"မရွက္ဘူး...
ထင္ပါေစ...အထင္ခံခ်င္လို႔ေလ..."
"အာ့.....မင္း......ဖယ္စမ္း...ကြာ..."
စိတ္ရႈပ္ေနတဲ့ပံုစံေလးျဖစ္လာတာေၾကာင့္...
ေလးက...သူ႔ကို...မခ်င့္မရဲနဲ႔လႊတ္လိုက္ရသည္။
သူ႔လက္ထဲကဖုန္းလာတဲ့အသံေလးလဲၾကားရလို႔ပါ။
"ဟဲလို...ဦး"
"xxxxx"
"ဟုတ္ကဲ့...လာခဲ့မယ္"
ဦးေသွ်ာင့္ဆီကဖုန္းေလးဝင္လာတာထင္သည္။
ဖုန္းခ်ၿပီးေတာ့မွလမ္းေၾကာင္းေျပာင္းလိုက္တာ...
သူနာျပဳေတြရွိတတ္တဲ့အေဆာင္ေလးဆီကိုပါ။
"ဟန္ေန....ဘယ္သြားမလို႔လဲ"
"ဘယ္ပဲသြားသြားေပါ့...မင္း...တျခားလုပ္စရာမရွိဘူးလား၊
သိပ္အားေနတာလားဟင္...ေလး..."
"ဟုတ္တယ္...အားေနတာ၊ လိုက္ခဲ့မယ္ေနာ္၊
စီနီယာ့ဆီသြားမွာမလား"
သိသြားျပန္ၿပီ။
ဟြန္႔ကနဲမဲ့ၿပီးေတာ့သူထြက္လာတဲ့အတိုင္း...ေလး....ကေနာက္ကလိုက္လာခဲ့တာသိေပမယ့္...
ဘာမွမေျပာျဖစ္ေတာ့ဘူး။
ေျခလွမ္းေတြကေတာ့ေဆာင့္ေဆာင့္ေအာင့္ေအာင့္ပဲလွမ္းေနသည္။
ေလး'...ကိုသူသိပ္မၾကည္ဘူးမို႔လို႔ပါ။
xxxxx
ဒီအခ်ိန္မွာ...ေက်ာက္စိမ္းကေသွ်ာင့္ဆီသြားမလို႔ကိုဖုန္းကဆက္လို႔မရဘူး။
မအားဘူးတဲ့...
အဲဒါနဲ႔လိုက္ရွာရင္းနဲ႔...
သူနာျပဳေတြရွိတတ္တဲ့...အခန္းထဲမွာေတြ႕ရတာ...
ဦးေသွ်ာင္ကဖုန္းေျပာေနခဲ့သည္။
ေက်ာက္စိမ္း...သူ႔အနားေရာက္သြားတဲ့အထိသတိမထားမိဘူး။
ေက်ာက္စိမ္းကလဲသတိမေပးလိုက္ဘဲနဲ႔နားေထာင္ေနခဲ့တာ...
ဖုန္းေျပာေနရင္းနဲ႔...
"ခ်ာတိတ္" လို႔အသံၾကားလိုက္တာနဲ႔...
ေက်ာက္စိမ္းေခါင္းထဲမွာမီးနီေလးျဖတ္ေျပးသြားသည္။
ငါဖုန္းဆက္တာမအားတာကအဲဒီေဆာင္းဟန္ေနနဲ႔ေျပာေနလို႔ေပါ့...ဟုတ္လား...
ဘာေတြေျပာစရာရွိလို႔လဲ...
မနက္လဲေတြ႕...ညက်လဲအခန္းထဲမွာေတြ႕ေနတာကို...ဖုန္းဆက္ဖို႔လိုလို႔လား...။
အဲဒီလို....မေက်မနပ္ႀကီးေတြးမိလိုက္ၿပီးေတာ့...
မ်က္ႏွာေလးခ်က္ခ်င္းညိႈးက်သြားသည္။
ဖုန္းေျပာေနတာခဏေလးဆိုေပမယ့္...
ခ်ာတိတ္'ဆိုတဲ့စကားလံုးေၾကာင့္...
ရင္ထဲမွာခဏခဏမိုးအံု႔တတ္တာ...အခုလည္း...တိမ္ညိဳေတြစုေနပါၿပီ။
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ေႏွာင္ႀကိဳး(trouble maker)(ေက်ာက္စိမ္းဦးေသွ်ာင္ရဲ႕ဒုတိယပိုင္းအဆက္ပါ)
Hayran Kurguေႏွာင္ႀကိဳး(trouble maker)(ေက်ာက္စိမ္းဦးေသွ်ာင္ရဲ႕ဒုတိယပိုင္းအဆက္ပါ) နှောင်ကြိုး(trouble maker)(ကျောက်စိမ်းဦးသျှောင်ရဲ့ဒုတိယပိုင်းအဆက်ပါ)
