"မနက္စာၿပီးၿပီ....ကဲ...ႀကိဳး...မင္းေဖေဖ့ကိုအိပ္ယာသြားနိႈးေတာ့...
ပါးပါး...ေကာ္ဖီေဖ်ာ္ဦးမယ္..."

"ဟုတ္ကဲ့..."

ထမင္းစားခန္းထဲကေနလွစ္ကနဲေပ်ာက္ကြယ္သြားတဲ့ႀကိဳးကေလးကေလွကားကိုတဒုန္းဒုန္းတက္ေျပးသြားလို႔...လိုက္ေအာ္ရေသးတယ္...။

"ဟိတ္ေကာင္...ျဖည္းျဖည္းသြားပါဟ...ဒလိမ့္ေကာက္ေကြးျဖစ္ေနဦးမယ္..."

"နားကိုညည္းတယ္ေနာ္...နင္တို႔သားအဖ...
ဒီမွာ...ဟဲ့...ေဘစင္အေပါက္ထဲအမိႈက္ေတြသြားပိတ္မထားနဲ႔ဆို...
ငေသွ်ာင္...."

"အား...ေမ့လို႔...ေမ့လို႔..."

"တကတည္း...နင္မီးဖိုေခ်ာင္ထဲဝင္လာရင္ရႈပ္ကိုရႈပ္တယ္..."

ဒီလိုနဲ႔.....
မီးဖိုေခ်ာင္ထဲမွာ...
ႀကိဳးကေလးနဲ႔ဦးေသွ်ာင္တို႔လာလာရႈပ္တဲ့မနက္ခင္းေတြပိုပိုမ်ားလာခဲ့တာ....။

တခါတေလ...ေက်ာက္စိမ္းပါအေစာႀကီးႏိုးလာရင္ပိုဆိုးေသးတယ္။
ကေလးတစ္ေကာင္ကိုေဘးမွာထားၿပီးေတာ့...ပလူးၾကတာ...
ေဒၚယုယမ်က္စိေနာက္ေရာ...။

"ဟဲ့...ငါေယာက္ခ်ိဳနဲ႔ေခါက္ထည့္မွာေနာ္..."

ေမေမေလးရဲ႕အေျပာကေနာက္က်တယ္။
ခြပ္ကနဲ...ေဒါင္ကနဲ...ေခါင္းကိုေယာက္ခ်ိဳတို႔...ဟင္းေမႊတဲ့ဇြန္းတို႔ကအရင္ေရာက္လာမိတ္ဆက္တတ္တာ...။
ငယ္ငယ္ကတည္းကခံလာခဲ့ရတဲ့...
အရသာကအခုထိမေျပာင္းလဲေသးဘူး။

"အားလာ့.....ေသပါၿပီ...
ေမေမေလးကအသက္သာႀကီးလာတာ....လက္သံအရမ္းေျပာင္ေနတုန္း..."

"နင္တို႔လူေရွ႕လာၿပီးေပါက္တတ္ကရလုပ္ေနတာေလ..."

"ေက်ာက္စိမ္းကိုေတာ့မထုပါနဲ႔ဗ်ာ....ညညဆိုသူရွဴးေပါက္ခ်တတ္တယ္..."

အိပ္ယာထဲမွာရွဴးေပါက္ခ်တဲ့အက်င့္ရွိတာေၾကာင့္ကာကြယ္ေပးရသလို...
နာသြားမွာလည္းစိုးတာ...။

"ေအး...အဲဒီလိုပဲလူေရွ႕လာၿပီးသည္းသည္းလႈပ္ေနလိုက္ၾက၊
သြားစမ္း....စားၾကၿပီးရင္ထြက္ၾက...
အာရံုေနာက္တယ္..."

အဲဒီလိုမ်ိဳး...ပြစိပြစိနဲ႔စကားမ်ားရတဲ့...မီးဖိုခန္းေလးမွာ...
နံနက္ခ်ိန္ခါေတးသံသာေလးေတြပ်ံ႕လြင့္ေနတတ္လာခဲ့တာ...
ၾကည္ႏူးစရာ.....။

ေႏွာင္ႀကိဳး(trouble maker)(ေက်ာက္စိမ္းဦးေသွ်ာင္ရဲ႕ဒုတိယပိုင္းအဆက္ပါ)Where stories live. Discover now