Unrequited

2. Cheering her up

Carmen

Ik werd veel te laat wakker. Heb je soms van die dagen dat je wekker afgaat, maar je toch in jouw bed blijft liggen? Ja, dat was ik dus vandaag.

Daardoor had ik geen tijd om me op te maken, maar geen probleem! Ik heb altijd een make-up tasje mee. Ik breng concealer aan om mijn zwarte kringen te verbergen, kijkend in mijn klein spiegeltje.

'Wat wou Laila eigenlijk van je?' vraagt Elise.
'Ze wou hangen.'

Ik hoef haar niet eens aan te kijken om te weten wat haar blik gaat zijn.

'En jij ging zo maar akkoord? Ik wist niet dat jullie bevriend waren.'
Ik haal mijn schouders op. 'Zijn we ook niet.'

Ik vind het zelf ook raar en ik was heel nerveus omdat ik niet wist wat ik moest verwachten. Tot mijn grote verbazing was Laila best aardig.

Zij is een intimiderende persoon. Als je haar... speciale stijl negeert dan is het wel haar persoonlijkheid. Trouwens daar is ze. Ik zie haar op de speelplaats, door het grote venster waar ik tegen zit met Elise. Spijbelt ze nu?

Laila slaat een jongen die haar omver heeft geduwd. Misschien neem ik mijn woorden toch terug.

'Meisjes, dit is geen schoonheidssalon,' zegt onze leerkracht wanneer hij langs ons passeert. De les begint.

'Tuurlijk, ik steek het zo weg.' Eerst nog mijn lipgloss opbrengen.

Vanvoor staat er een jonge man. Aha, hij is vast de nieuwe stagiaire. Hij stelt zich even kort voor. Een raar gevoel verspreidt zich over mijn lichaam bij het horen van zijn stem. Het klinkt bekend.

Huh, is dat niet...

Ik krijg het benauwd. Het is hem. Degene die ik hoopte nooit meer te zien. Ik duik zo ver mogelijk weg in mijn stoel en probeer mijn adem onder controle te houden. Nu is niet het moment om in paniek te slaan.

~*~

Rond vier uur in de avond is de school bijna helemaal leeg, op mij na. Ik moest nog een toets inhalen. Ik sleur mezelf naar mijn kluisje. Sinds ik hem heb gezien bij geschiedenis, voel ik me verschrikkelijk. Allerlei herinneringen die ik diep heb weggestopt duiken terug op.

'Hey.'
'Oh my god!' Laila staat met haar rug tegen de kluisjes. 'Ik schrok me rot!'

'Alles oké? Je loopt er zo somber bij.'
'Ja hoor. Alles goed,' lieg ik glimlachend.

Ze slaat mijn kluisje terug dicht. Ik kan nog net op tijd mijn hand wegtrekken.

'En nu de waarheid.' Ze doorboort me met die donkere ogen van haar, die ze eruit doet springen met eyeliner en zwarte oogpotlood.

'Ik heb slecht geslapen. Da's al.'
'Hmm, ik weet wat je je beter zal doen voelen. Kom.'

Ze doet het weer, mij commanderen. Ik probeer te weigeren, want hallo, ik ben haar speelgoed niet. Maar zodra ze haar wenkbrauw opheft, loop ik achter haar aan als een puppy.

Damn it en damn mijn onbekwaamheid om 'nee' te zeggen.

~*~

Ze brengt me naar een kleine koffieshop waar ze vroeger werkte. Laila bestelt een kopje espresso en ik vanille-ijs aangezien ik geen koffie lust. Ik vind het niet erg, want zij trakteert toch.

We zijn midden lente en de zon schijnt dus besloten we om op het terras te zitten. Het is al een tijdje stil. Laila is niet zo'n prater heb ik gemerkt. Ze luistert wel, dat is een keer iets nieuws. Meestal ben ik degene die luistert.

'Ik snap echt niet hoe je het zo puur kunt drinken.'
Laila neemt een slok met een neutrale blik. 'Ik snap niet hoe je vanille lekker kunt vinden. Geen smaak whatsoever.'
'Het is zoet, jouw troep is bitter. Trouwens, dit is softijs. Extra lekker dus.'

Ze leunt naar voren. 'Oh ja? Mag ik eens proeven?'

Ik knik. 'Tuurlijk, hier.' Ik steek het hoorntje naar haar uit, maar mors per ongeluk een beetje op mijn hand.

'Shoot. Heb je misschien een zakdoek?' vraag ik. Het is zo plakkerig.

In plaats van mij effectief een zakdoek aan te bieden, pakt ze mijn hand vast en likt ze het ijs er langzaam van. Ze likt het ijs er van!

Mijn adem stokt in mijn keel. Waarom doet zij toch zulke dingen die mij in verlegenheid brengen? Gisteren ook al. Aan haar grijns te zien, vindt ze dit leuk. Ze vindt het gewoon leuk om mij te plagen! Ik trek mijn hand terug en veeg het af aan mijn kleedje.

'Uh, bedankt.'
De grijns wordt groter. 'Met plezier.' Ik vraag me echt af wat er door haar hoofd gaat.

'Vertel eens iets over jezelf.' Ik ken haar amper en nu is het een perfect moment om elkaar beter te leren kennen. Het enigste wat ik over haar weet, is dat ze danst. Daar kwam ik toevallig achter omdat Elise eens liet vallen dat ze vroeger samen naar de dansles gingen.

'Wat wil je weten?'

Ik tuit nadenkend mijn lippen. Ik weet iets! 'Wat is je afkomst eigenlijk? Je bent sowieso geen Belg.'

'Nee, inderdaad. Mijn vader is Frans. Mijn moeder is oorspronkelijk Macedonisch, maar heeft de Turkse identiteit overgenomen omdat haar familie al generaties lang in Turkije woont.'

Oh, dat verklaart haar uiterlijk. Zoals die donkere haren, volle wenkbrauwen en licht getinte huid.

'Spreek je dan ook de taal?'

Ze knikt. 'Turks en Frans vloeiend, Macedonisch een beetje.'

Interessant en indrukwekkend. Ik ben zelf half Spaans, maar kan mijn moedertaal niet goed. 'Wow, je kan zo veel talen. Wil je daar later iets mee doen?'

Haar uitdrukking verandert. Ze slaat haar ogen neer en wrijft ongemakkelijk over haar armen. Heb ik een gevoelige snaar geraakt? Zei ik iets verkeerds? Nee toch?

'Nee. Ik weet niet wat ik wil doen.'

'Ach komaan. We studeren binnen een paar maanden af. Heb je niets in gedachten?' vraag ik lachend.

Ze laat haar kin rusten op haar handpalm. 'Mijn punten voor mijn wetenschapsvakken zijn shit. Talen interesseren me niet. Ik heb er gewoon nog niet over nagedacht.'

'Daar kan ik je mee helpen! Ik ben heel goed in wiskunde.'

Ze glimlacht eindelijk. 'Weet ik.'

'Dat is dan geregeld. Ik geef je bijles in wiskunde en jij helpt me met mijn talen.'

'Wil je dat echt doen? Ik ben geen makkelijke leerling, Carmen.'

Ik haal mijn schouders op. 'Iedereen is een makkelijke leerling als je de juiste aanpak vind.'

'Je bent een goed mens, weet je dat?'
Even ben ik sprakeloos. 'Vind je?'
'Ik vind het niet, ik weet het gewoon.'

Als dit zo blijft voortgaan, ga ik haar gezelschap echt leuk beginnen vinden.

A/N: Carmen is boven te zien ^^
Bedankt voor de votes!! Love you all mwuah

xoxo Littlefairy