The catfish.

Κεφάλαιο ²⁰

Ανοιγω τα ματια μου και ακούω μια φασαρία απο μεσα. Γυρναω να κοιταξω τον Τζον και δεν ειναι στο κρεβάτι.

Κοιτάζω την ωρα και εχει παει μεσημέρι. Ποτε δεν κοιμόμουν μεχρι τέτοια ωρα εγω.

Χθες ειδαμε μια ταινια ομως και καθίσαμε μεχρι αργα με τον Τζον. Ξεφυσαω καθως σηκώνομαι και πηγαινω προς το σαλόνι να δω τι γίνεται.

"Δηλαδη την λενε Στηλιάνα;"ρωταω η Νταμιαν τον Τζον καθως κοιταζει το τηλέφωνο του.

"Ποια λενε Στηλιάνα;"ρωταω εγω σοβαροί και γυρνανε και οι δυο τους να με κοιτάξουν. Κατι δεν παει καλα εδω.

"Καλημερα μωρο μου ξύπνησες;"ρωταει ο Τζον χωρις να απαντήσει σε αυτο που ρώτησα.

"Ποια ειναι η Στηλιάνα;"ρωταω παλι και εκεινος με κοιταζει και ξεφυσαει. Γυρναει και κοιταει τον Νταμιαν.

"Φιλε λυπάμαι αλλα θα το πω. Δεν γίνεται να μαλωσουμε τωρα για αυτό"λέει στον Νταμιαν και μετα γυρναει σε εμενα.

"Αγαπη μου η Στηλιάνα ειναι μια κοπελα που βρήκα στον Νταμιαν και κανόνισα να βγει μαζι της"λεει και εγω κοιταζω τον Νταμιαν που με κοιταζει.

Σταυρωνω τα χερια μου και τους πλησιαζω. Καθομαι απέναντι τους και συνεχίζω να τους παρατηρώ.

"Γεια σου Καριν"λεει ο Νταμιαν τωρα γεμάτος αμηχανία και εγω τον κοιταζω επίμονα.

Ημουν έτοιμη να τον ρωτήσω για τον Ροτζερ όμως μετα θυμήθηκα πως δεν το ξέρει ουτε ο Τζον αλλα ουτε και αυτος πως εγω μιλαω με τον Ρότζερ.

"Γεια σου Νταμ. Πως πανε τα πραγματα πισω στην πολη;"ρωταω απλα και εκεινος ανασηκωνει τους ώμους του.

"Πως να πανε. Οπως πήγαιναν ξερεις"λεει εκεινος και εγω γνεφω απλα.

"Ξέρω"απανταω μονο και συνεχίζω να τον κοιταζω επίμονα. Κατι κρύβουν. Δεν μου το βάζεις απο το μυαλο.

"Τελος πάντων. Αγαπη μου εμεις θα φύγουμε. Θα παμε απο το σπιτι του Νταμιαν να το δω και θα κατσουμε λιγο εκει εσυ μείνε να ετοιμαστεις και έπειτα θα ερθω να ετοιμαστω και εγω και θα φυγουμε ενταξει;"ρωταει καθως σηκωνεται όρθιος και τον κοιταζω.

"Αν πω οχι δεν θα πας;"ρωταω σοβαρή και εκεινος γελαει γιατι το παίρνει σαν αστείο.