Naunang umalis si Lance pagkatapos ng agahan. Galing ito sa mayamang pamilya, pero itinakwil siya ng mga ito dahil hindi nila gusto si Sarah para sa kanya. Kahit hindi sanay sa mahirap na buhay ay nagawa ni Lance na humanap ng trabaho para mabigyan ng magandang buhay ang magina niya. Naikwento din nila sa akin ni kuya na sa Agrupación sila nagkakilala.
Naghihintay ako sa may sala sa paglabas ni Kuya Piero mula sa aming kwarto. Paro't parito ang lakad ko habang naghihintay sa kanyang paglabas. Nahinto lamang ako ng marinig ko na ang pagsara at pagbukas ng pintuan.
"May mission ka nanaman?" Nagaalalang salubong ko sa kanya.
Seryoso ang kanyang mukha ng tumingin sa akin. Tinanguan niya lamang ako na para bang ayaw pa sana niyang sagutin iyon. "Delikado ba?" Pahabol na tanong ko pa.
Hinigit nito ang bewang ko dahilan para magdikit ang aming mga katawan. Hinalikan niya ako sa aking noo. "Charging..." nakangising sabi niya habang nakayakap sa akin.
Napakagat ako sa aking pangibabang labi. Napakasiraulo niya talaga, akala ko kanina pag labas niya ay galit nanaman siya. Dahil sa kanyang sinabi ay niyakap ko din siya pabalik. "Ilang percent ang full charge?" Nakangiting pangaasar ko sa kanya at pagsakay na din sa kalokohan niya.
Naningkit ang kanyang mga mata na tila mo ay nagiisip talaga siya. Pinapanuod ko lamang siya habang ginagawa niya iyon hanggang sa kaagad niyang angkin ang aking labi. Madiin iyon na para bang sabik na sabik pa din siya kahit pa ilang beses na niya akong nahalikan.
"100 percent" nakangiting anunsyo niya ng maghiwalay ang mga labi namin.
Pagkahiwalay niya sa akin ay kaagad niyang binitbit ang kulay itim na duffle bag na palagi niyang dala dala sa tuwing nagpupunta siya sa Agrupación. Nakita ko pa ang pagsuot niya ng kulay itim na leather gloves.
"Para saan yan?" Tanong ko out of curiosity.
Sandali niya akong sinulyapan habang isinusuot iyon. "Para hindi mabahiran ng dugo ang mga kamay ko" kaswal na sagot niya sa akin kaya naman napaawang ang bibig ko. Hindi kaagad ako nakapagsalita. Alam ko na ang trabaho niya pero sa tuwing inoopen up niya ito sa akin ay hindi ko pa din maiwasang hindi mabigla.
Mula sa aking pagkabato ay muli niya akong hinalikan sa noo. "Hintayin mo ang paguwi ko, wag kang lalabas dito" pangaral niya sa akin na tinanguan ko na lamang.
Napangisi siya. Kita ko ang pagsulayap nito sa nakaupong si Rochi sa may sofa. "Next time marami na kayong maghihintay sa paguwi ko" sabi niya pa sa akin na nakataas ang isang kilay.
Napakurap kurap ako sa pinagsasabi niya. "Aanakan kita ng madami, para may kasama ka dito sa tuwing nasa trabaho ako" seryosong sabi pa nito na para bang kayang kaya niyang gawin iyon ngayon din mismo.
Bayolente akong napalunok, halos manuyo ang aking bibig at lalamunan. Muli siyang napangisi. "Aalis muna ako, Love..." paalam pa niya at tsaka na lumabas ng bahay.
Nakatanaw ako mula sa may front door ng sumakay ito sa kanyang kulay itim na civic. Hindi ko lubos maisip na kaya ni Kuya Piero ang payak na pamumuhay gayong kayang kaya niyang maging mas mataas pa, kaya niyang maging kung ano man ang gustihin niya. Pero mas pinili niyang lumayo sa karangyaan na meron ang pamilya nila.
Dahil ako lang magisa ang naiwan sa bahay ay nagligpit na lamang ako. Nilabhan ko na din ang mga damit namin. Sinubukan ko ding manuod ng mga cooking tutorials sa may internet para may magluluto na dito sa bahay at hindi na kailangan pang bumili sa labas.
Nang makakita ako ng madaling gawin at lutin ay nagpasya akong magtungo sa bayan para bumili ng mga ingredients na kakailanganin ko. May iniwang pera si kuya Piero incase of emergency daw kaya naman yun ang ginamit ko para bumili ng nga sangkap. Balak ko siyang lutuan ng siningang dahil sa lahat ng pinanuod ko ay mukhang iyon ay mas madaling lutuin para sa beginner na katulad ko.
Chapter 21
Start from the beginning
