Always unwanted 💯

EPILOGO

Hello sa'yo! 👋
Oo sa'yo na nagbabasa nito ngayon. Gusto lang kitang bigyan ng 👏👏 dahil nakaabot ka hanggang dito. Thank you so much for loving Ari/Victoria and Skyrile. Maraming salamat sa walang sawang pag-aantay ng mga updates ko. At sa mga nagbibigay ng komento, nababasa ko po lahat ng comment ninyo. Natutuwa po ako at lumulundag ang puso ko sa galak sa tuwing nababasa ko ang mga komento ninyo sa kwentong 'to. Gusto ko pong malaman ninyo na sobrang saya ko dahil may nagbabasa nito ngayon. Again, thank you so much! God bless 😇 and please, be safe.

—Dream_Secretly

Aria,
I want you to know that I chose to end my own life just to save yours. I'm also doing this for my Skyrile and for his happiness. Pagod na pagod na rin ako, Aria. Sobrang dami ko nang maling nagawa sa'yo. I caused you too much pain. Nasaktan kita ng paulit ulit. I became too selfish. And I felt like I don't deserve this lifetime anymore. But you...you deserve to live long. You deserve more. So...Please, live happily and be with the man we both love. Na-realize ko na hindi siya magiging masaya sa'kin dahil ikaw lang ang kailangan niya. You are his only happiness, his cure and his peace. I want to save him from losing himself because of losing you, Aria. So, I decided to end everything right from this moment. I have wronged you enough, this is the least I could do for you.

And Aria....I want to say sorry for everything. Sana maging masaya kayong dalawa. You both deserve each other. Please be reminded that what ever happens to me, wala kang kasalanan. I want you and my Love to be happy.

Thank you for coming back for him. Love him, Aria. Gawin mo ang mga bagay na gusto kong gawin kasama siya gamit ang puso ko because, that heart....it always belong to him.

Live long with my heart, Aria. Sana sa susunod kong buhay maging mag-kaibigan tayo. Goodbye, cousin.

—Samantha.

Mabilis akong nagpunas ng luha 'tsaka binalik na sa kabinet ang sulat niya para sa'kin. Pangatlong beses ko na 'yong nabasa pero iyong sakit at pagsisisi ay nandito pa rin. Pero...unti unti ay natatanggap ko na naman na ang lahat.

Ginawa niya ang lahat ng ito para sa'min ni Skyrile. Gano'n niya kamahal si Skyrile. Samantha, I promise you....I will love him, and cherish him for the rest of my life. Thank you too...for saying sorry. It means so much to me.

I sighed heavily.

Hindi ko nga lang maiwasang bumigat ang loob ko sa tuwing naiisip ko ang pagpapakamatay niya. Nagsisisi kasi ako kung bakit wala ako sa tabi niya ng panahon na 'yon. Sana napigilan ko siya at napaintindi ko sa kaniya na hindi solusyon ang kamatayan. Marami pa namang dahilan para mabuhay pero...mukhang nawalan lang talaga siya ng pag-asa.

"Baby?"

Malungkot akong nag-angat ng tingin kay Skyrile nang umupo siya sa kama, sa tabi ko.

"Umiiyak ka naman ba?" Tanong niya.

"Naalala ko lang si Samantha." Malungkot akong ngumiti. "Nalulungkot lang ako sa nangyari sa kaniya. Hind niya deserve mamatay, Skyrile. Katulad ko...she deserve to live long too."

He sighed. "I know, baby." Niyakap niya ako at hinalikan sa gilid ng ulo. "It was my fault. Masyado akong naging malupit sa kaniya. I didn't  love her. Aaminin kong ginamit ko lang siya at sa pagiging gago ko...nakalimutan kong irespeto siya kahit bilang tao man lang. Ni hindi ko  man lang naisip ang nararamdaman niya. I'm so sorry, baby. You lose her because of me."