Outlaw | Lee Taeyong

T

                     -Jisung'tan-
(Bu bölüm sizlere JeonJeongsun970452
EdanurAdanir :)

"Yeni çıkan oyunu duydun mu?" diye sordu karşımdaki kanepeye yayılmış, tüm dikkatini bilgisayara veren Jeno.

Uzun zamandır oyun oynamıyordum doğrusu. Ciddi işlere odaklanmam gerekiyordu ama ben hiçbir zaman öyle yapmamıştım. Yavaşça kalkıp Jeno'ya doğru yürüdüm, ona sokulup dizindeki bilgisayarı kaptım.

"Hangi oyun bu?" katilli bir şeydi küçük astronot görünümlü canavarlar vardı.

Elimden aleti almaya çalışırken "Among us" dedi. Bu oyunu duymuştum. Bilgisayarı tutamaması ayağa fırladım.

"Sen çok oynadın, bende sıra." dedim gülerek.

"Hayır, gidip kendi bilgisayarından oyna!" sinirlenmişti, bu çok hoşuma gidiyordu doğrusu.

Üstüme atlayacağı sırada gelen bildirim sesleri gri odayı doldurdu. Taeyong'un evinden başka birine mesaj gidiyor olmalıydı. Tae kurnaz biriydi, evinden kimseye mesaj atmazdı. Bilgisayarımızı kendi cihazıyla bağlamıştı, acil durumlar için.

Telaşla baktık birbirimize. Bir terslik olduğunu anlamıştık ikimizde. Şaşkındık.

Bildirim sesleri durduğunda mesajlara baktık. Oda ne ?

" HASİKTİR!" hızlı bir küfür savurdum çünkü mesajlarda yardım isteniyordu.

"Tae'nin eve kadın aldığını en son ne zaman gördün?" sesi titriyordu Jeno'nun.

"Kendi evine asla kadın atmazdı üstelik onu yalnız bırakacak kadar da aptal değildi." Kim evde esir tuttuğu bir kadını tek başına bırakırdı ki? Rahatlığa bak!

"Acilen hyungun evine gitmezsek hepimizin başı yanabilir. Önce ona haber vermeliyiz."

Elleri zar zor tuttu telefonu. Taeyong'u aradı. Birkaç çalıştan sonra açtı.

"-Ne oldu Jeno? İşim olduğunu bilmiyor musun." sesi yorgun geliyordu.

"Ş-şey hyung." Jeno'nun sesi kısıldı sona doğru.

"Ne Jeno? Ne söyleceksen çabuk söylersen iyi olur." konuşurken kaşlarını çattığına eminim.

Telefonu korkak arkadaşımın elinden çekerek direkt konuya girdim.

"Bana bak ahmak. Sen ne zamandan beri evine sürtük atmaya başladın! Ser-" sözümü böldü.

"Sürtük dediğin kadına sizden daha çok değer veriyorum bunu o zerre kadarcık beynine sok. Aptal!" demek bizden daha çok değer veriyordu bir sürtüğe he. Üstelik biz onun tüm kirli işlerine yardım ederken.

"Sürtüğüne sahip çıkmayı dahi başaramıyorsun. Ne acı. Sırf senin kadının yüzünden hepimizin başı derde girincede bakalım böyle konuşabilecek misin?" sustu öylece.

Telefonu Jeno aldı ve "Biz hemen evine gidiyoruz. Orada ol!"ardından kapadığı cihazı cebine soktu.

Anahtarları alıp hızlıca aşağı indindik.
                         
                            ⚫⚫⚫

                      -Haneul'dan-

Karanlığı çaresizce izlemek canımı yakıyordu. Acınası bir insan haline gelmiştim. Eski özgüvenim yoktu,  acizdim.