Cruel Fate "Forbidden Power"

MDFA: Chapter Forty-seven

"Hindi tayu pwedeng maghiwa hiwalay dahil ano mang oras ay pwedeng may umatake." napatango ako.

"So, kanino nga ako tatabi?" pangungulit nya. Narinig kong napatawa ang dalawang babaeng tumatawa sa di kalayuan

"sa gitna ka na lang namin ni anino" sabi ko. I heard shadow hissed and walk away.

May saltik talaga sya.

Sa kalagitnaan ng pagpupulot ko ng dahon ay may nakita akong gumagalaw sa di kalayuan. Bigla din naman itong nawala kaya di ko na pinansin.

Pagbalik namin sa kapatagan ay nakita namin ang ilang kasamahan namin na ginagawa na ang gawain nila.

"Btw, ako nga pala si aqin." sabi ng lalaking may ornaments.

Thanks to him. Hindi naging boring ang ilang oras namin sa gubat dahil wala syang ginawa kundi kumanta at magpatawa.

"my name is angel" sabi ko. Napataas ang kilay nya.

"Shadow called you ezra right?" tumango ako. Tinawag nya nga akong ezra kanina nung nalulunod ako.

Wait—

"Angel halika na" tawag sakin ng mga ka grupo ko

Natapos na ang kainan at pumwesto na kami sa higaang dahon at dayami.

"Anim at pito. Kailangan nating magpalitan ng pagbabantay upang masiguro na ligtas tayo" sabi ko.

Kami muna ang matutulog ng ilang oras at kapag tapos na ang shift namin ay kami naman ang magbabantay.

Pito kami, halos lahat dito ay di ko kilala maliban sa mga nakasama ko na kanina. Pero alam kong makikilala ko din naman sila sa susunod pang araw.

"You. Wag kang malikot matulog" nagulat ako ng umangat si shadow sa gilid ko at umibabaw ng unti sakin habang turo turo si aqin sa gilid ko den.

"alis nga dyan" asiwa kong saad kay shadow na halos lumapat na ang siko niya sa dibdib ko.

Narinig ko ang hagikgik ni aqin ng umayos na ng pagkakahiga si shadow.  Tumagilid ako at humarap kay aqin. Medyo hindi ako komportable dahil napapagitnaan ako ng dalawang may sayad sa ulo.

"Alam mo ba" sabi nya saka siniksik ang ornaments sa gilid ng tenga nya at tumagilid "Palagay ko ay may gusto sayo yang ika-siyam na prinsipe.

Napa ismid ako sa narinig ko, sasagot na sana ako ng marinig ko ang boses ni anino.

"Manahimik kayo dyan" saway nya sa amin.  Tumalikod na sa akin si aqin habang humagikgik. Wala akong nagawa kundi tumihaya.

--
Niyugyug ako ng kung sino dahilan kung bakit ako mapagising.

Agad akong tumayo at nag unat, madilim pa din at sa tantya ko ay mga nasa ala una na ng madaling araw.

Pinalitan na kami ng mga kaninang nag bantay at kami naman ang pumalit sa kanila.

Paikot-ikot ako sa area namin para silipin kung may darating o sasalakay. Hiwa hiwalay kaming pito ng lugar sa paligid lang din ng tinutulugan ng mga kasamahan namin.

Napalingon ako sa kanan ng may kumaluskos sa di kalayuan. Naulit ito ng ilang beses kaya naman nilapitan ko na ito..

My heart is pounding so fast. Crickets can be hear anywhere and the only light we have is the moon light.

I slowly walk towards the grass. Ramdam ko ang lalim ng hininga ko pero naglakas loob pa den akong lumapit.

I scream when someone pull my hand. I felt my back hit the tree. I was about to attack him when I saw his snowflakes pupil.

My mouth partly drop when I saw it glow because of the moonlight.

"Angel" nabalik ako sa ulirat ng marinig ko ang malalim niyang boses.

"zyon!" I cant help but to become slightly happy.

"Oh god! Stop that we have a problem" Bumalik ang pormal kong ugali ng marinig ko sya.

"What?" I ask.

Lumingon muna sya sa paligid bago magsalita.

"We need to get out of here as soon as possible. We need to reach the upper part of the mountain in two to three days" my forehead crease. What does he mean?

"Bakit? Anong ibig mong sabihin?" naguguluhan kong tanong.

"I heard, alex and the other prince like qariel and smoke." huminga siyang malalim bago mag salita.

"You know, alex is the son of head master. So he has connection. Narinig ko na may kakaibang balak ang committe. This forest will suck our energy. Sa una mabagal at habang tumatagal ay pabilis ito ng pabilis"

I gasp. Is that even true.

"We're here for almost two weeks angel"

"Bakit naman nila gagawin yun?" tanong ko.  Hindi nya ako sinagot bagkus ay pinagpatuloy ang pagsasalita 

Two weeks?  Halos dalawang araw palang kami ah.

"Sa oras na magtagal tayo sa lugar na to, maari tayong mamatay"

"PERO BAKIT NGA!? ANONG PAKAY NILA? MADAMING MAMATAY!"  I cant help but to raise my voice. Zyon tried to calm me down.

"ALIS! SASABIHAN KO ANG IBA!" Naramdaman ko ang kamay nya sa braso ko at pilit sinandal sa puno

"Calm down my majesty. Ikaw ang pakay ng mga nasa itaas"