Why Can't We Be? (Completed)

Chapter 33

Napakatakaw talaga ng pagkain, sobrang inot din ng Babaeng to ayaw gumastos ng sariling pera, ibang klase talaga tsk. Tsk. Tsk.

"Ang enot mo talaga sa pera mo, pero sege dahil Mahal ko kayo, Ako na sponsor sa pagkain nating apat"

"Talaga!!! Uwuuuuuu"-agad na niyakap ni Livvy sa Jensen

"Takaw mo talaga pag Lebre, mayaman ka sana"-saad ko dito sa kanya na agad naman humiwalay sa yakap ni Jensen.

"Pake mo Dre! Lebre yon! Lebre! Masarap kaya Kumain ng lebre"

Our day ended up laughing together and being with them together really makes me happy.

Pumasok na kami sa school habang may benda pa ang kamay ko, sa kanan kong kamay wala ng benda kasi tinanggal ko na, hindi naman masyadong magalos kesa sa kaliwa, kaya may benda pa ang kalewa ko dahil ito yong ginamit ko ng sobra kagabi.

"Kiellyy"

"I love you"

"I miss you Mahal"

"Langga Mahal kita"

"Kiely how to be you"

"Kiely! Can I court you!"

"Kiely, Mahal na ata kita"

"Kiely Sana mapansin mo na ako"

Sabay sabay ko silang nililingon, nginitian at kinakawayan.

"Uy Ulerat na babae hindi ikaw si Catriona Gray para mag kaway kaway diyan"-saway sakin ni Jensen

I chuckled.

"Gusto nilang Mapansin kaya pinapansin ko, baka sabihin nilang ma Arte nako at snobber noh"

Umiling lang ito sa sagot ko.
Pake ko ba kung anong masabi ng in sa ginagawa ko, Basta importante na-aaliw ako sa ginagawa ko sa kanila.
Unti unting may nagsilapitan sakin at nagbigay ng mga bulaklak.

"With or without a chance I'm courting you miss Kiely"-sabay kindat ng lalaki habang nagbibigay sakin ng bulaklak na agad ko namang tinanggap at nginitian.

Naglalakad kasi kami ngayon sa hallway kaya my Manliligaw it's time to shine.

"Kiely para sayo"-abot na naman ng isang freshmen sakin ng isang box na chocolate at tatlong roses.

"Thanks, God Bless you"-sagot ko na Ikinatawa ng kasama ko.

"Kiely, I love you kahit nakakahiya"-abot na naman ng bouqet of flower mg isang lalaki, as far as I remember basketball player to sa campus namin.

"I love you more"-malaking ngiti kong saad

"Kiely para sayo"- isang box ng pizza ang inabot niya.

"Thank You, god bless you"

Ipinahawak ko kay Livvy ang pizza at Yong Box ng chocolate kay Valerie habang ang mga bulaklak nasa kamay ko lang niyayakap ko sa sobrang dami.

"Kiely, my mom prepare for you a food"

Tinanggap ko ito medyo madami at ipinahawak kay Jensen

"Thank You, I appreciate your efforts"

Nagpatuloy na kami sa paglalakad.

"Kiely for you"-sabay sabay na saad ng apat na lalaki, iba't ibang klasi ng chocolates at pagkain kasama ang bouqet of flowers, medyo nahihirapan na ako sa mga pinagdadala ko andami ng bulaklak, habang ang mga kaibigan ko hawak nila mga pagkain. Nakarating kami sa Canteen habang nasa entrance pa lang tanaw na namin sila Demicco sa kalayuan naka upo.

"Sila Archer andon? Hindi ba tayo makikisalo sa kanila?"-tanong ni Jensen na agad ko namang inilingan.

"No, hanap tayo ibang table, madami tayo foods eh"

"Tama! Ayoko makishare ng pagkain ngayon"-aniya ni Livvy na sinapak naman Ni Valerie

"Kala mo naman sayo, nakakahiya ka"

"Basta! Galing sa mga Manliligaw ni Kiely para satin na din yon"- Livvy

"There! May bakanteng table pa"-turo ni Jensen sa medyo kalayuan sa kinatatayuan namin. Na agad naman naming pinuntahan, para akong timang nito andaming bitbit na bulaklak.

"Jensen penge favor"-nakapuot kong saad

"Sure! Kahit ano Sabi senyo babawi ako eh"

"Pwede lagay mo to sa sasakyan ko?"-turo ko sa mga flowers.

"Oh sege! Basta antayin niyo kong Kumain ah"

"Yes! Naman sabay sabay tayong maglu-lunch"

Tumayo na si Jensen at dinala ang mga bulaklak ko ng Lumingon ako kila Archer, biglang nanlumo ulit ang kalamnan ko.

Bakit ba hindi ako pinapansin ni Archer sa school?
Bakit nga ba?