The Comeback: Until We Meet Again

Chapter 6

It has been 6 months simula nung gabing nag-usap kami ni Deimos, at hindi ko rin inakala na iyong gabi na ring iyon ang huling gabi na makakausap ko siya

Throwback

matapos ang pag-uusap namin sa talon, umahon na kami at nagpatuyo sa kotse ko, kitang kita ko kung gaano siya kaputla 

"ayos ka lang ba? mukhang putla ka" ang sabi ko sa kanya

"I'm sick Camille, don't worry I will be fine, basta masaya akong andito lang ako sa tabi mo" kanyang sinasambit habang hinawakan niya ang aking mga kamay

I forced a smile and look directly into his eyes at kitang kita ko yung lungkot and saya at the same time

"alam mo Camille, sobrang limited na lang ng oras ko dito, masaya ako dahil nasabi ko sayo yung nararamdaman ko, I'm not forcing you to like me back, and please don't like me back, masaya lang ako na kahit sa nalalabi kong oras dito naiparamdam ko yung pagmamahal ko, para kung mamatay man ako, wala ng regrets" sabi niya na nagdala ng katahimikan samin

nakatingin lang ako sa kalawakan at iniisip na may dumating ngang panibago sa buhay ko pero iiwan din naman ako, ramdam na ramdam ko yung sakit na yung tipong I feel at home tuwing kasama ko Deimos kahit days pa lang naman kaming nagsama...

nagpipigil na lang ako na pumatak ang mga luha mula sa aking mata dahil ayaw kong mag-alala pa si Deimos sakin

"Camille, mag-uumaga na kailangan na nating umuwi, nag-aalala sayo ang tatay mo, may shoot pa pati" ang sabi niya habang pumunta na sa driver's seat 

sumunod na lang ako sa kanya sumakay, buong biyahe namin walang umiimik kaya't binuksan ko ang radyo at nakinig na lang sa music

Lift your head, baby, don't be scared
Of the things that could go wrong along the way
You'll get by with a smile
You can't win at everything but you can try

nang magsimulang tumugtog ay nakita ko na sumusulyap siya akin at nakikita ko na nakangiti siya sakin, ang mga ngiting nagpapa gaan ng nararamdaman ko, simula nung nawala si Andrei, pagharap ko sa kasinungalingan ng aking ama, nang nalaman kong buhay pala ang aking ina, ang mga ngiting iyon ang nagpapagaan sa nararamdaman ko

Baby, you don't have to worry
'Coz there ain't no need to hurry
No one ever said that there's an easy way
When they're closing all their doors
And they don't want you anymore
This sounds funny but I'll say it anyway.

siguro nga ay dapat hindi na akong mag-alala dahil alam ko naman na kahit anong mangyari andyan si Deimos at alam kong aalagaan niya ako ano man ang mangyari at alam ko na hindi ito madali pero si Deimos ang nagturo sakin kung paano maging hindi duwag at harapin ang mga kinakatakutan ko

Girl I'll stay through the bad times
Even if I have to fetch you everyday
We'll get by with a smile
You can never be too happy in this life.

this line is hitting me so hard lalo na nung sinabi niya sakin na wag ko siyang mahalin pabalik? sobra akong confused ngayon, bakit niya iyon kailangang isabi, kakaiba talaga siya, sa dinami dami ng tao pag mahal mo gagawin mo ang lahat mahalin ka rin niya pabalik pero siya, sinasabi niya sa taong mahal niya na wag siya mahalin pabalik

In a world where everybody
Hates a happy ending story
It's a wonder love can make the world go round
But don't let it bring you down
And turn your face into a frown
You'll get along with a little prayer and a song.