"ဟာ...ဒီမွာနာသြားတာကို...အဖက္ေတာင္မလုပ္သြားဘူး၊
ေက်ာက္စိမ္း..."

အူယားဖားယားနဲ႔ေနာက္ကေနအတင္းေျပးလိုက္ေပမယ့္...မမီလိုက္ဘူး။

"ဂ်ိန္း"

တံခါးေပါက္နားေရာက္ေတာ့မွဂ်ိန္း..!..ကနဲျမည္သံနဲ႔ေလျပင္းျပင္းကသူ႔ဆံပင္ေတြကိုေတာင္လာထိခတ္သည္။
ရာသီဥတုကဆိုးေနတုန္းပဲ...
ေနာက္ကေနကပ္လိုက္မလာနဲ႔...မိုးႀကိဳးပစ္မွာတဲ့...။

"က်စ္...ဘယ္အထိစိတ္ေကာက္ဦးမွာလဲ...ငဂ်စ္ရာ..."

ေရွ႕ႏွစ္ရက္ကေတာ့ေသွ်ာင္ကအေစာႀကီးအိပ္ယာထ,ၿပီးဂ်ဴတီဝင္ရတာမို႔...
သူနဲ႔မေတြ႕ျဖစ္ဘူး။
ဒီေန႔ေတာ့...ေရွာင္လို႔မရေတာ့ဘူး။
သူ႔ဂ်ဴတီခ်ိန္ကေက်ာက္စိမ္းထက္နည္းနည္းေနာက္က်တယ္ေလ။

ေခြးေပါက္ေလးက...
ေရခ်ိဳးၿပီးျပန္ေရာက္လာေတာ့...
ေသွ်ာင္ကအိပ္ယာေပၚမွာသူ႔ေခါင္းအံုးေလးပိုက္လို႔ထိုင္ေနတာ...ျမင္ရေတာ့နႈတ္ခမ္းေလးခ်က္ခ်င္းမဲ့က်သြား၏။

"မင္းအခုထိစိတ္ေကာက္ေျပလို႔မရေသးဘူးလားဟင္...ေက်ာက္စိမ္း"

"ဘယ္သူကစိတ္ေကာက္ေနလို႔လဲ..."

"မင္းေလ...နႈတ္ခမ္းႀကီးကဘဲဖင္ျဖစ္ေနၿပီ...
ဒီကိုလာဦး..."

ေက်ာက္စိမ္းက...
ေရသုတ္ပိုင္းေလးယူဖို႔...
ကုတင္ေဘးကိုေရာက္လာေတာ့...ေသွ်ာင္ကလက္ကေလးလွမ္းဆြဲၿပီးေခၚသည္။
ေရခ်ိဳးၿပီးအဝတ္ေတာင္ေသခ်ာမဝတ္ရေသးလို႔...ႏွာေခါင္းေလးရံႈ႕ကာျငင္း၏။

"ဖယ္ပါ...ငါ့ဘာသာေအးေဆးေနပါရေစ..."

"မင္းကိုဘာမွမလုပ္ဘူး...ထိုင္လ္ိုက္...လက္ကဒဏ္ရာကေဆးမထည့္ေတာ့ဘူးလား..."

"မင္းအပူမပါဘူး..."

ဘုနဲ႔ေဘာက္မဟုတ္တာေတာင္မွ...
စကားေၾကာကတည့္မေနေတာ့...ဆက္ေျပာရတာလဲခပ္ခက္ခက္ပဲ။
ဒီသံုးေလးရက္အတြင္းမွာ...
ေက်ာက္စိမ္းရဲ႕...မ်က္ႏွာေလးဟာစိတ္ရဲ႕ညစ္ေထးမႈေတြေၾကာင့္အနည္းငယ္...ညိဳေမာင္ခ်င္သလိုရွိေနၿပီး...
နႈတ္ခမ္းေလးေတြေတာင္ျဖဴဖတ္ျဖဴေရာ္ျဖစ္ခ်င္ေနပံုပါပဲ။

"မင္းနႈတ္ခမ္းေလးေတြျဖဴဖပ္ဖပ္ျဖစ္ေနတာ...
ေနေရာေကာင္းရဲ႕လားဟင္...ေက်ာက္စိမ္း..."

ေႏွာင္ႀကိဳး(trouble maker)(ေက်ာက္စိမ္းဦးေသွ်ာင္ရဲ႕ဒုတိယပိုင္းအဆက္ပါ)Dove le storie prendono vita. Scoprilo ora