MINT: You Are Not Alone [Mystic Messenger texting]

0.1

Amelie derin bir iç çekerek laptopında gezinmeye devam etti. Sayfayı aşağı indirerek yeni yeni anketlere katılıyordu çünkü çok sıkılmıştı. Ayrıca bu anketlerin bir kısmı ona ödeme de yapıyordu ve şu şartlar altında gerçekten bu ödemeye bile ihtiyacı vardı.

Anketler arasında dikkatini çekebilecek ve sıkıcı gözükmeyen bir anket gördü. Aslında bu anket birden fazla kez önüne çıkmıştı ancak ödeme yapılmadığı için en sona bırakmıştı ve şimdi Amelie bu anketi tekrar gördüğünde anket bir sponsordan yardım alarak yüklü bir ödeme yapacağını bildiren bir şekilde güncellenmişti. Ankete bir şans verme kararı aldı.

Anketin adı, 'Ne Kadar Yalnız Değilsiniz (Lütfen Dikkatli Cevaplayın)'dı. Yorgun ve bıkkın gözlerle anketteki ilk soruyu okudu.

Ne sıklıkla yalnız olduğunuzu düşünürsünüz?

o Çok sık o Nötr o Hiç

Amelie sorudaki seçeneklerin en çoktan en aza nasıl hızlıca düştüğünü, ankette 'gri' gibi bir seçenek olmadığını fark etti. Çok sık seçeneğini işaretledi.

Yalnız mı yaşıyorsunuz?

o Evet  o Hayır

Bu soru ona biraz gereksiz ve kişisel gibi gelse de ödemeye ihtiyacı vardı. Bu yüzden gözlerini devirip evet şıkkına tıkladı. Ekranda bir an için 'Hayır yalnız yaşamıyorsun.' yazısı belirdi ve Amelie yanlış gördüğünü düşündüğü için gözlerini hızlıca kapatıp açtı. Yazı orada değildi, onun yerine yeni bir soru vardı. Saatlerdir anket yanıtladığı için yorgunluktan böyle şeyler gördüğünü düşündü ve ankete devam etti. Fakat bu sefer az da olsa tedirgin hissetmişti.

Yalnız olduğunuzu düşünüyor musunuz?
o Evet  o Hayır

Amelie doğruldu ve laptopını daha düzgün bir şekilde dizlerine yerleştirdi. Bu zaten ilk soruya benzemiyor muydu? Bu ne biçim anketti böyle? Bir an önce bitirmek istiyordu, sonra banka hesabını kontrol edip sonunda uyuyabilirdi. Eveti işaretledikten sonra diğer soruya geçti.

Yalnızlık sizi korkutur mu?
o Evet  o Hayır

Artık soruları yargılamıyordu çünkü başı ağrıyordu ve uyumayı çok istese de ödeme almayı da bir o kadar istiyordu ki bu test bile onu caydıramazdı. Hemen evet şıkkına tıkladı ve son soru açıldı.

Hiç izleniyor gibi hissettiniz mi?
o Evet  o Evet

Amelie bu sefer gözlerini ne kadar kırpıştırırsa kırpıştırsın, şıklar aynıydı. Yanındaki komodinden su bardağını almak için uzandı. Bir yudum su içip ankette zaten başka şans sunmayan şıklardan birini seçti. Ekranda "Anketi doldurduğunuz için teşekkür ederiz. Endişelenin, yalnız değilsiniz." yazısı belirdi. Bu yazı sadece bir an sonra "Anketi doldurduğunuz için teşekkür ederiz. Endişelenmeyin, yalnız değilsiniz." yazısına dönüştü. Amelie önce bu anketteki gerilim dolu havadan rahatsız olsa da siteye vermiş olduğu banka numarasına yatan 100 dolara bakıp güldü. Artık kirasını ödeyebilir ve mutfağına en azından birkaç günlük yiyecek alabilirdi.

Kalkıp dişlerini fırçalamaya gitti. Geldiğinde laptopı kapatıp ışıkları söndürdü. Başını yastığına koyup üzerini sıkıca örttükten sonra dışarıda birkaç dakika önce başlamış olan yağmuru izlemek için pencereye döndü. Sokak lambasının ışığında yağmur damlaları kırılıyor, cama çarpıp aşağı kayıyordu.

Kendisinin de bir yağmur damlası kadar çaresizce kayıp gittiğini düşündü. Bir kez daha iç çekti ve gözlerini kapadı. O uyuduktan beş dakika kadar sonra telefonuna bir mesaj geldi.

Unknown: Yalnız değilsin.