Always unwanted 💯

CHAPTER 43

"I love you too, Daddy." You deserve to be happy, too. Hindi ko alam kung paano magpapa-salamat sa diyos dahil sa binigay niya sa'yo si Mommy Liezel at Cain. At may mga bonus pa, Sila Kuya Vlane at ang mga makukulit naming pinsan. Binuo nila ang pamilya namin.

"Saan po sila?" Tanong ko nang makauwi na kami.

Tahimik ang Mansiyon at tanging mga kasambahay lang ang sumalubong sa'min. Sila na din ang kumuha ng mga gamit sa sasakyan.

"May mga meeting ang Kuya at mga pinsan mo. Ang Lola mo naman ay may pinuntahan lang." Si Mommy na ang sumagot. May biglang tumawag kasi kay Daddy.

Tumango ako at nilingon si Cain na tumatakbo takbo na naman habang kunwaring ginagalaw ang robot niya sa ere. Napangiti nalang ako.

"Magluluto muna ako sa kusina, Sweety. At papakainin ko na rin muna ng mga prutas 'yang kapatid mo para pumirmi naman." Sabi ni Mommy habang sinusundan ng tingin si Cain. Naglilikot na naman ang kapatid ko, palibhasa kasi ay nakauwi na siya sa kaniyang palasyo.

"Cain, Baka madapa ka!" Tili ni Mommy nang tumakbo ito patungo sa living room. Mas madulas ang tiles doon at madalas siyang nadadapa sa area na 'yon. "Naku, Victoria. 'Yang kapatid mo lumalaking katulad ng Daddy mo. Ubod ng kulit at tigas ng ulo..." Si Mommy.

Natawa ako at umiling. "Bata pa po kasi. Uhh..Pahinga lang po muna ako, 'my." Paalam nalang ko sa kaniya.

Agad siyang tumango. "Osige, Sweety. Tatawagin nalang kita para lunch natin." Nilingon niya ang daan patungo sa living room. "Puntahan ko na muna ang kapatid mo at baka mapilayan na naman..." Sabi niya. Nakangiti lang akong tumango bago siya hinayaang sundan si Cain.

Napabuntong hininga nalang ako at tahimik na nagtungo sa kwarto. Ngayon ko lang naramdaman ang pagod ko sa araw na 'to.

Friday...

Sa loob ng apat na araw, grabe ang pagpipigil ko para hindi itext o tawagan si Skyrile. Mas lalo ko kasi siyang namiss lalo na't wala naman akong ibang ginagawa kundi ang magpahinga sa kwarto. Mabuti na nga lang at nandiyan si Cain para libangin ako.

Maagan naman akong nagising sa araw na 'to. Kabado ako pero kailangan ko 'tong harapin. Hinihintay ko rin ang araw na 'to para matapos na ang lahat. Gusto ko nang makita si Skyrile.

"Victoria, nandiyan na ang Kuya Zoel mo." Sabi ni Daddy nang silipin niya kami sa kusina ni Mommy at Cain.

Tumango ako at bumaba ng highchair. Lumapit ako kay Mommy para humalik sa pisngi niya 'tsaka nilapitan si Cain na naglalaro lang sa taas ng counter. "Kiss ate, Cain." Lambing ko sa kaniya. Nag-angat naman siya ng tingin sa'kin at ngumuso. Nakangiti kong hinalikan ang labi niya.

"Bye, ate." Kinaway niya ang maliit at cute na mga kamay.

"Mag-ingat ka, Victoria. Tumawag ka kung may problema." Pahabol ni Mommy.

Nakangiti akong tumango sa kaniya. "I'll be fine, Mommy. Don't worry about me." Sabi ko bago sumunod kay Daddy palabas ng kusina.

Ngumiti siya at inakbayan ako. "Sigurado ka bang hindi na kita sasamahan, Anak?" Tanong niya.

Umiling ako. "Kaya ko na po, Daddy. Huwag po kayong mag-alala sa'kin." Nilagay ko ang palad ko sa taas ng puso ko. "Malakas ang puso ni Samantha. Kakayanin namin ito."