29| kavga

3.4K 125 6
                                    

Doktorun odasından çıktığımda Yelda anne ve Yağız bana buruk bir ifade ile bakıyorlardı.
Sanki yaptığım şeyin kötü bir şey olduğunu düşünüyorlardı. İkisininde bakışlarından dolayı rahatsız olduğum için onlara bakmadan ilerledim. Yağız arkamdan geliyordu ve böyle olunca daha da hızlı yürüyüp odama girdim.

Hastanede olay çıkarmak istemiyordum ama o gözlerinin ardında öfke vardı,nefret vardı...
Odaya girip dağılan yerleri toplamaya başladım
Kapı açıldığında dönüp bakmadım ve kıyafetimi düzeltmek için aynanın karşısına geçtim. Aynadan yansıyan görüntüye bakınca korkmamak elde değildi. Yağız duvara yaslanmış,ayna yansımasından bana bakıyordu
Onu daha önce böyle görmüştüm ama hiç gözlerindeki öfke ve nefreti görmemiştim. Sanki gözlerindeki yemyeşil renk gitmiş,yerine kara bir duman oturmuştu.

"Yağız sana noluyor böyle? Sinirli bir şekilde sordum bu soruyu ona.

"Asıl sana noluyor Filiz? Biz ne zamandan beri birbirimize danışmadan iş yapar olduk? Diye sordu aslında haklıydı.

"Lütfen bu konuyu daha fazla uzatmayalım oldu bitti işte gerisi Allah'ın takdiri. Dedim

YAĞIZ'DAN DEVAM;

Bu cümleleri duyduktan sonra. Yanına bir hışımla gidip iki kolunuda sıkıp çektim. Kolunu sıkarken odada bağırıyorduk. Ama sinirlerime hakim olamıyordum napiyim...Kolunu sıktığım için kendini kurtarmaya çalışıyordu. Bileğini büktüğümde gözünden tane tane gözyaşı düştü

"Yağız canım acıyor bırak beni. Diyince ağlaması hızlandı. İyice sıkıyordum.

"Akıllı ol Filiz akıllı ol. Dedim kükreyerek. Hâla ağlıyordu ve canı yanıyordu.

"Ahh bırak beni ahh. Diyince karşımda büküldü. Anladım ki sancı girmişti. Kollarını sıkmayı bıraktığımda bileği kızarmıştı.

FİLİZ'DEN DEVAM;

Elimle karnıma baskı uyguladığım. Sancımın geçeceğini düşündüm ama olmuyordu. Bileğimi sıkarken karnıma baskı uygulamıştı.
Korku dolu gözlerle bana bakan Yağız'ı gördüm
Benim kadar oda korkmuştu ama kendi çocuğunu resmen öldürüyordu...Ayağa kalkıp tam karşısına geçtim. Klasik duruşumu yaptım.
Yüzüne yine sert bir tokat attım.

"Allah belanı versin tamam mı. Sen yaşamayı değil ölmeyi hakediyorsun. Hatta normal bir şekilde değil. Aynı 8 ay sonra benim gibi acı çekerek ölmeyi hakediyorsun.

"...."

"Neden konuşmuyorsun Yağız Karahan? Üzüldün mü halime? Çok mu acıdın? Yoksa sana bir daha çocuk veremeyeceğim için mi böyle tedirginsin?

"...."

"Konuşsana bir şey söyle.Utanıyorsun dimi? Hamile karının karnına baskı uyguladığın için
bu bileklerimi kızarttığın için...ve en önemlisi senin yüzünden öleceğim için utanıyorsun...

YAĞIZ'DAN DEVAM;

Bu cümlelerine karşı hiçbir şey demedim,diyemedim. Odayı terketmem daha iyi olacağı için çıktım ve kendi odama gittim eşyalarımı topladım. Sonrada çıkış işlemlerini halledip Filiz'in odasına tekrar döndüm.
Odaya girdiğimde arkası dönük bir şekilde uyuyordu. Yanına gidip kollarına dokundum ve buz gibiydi. Üstünde örtü olmadığı için yanına yatıp kollarımı bedenine sardım. Bir vakit uyumadım sadece onu düşündüm ve aklıma Filiz'le söylediğimiz şarkı geldi;

Onlar Seni Sevemiyorlar
Günler Geri Dönemiyorlar
Gitmişler Gelemiyorlar
Sınırları Yıktım Ben
Aşk Neymiş Bilemiyorlar
Yanlış Diye Geveliyorlar
Gerçekleri Göremiyorlar
Bunlardan Bıktım Ben

Şarkıyı biraz dışımdan söylediğimi farkettim ve Filiz yanımda biraz kıpırdandı. Sabahın ilk saatlerindeydik. 8.00 gibi uyandım ama normal bir şekilde değil. Filiz beni dürterek uyandırdı.

"Yağız kalk. Diye uyandırdı ve gözlerimi ovuşturarak kalkmaya çalıştım.

"Noldu. Diye sordum ama karşımda kıvranıyordu. Doğruldum ve koltuğa oturdum.

"Sancım var kalk. Diyince iki büklüm oldu ve elini karnına bastırdı.

FİLİZ'DEN DEVAM;

Ağrımın dinmesi için elimi karnıma bastırdım ama olmuyordu. Koltuğa oturup karnımı ovalamaya başladım. Yelda anne öğretmişti bunu bana. Ağrım biraz geçince çantamı aldım ve çıkışa doğru ilerledim. Yağız her zamanki gibi arkamdan geliyordu. Arabaya bindiğimde karnımın acıktığını farkettim. Ama Yağızla aramız kötü olduğu için acıktığımı söylemek istemiyordum. İnadına söylemicektim.
Yelda anne ile Hakan baba biz hastanedeyken eve dönmüşlerdi. Bizde eve dönüyorduk ama açlıktan eve kadar dayanabilir miyim bilemem.

"Acıktığını biliyorum Filiz. Söylemesen bile anlayabiliyorum. Diyince utanmıştım. Bu kadar fazla belli ediyor olamazdım.

"Üff tamam acıktım. Ayrıca ben değil çocuğun acıktı çocuğun. Dalga geçme. Dedim ve yüzünde ego ile oluşan gülüşü gördüm.

"Tamam dalga geçmiyorum. Dedi ve nereye gitmek istediğimi sordu.

"Farketmez sen bilirsin. Dedim ve telefonum çaldığı için açmak zorunda kaldım.

ARAYAN: ALEYNA💘

📞Aşk olsun Filiz. Ne zamandır aramıyorsun konuşamıyoruz. Darıldım valla

📞Başıma gelenleri duysan böyle demezsin.

📞Bir sorun mu var?

📞Sinem ve Ali'nin ve evlendiğini biliyorsun. Onların İzmir'deki evlerine tatile gittik. Benim doğum günüme denk geldiği için Yağız'ı cafeye çağırıp doğum günümü kutladık. 1 ay önce döndük İzmir'den. Teyze oluyorsun Aleyna.

📞Oha lan sen ciddi misin? Kaç aylık? Cinsiyetini öğrendiniz mi?

📞Daha 1 aylık o yüzden cinsiyetini bilmiyoruz ama sana kötü bir haberim var.

📞Yine noldu?

📞Şimdi sakin ol ve bağırma. Ya Aleyna ben beyin tümörü oldum.
-dıt...dıt...dıt

KÖTÜ GÜNÜN FİLİZ'İ  (TAMAMLANDI)Where stories live. Discover now