Maingat ko iyong hinawakan. Dahil sa pagkatuwa ko sa bagong alagang aso ay nawala na sa aking isip ang mga plastick na dala ko. Napatawa si Lance dahil sa pagiwan ko sa mga iyon. Siya na ang kumuha at nagdala papasok sa bahay. Marahan kong hinahaplos ang maliit na tuta nang maramdaman ko ang pagpulupot ng kamay ni Piero sa aking bewang.
Kaagad ko siyang nilingon para ipakita ang bago kong alagang tuta. Sandaling napako ang tingin ko sa kanya ng makita kong basa ang buhok nito. "Kakaligo ko lang, gwapo ko noh?" Pangaasar niya sa akin pero inirapan ko lamang siya.
"Yabang" sambit ko sabay tawa.
Naramdaman ko ang paninigas ni Piero sa aking tabi. "Kunwari pa amputa. Alam ko namang gwapong gwapo ka sa akin" inis na pagpaparinig pa nito kaya naman napanguso ako habang hawak hawak ang maliit na tutang natutulog ngayon.
"Ang yabang yabang talaga niya Baby..." pagkausap ko sa tuta at pagpaparinig na din dito.
Inaasahan ko nang magrereklamo siya at makikipaglaban sa akin. Pero mas lalo itong lumapit sa akin at nakitingin din sa tutang hawak ko.
"Anong ipapangalan natin sa pangalawa nating anak?" Seryosong tanong niya sa akin kaya naman dahan dahang nalipat ang tingin ko sa kanya. Diretso ang tingin nito sa tuta, seryoso siya sa kanyang sinabi.
Napabaling siya sa akin at tsaka ako pinanlakihan ng mata. "What, i'm waiting..." pagdedemand niya sa akin kaya naman muli akong napatingin sa hawak kong tuta.
Hindi katulad ng karaniwang Shih tzu na nakikita ko ay brown ang kulay nito. Itim ang paligid ng mga mata, parang maliit na daga.
Napangiwi ako. "Wala akong maisip"
Napairap ito. "Galing galing mong mag pangalan kay Rochi, tapos ngayon..." pangaasar niya pa sa akin.
Hinamas himas niya ang ulo ng tuta. "Peanut na lang. Mukha namang mani" mabilis na sabi niya na ikinalaki ng mga mata ko.
Nakapoker face lang siya habang nakatingin sa akin. "Paano naman naging mukhang mani itong Tuta?" Nakangusong tanong ko sa kanya.
Tamad niya lang akong tiningnan. "Ikaw ang nagpangalan kay Rochi, ako ang magpapangalan sa tuta. Tsaka ka na natin pagawayan to pag totong bata na ang papangalanan natin" seryosong saad niya kaya naman muli kong naramdaman ang paginit ng magkabilang pisngi ko.
"Aanakan kita ng marami. Bahala ka magpangalan, hindi ako kokontra" pahabol pa niya kaya naman napanguso ako.
Dahan dahan niya akong sinulayapan mula sa pagkakatingin sa malayo. "Ano okay na?" Mapanghamong tanong niya na para bang wala na talaga akong karapatang kontrahin siya.
Napatango tango na lamang ako. "Sige na nga, Peanut na" anunsyo ko sa panggalan ng aming bagong tuta.
Dahil sa aking pagsuko at tsaka siya matagumpay na ngumiti at inakbayan ako. "Dalhin na natin sa loob yan. Paalagaan mo sa yaya Lance niya." Natatawang sabi niya na ikinatawa ko din. Pagkatapos ay itinuro niya ako. Ikaw, alagaan mo ako" masungit na utos niya habang pilit na itinatago ang ngiti sa kanyang mga labi.
Nagkaasaran pa sila ni Lance habang naghahapunan kami. Panay kami ang tawag nito ng Yaya kay Lance bilang bagong tagapagalaga daw ng aming bagong tuta na si Peanut.
Mayroon kaming maliit na higaan para sa tuta na ipinasok ni Piero sa aming kwarto. Maliit iyong bilog at malambot, nakatulog itong nakadapa kaya naman tuwang tuwa ako habang marahan siyang hinihimas.
Chapter 26
Start from the beginning
