Babam kapıyı aralayıp içeri girerken bende yatakta bağdaş kurup karşıma oturmasını izledim. Yan bi şekilde oturup yüzünü bana dönerken ne konuşacağını zaten biliyordum.

"Konuşmamız gereken bir konu var diye düşünüyorum." Kafamı salladım. "Seviyor musun sende. Utanma ve gerçeği söyle kızım. Eğer sevmiyosan da o hergeleye yapacağımı bilirim ben. "  Kafamı salladım usulca. "Seviyorum" Gözlerim ellerime düşerken babamın derin bir nefes verdiğini duydum.

"Kızım... Seni hep gözümüzden sakındık. Bizdeki değerini de biliyorsun. Sana güvenimiz her zaman her konuda tam. Ne kadar senin hep bize özel kalmanı istesek de. Bir gün birini seveceğini bir sevgilin olacağını hatta bi gün bu evden ayrılacağını da biliyorduk. Sadece bilsek de bunun olmasını istemiyorduk. Çok mu duygusal gibi oldu bu konuşma ne? "

Babam gülerek ellerimi tuttuğunda bende gülümsedim." Benim küçük kızım büyümüş. Hani benden başkasını sevmeyecektin hiç " Küskün bir tonda konuşunca gözlerim doldu. O günü hatırlıyordum.

Elimdeki oyuncak bebeğimin saçlarını okşarken ağlıyordum. Babam başıma gelip ellerini yanaklarıma koyduğunda ağlamam daha da artmış. Bunu bekliyordum sanki kendimi bırakmak için." Emir gitti baba"

Babam biliyordu elbette gittiğini. Bu kadar ağlamama kızıyordu sadece. Emir en yakın arkadaşımdı benim. Birlikte bebeklerimle oynar daha sonra da o benimle oynadığından bende onunla araba yarışı yapardım. Şimdi ise taşınmışlardı. Bugün son kez görmüştüm onu. Arabanın içinde ağlayarak bana el sallarken...

"Güzel kızım... Bebeğim benim ağlama. Bak ağlayınca sana küstüğümü biliyorsun" Gözlerimi sildim hızla. Kafamı salladım hemen. "Hayır hayır. Ağlamıyorum ben. Küsme sen bana baba. Hiç küsme." Küçük kollarımı babamın boynuna doladım küsüp gitmesinden korkarak.

"E ama sende ağlıyorsun başkası için burada." Elleri saçımda gezinirken uykumu getiriyordu. "Hayır babacım. Ben senden başkasını sevmeyeceğim hiç. Hep seni seveceğim. En çok seni..."

Dolan gözlerime inat gülümsedim. "Biraz daha devam edersem evlendiğin güne konuşmam için bişey kalmayacak" Telefonumun ard arda titremesi ile ikimiz de ekranı gözükmeyen telefona bakarken babama döndüm. "Arkadaşlarla konuşuyorduk da.  Biraz çenesi düşük bir arkadaş"

Kafasını sallayıp ellerini o günkü gibi yanaklarıma çıkardı. "Sen seviyorsan benim engel olacak bir şeyim yok kızım. Bizi üzecek bişey yapmayacağını biliyoruz."

Kafamı salladım. Alnımdan öpüp yataktan kalkarken kapıya yürüdü. "Delikanlıya da söyle bi gün gelsin adam akıllı konuşalım bakalım." Kapıyı kapatıp çıkarken derin bir nefes bıraktım. İşte benim babam be. Ne kadar şanslı olduğumu bir kez daha anlamıştım aslında.

Telefonumu elime alıp bakarken tahmin ettiğim gibi Atanın yazdığını gördüm.

Basketçi Bey : Demez umarım

Basketçi Bey : Nereye gittin iki dakikada

Basketçi Bey : Baban mı geldi

Basketçi Bey : Yoksa baban bize falan mı geliyor

Basketçi Bey : Sana yalandan ağla demiştim

Utangaç Güzel : Ya salak mısın sen

Basketçi |                                              Yarı Texting/ Tamamlandıजहाँ कहानियाँ रहती हैं। अभी खोजें