KÖTÜ GÜNÜN FİLİZ'İ (TAMAMLANDI)

13| akıl hastanesi

FİLİZ'DEN DEVAM;

Yağız odadan çıkınca ne yapacağımı bilemedim.Hayatımda ikinci defa kendimi bu kadar çaresiz hissettim.
Kendimi sonu olmayan uzun bir yoldaymış gibi hissettim.
Yağız'ın bana sevgisi belkide zamanla azalacaktı ama ben her şeyi göze alarak bu yola girmiştim...Hatta Yağız beni düşünüp bana hasta bakıcı bile ayarlamış.O benim her şeyim kocamdı.
Arkadaşlarım bile beni buraya uygun görmüşlerdi en çok kırıldığım yer burasıydı.

***

Maalesef kendimi buraya alıştırmam lazımdı ve yanımda duran bavuluma el atıp kıyafetlerimi buradaki dolaba yerleştirdim.Son olarak oğlumun fotoğraflarını yanımdaki sehpaya koydum.
Saat 20.00'a gelmişti yanıma kimse uğramamıştı.Bende bacaklarımı kendime çekip kafamı öne eğip Yağız'ın gelmesini bekledim.Ama gelmeyecekti...Umutsuz bir bekleyişti benimkisi.

YAĞIZ'DAN DEVAM;

Onu hastaneye bıraktım çünkü ben tam bir piçim.Karımı neden bırakmıştım lan ben.
Filizsiz geçecek olan koskoca 5 ay...Elbette bu süre geçecekti ama ben nasıl dayanabilirdim?

Eve geldiğimizde kapıyı annem açtı.Kızların eve gittiğini söyledi.Artık yapayalnızdım.
Evde kavga edebileceğim bir Filiz yoktu...Veya birlikte yemek yapabileceğim kimse yok.
Her dakika Filiz'in doktorunu arayıp durumunu soruyordum ama odadan çıkmadığını söylüyordu.
Bir vakit sonra annem yemek hazırlamış ve beni aşağı çağırdı.Sersem adımlarla indim aşağı.
Masaya oturdum ve aklıma Filiz'le yaptığımız yemekler aklıma geldi.
Acaba şu an ne yiyor,ne yapıyor...

"Oğlum ağlama artık. Dedi annem ama gözyaşlarıma hakim olamıyordum.

"Anne dayanamıyorum daha ilk gün bile değilken onu istiyorum lütfen. Dedim

"Oğlum sadece 5 ay.Zaman su gibi geçer azıcık sık dişini yavrum benim. Dedi annem

"Ben yemek istemiyorum sana afiyet olsun.Dedim ve yatak odasına girdim.Her yere Filiz'in kokusu sinmişti.Yastıkta,örtüde,yatakta,odada...Her yerde o vardı sanki.
Kendimi yatağın üstüne attım ve onun baş koyduğu yastığı kokladım.İçime huzur dolmuştu sanki...
-seni çok özlüyorum Filizim
Dedim kendi kendime.Ama bu acı kolay kolay dinmeyecekti.
Bu 5 ay benim için ızdırap olacaktı.Aklıma kötü bir düşünce gelince kalbim sızladı.
Doktor,Filiz'e şok cihazı ile şok vereceğini söylemişti ve olacakları tahmin edebiliyordum.

Filiz acı çekecekti.Göz göre göre acı çekecekti.
Biz bu hale nasıl gelmiştik?Aslında her şey benim suçum,eğer o adamlar benim yüzümden buraya gelip çatışma çıkarmasaydı belkide bunlar olmazdı...

***

Sabahın ilk ışıklarıyla gözlerimi açtım.Soğuk bir sonbahar günüydü.Hava iç açıcı değildi kapkaraydı...Yanımda Filiz olmadan uyandığım ilk sabah.İçimde bir acı,sessiz çığlıklarım,haykırışlarımın içinde ayakta kalmaya çalışıyordum.
Bugün Filiz'i görmeye gidecektim.O yüzden içimde bir umut ışığı oluştu.
Hemen doktorunu arayıp saat ayarlamasını söyledim ve 1 saat sonra orada olacaktım.
•beyaz düz tişört
•siyah kot pantolon
•beyaz spor ayakkabı
Filiz'le yaptığımız en güzel kombinlerden biriydi ve bende bunu giyip aşağı indim.Annem kahvaltı hazırlamış beni bekliyordu.Güzel bir kahvaltı yaptık ve gitme zamanı gelmişti.

"Anne ben çıkıyorum. Dedim

"Tamam oğlum dikkatli ol. Dedi

Arabaya bindim.Yol üzerinde Filiz'in en sevdiğinden pembe bir pamuk şeker aldım.

FİLİZ'DEN DEVAM;

Bu sabah içimde bir sıkıntı ile uyandım.Sanırım burada ilk sabahım diye yerimi yadırgamıştım...Üstümdeki kötü kıyafetlerden kurtuldum ve en sevdiklerimi giydim.
•gri sweatshirt
•siyah eşofman
•beyaz spor ayakkabım
Bu kombini hamileyken yapmıştım ama yine yapsam sorun olmazdı.
Saat 12.00'a geliyordu ve ben kahvaltı yapmamıştım çünkü canım istemiyordu.Dizlerimi kendime çekip oturdum boş boş beklemeye başladım.
İçeri doktorum girdi ve bana Yağız'ın birazdan burada olacağını söyledi.
Evet beni bırakmamıştı,gelecekti yanıma.Onun için en sevdiği parfümden sıktım hazırlandım ve daha mutlu bir şekilde beklemeye başladım

***

Heyecanla beklerken kapı açıldı ve Yağız içeri girdi.Onu o kadar özlemiştim ki anlatamam.Sıktığı parfüm buram buram odaya dolmuştu hiç çıksın istemedim...
Koşarak ona sarıldım.Beni sıkıca kavradı,sarıldı,öptü...

"Yağızım. Dedim gözlerim dolu bir şekilde

"Filizim seni çok özledim. Dedi bana sarılarak

"Sensiz burası çok kötü. Dedi yüzünde hafif bir buruklukla

"Güzelim sadece 5 ay tamam mı. Sonra yeni bir hayata adım atıcaz.

"Hı hı. Dedi kafasını sallayarak

YAĞIZ'DAN DEVAM;

Filiz'le konuşmak için sadece yarım saatim vardı ve yarım saat boyunca durmadan pamuk şeker yedik,güldük,eğlendik ama benim bir yanım kan ağlıyordu...
Şok verecekleri günlerde hastanede olmam gerektiğini söylemişlerdi ama onu o halde görmeye nasıl dayanabilirdim bilmiyorum.

Yatakta oturmuş pamuk şekerini bitirmişti ve benim kollarımda duruyordu.
Bir vakit sonra doktor gelip çıkmam gerektiğini söyledi.
Ama Filiz beni sıkıca tutuyordu bırakmak istemezcesine...

"Yağız gitme lütfen yarın için çok korkuyorum.

"Korkma güzelim ben yarın yanında olucam.

"Tamam

Yarın ona şok verileceğini biliyordu ve çok korkuyordu.
Aslında ben ondan daha çok korkuyordum.
Doktorla konuştum ve ben gittikten sonra onu terapi odasına alacaklarını söyledi.
Umarım bir şey olmaz diye düşünüp odadan çıktım.
Arabaya binip eve doğru yol aldım...

Evet ballarım yeni bölüm geldi.Sizce nasıl gidiyoruz:) Bu arada 450 okuma sayısını geçtik size sonsuz teşekkür ederim🙈🦋
Filiz'e ne olacak? Beklemede kalın...