon sa kwarto ko, lying on my soft and rounded bed. Kakatapos ko lang kasi sa pagtratraining ko kaya't nagpapahinga ako ngayon. By the way I just wanna flex my room.

Everything on my room is full of Purple color except for my queen sized bed which is combination of all colors. My favorite color is PURPLE not just because I like it but, it has meaning for me. PURPLE and VIOLET are one light and the other one is dark.

What I mean is ang purple ay parang mahinhin dahil light lang siya pero may violet tayo na nagpapakita ng malakas kasi dark siya. Parang tayong mga tao lang yan halimbawa nalang sakin ang tingin sakin ng tao ay mahinhin kasi tahimik lang ako, hindi kumikibo pero hindi nila alam na may kakayahan ako, na may ibubuga ako kaya nga sabi nila, "DON'T JUDGE THE BOOK BY ITS COVER".

While I'm typing on my laptop, there are three knocked on my door. The door was locked and I was too lazy to open it, so I took the remote at my feet and pointed it at the door to open it.

My grandmie came in with two big French fries, Burger, Ice cream three Fried Chicken and two cup of Coke. Well, matakaw ako pero hindi naman tumataba at tumatangkad.

^__^

"Annyeonghaseyo halmonim." Bati ko sa kaniya ng maibaba niya na ang foods sa table desk ko, nakangiti naman niya ako nilingon. Lumapit siya sakin at niyakap ako.

Translation: Hello grandma.

"Kumain kana muna apo." I smiled and nodded at her.

Napaka swerte ko dahil may lolo at lola akong inaalagaan ako ng maayos minamahal ng sobra. Ibinibigay nila sakin lahat ng pangangailangan ko at pinoprotektahan ako.

"Mmm. Kamsahamnida halmonim saranghae." I replied. I kissed her cheeks and hug her tight.

Translation: Thank you grandma, I love you.

"Hahaha, saranghaeyo apo kong kyeopta.. Sige na kumain kana, alam kong pagod at gutom ka.." Aniya habang hinahagod-hagod ang likod ko.

THE MAXMOON SPY (Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon