Our lost brother ft. Why Don't We

Deel 13 xx

𝗣𝗢𝗩 𝗘𝗦𝗠𝗘𝗘:

Het is al 1 uur geleden dat Jonah koffie is gaan halen. Hij is nog steeds niet terug dus ik begin me zorgen te maken. "Jongens...ik maak me zorgen" Zeg ik een beetje bang. Bang dat ze weer gaan schreeuwen. "Waarom?!" Zegt Corbyn. Hij zegt het niet super boos ofzo. Ik bedoel ik had hem bozer verwacht aangezien Amber hem leuk vind maar dat weet hij ofc niet maar hij vind haar volgensmij ook leuk. "Nou...Jonah is al een uur weg en zolang duurt het toch ook niet om koffie te halen?" Zeg ik iets minder bang dan eerder. "Oke daar heb je wel gelijk in...." Zegt Corbyn dan. Hij zegt het alsof hij geen flauw idee heeft wat hij moet zeggen/doen. Of hij moet zoeken, of niks doen, of het gewoon laten en weer gaan schreeuwen tegen mij inplaats van nu aardig doen. "Corbyn?" Vraag ik bang. "Ja?" Zegt hij nieuwsgierig terug. "Kan ik je even buiten spreken?". Voordat Corbyn iets kan zeggen draait Zach zich om. "Guys.." Zegt hij alsof hem iets dwars zit. "Ja?" Zegt Daniel die nu van zijn telefoon afkijkt. "Ik denk dat we even niet meer moeten schreeuwen tegen elkaar en even focussen op Why Don't We en op Amber en op hoe onveilig Esmee zich nu voelt" Zach zegt het alsof hij spijt heeft. Spijt van alles. Voor zijn fans. Voor mij. "I-k...". Corbyn probeert woorden te vinden maar volgensmij lukt het hem niet. "I-k...denk dat ik h-e-t daar mee e-e-n-s ben" Zegt Corbyn. Hij zegt het met zoveel moeite. Bijna zielig gewoon. "Ik..ook" Zegt Daniel. Jack is weg. Hij is naar Amber. En Jonah? die is nergens te bekennen. Ik zit diep in mijn gedachten te denken over de ruzies. "Esmee?" Zegt Zach die twijfelend naar mij kijkt. "O...ehm sorry..." Zeg ik een beetje zacht. "Ben je het ermee eens? of nouja..vergeef je ons?" Vraagt Zach met een zielig gezicht. Niet expres zielig nouja niet op de grappige manier die ik van hem gewend ben maar op een manier dat hij het meent. "J-a denk ik" Besluit ik dan toch maar te zeggen. Ik kan ze beter vergeven want ik haat het om op hun boos te zijn. "Oke top!" Zegt Zach. "Maar Corbyn kan ik je even spreken buiten?" Vraag ik nog een keer. "Tuurlijk!". Hij loopt mee naar de deur en we gaan praten. "Esmee het spijt me zo erg! ik wou je nooit onveilig laten voelen of je nooit kwetsen! im so sorry.." Zegt Corbyn voordat ik überhaupt de kans heb om iets te zeggen. "Ik vond het inderdaad wel erg kut ja maarja..." Zeg ik terug. "Sorry... maar wat wou je nou bespreken?" Vraagt Corbyn. "Nou ik wou vragen of je mee Jonah wou zoeken aangezien je boos tegen me deed maar ik gewoon met je wou praten, en ik voel me niet veilig zonder Jonah, nouja eerst niet aangezien we het goed hebben gemaakt" Antwoord ik zenuwachtig terug omdat ik bang ben dat hij "nee" gaat zeggen. "Tuurlijk wil ik dat!" Zegt Corbyn. "Oke top!". We gaan lopen en gaan richting de trap aangezien er veel mensen voor de lift staan. We lopen de trap af en gaan richting de bar. "Ik zie hem niet en jij?" Vraag ik aan Corbyn. "Ik ook niet" Zegt Corbyn jammerend terug. "Weet je wat ik loop wel even naar de wc kijken of die daar is" Zegt Corbyn aangezien hij een jongen is. " Is goed!". Ik wacht naast de deur en Corbyn kijkt even naar binnen. "Nope geen Jonah" We besluiten om naar de chilling room te gaan en kijken daar rond. Ook geen Jonah. "Oke misschien raar dat ik dit nu vraag aangezien we Jonah zoeken maar zin in Fortnite?!" Vraagt Corbyn enthousiast. "Weet je wat een keer iets leuk doen kan ook geen kwaad joh" Zeg ik twijfelend. We lopen naar de playstation toe en Corbyn zet hem aan. We gaan zitten. "Duo's doen?" Vraagt Corbyn aan mij. "Tuurlijk!"

𝗣𝗢𝗩 𝗝𝗢𝗡𝗔𝗛:

Ik open de deur. Ik zie Zach achter een tafel zitten en een beetje met zijn stoel te zitten kloten. Daniel zit op het bed en kijkt een beetje op zijn telefoon. Corbyn is weg. Esmee is weg. Jack is weg. Zouden ze dan zo'n grote ruzie gehad hebben? Omg wacht Esmee is weg en zij heeft het hier zo moeilijk mee. Misschien is ze weggegaan ofzo?! Ineens onderbreekt iemand me uit mijn gedachten. "Daar ben je eindelijk!" Het was Zach. Waarom praat hij zo vrolijk? "Ja sorry ehm... de koffiemachine was kapot". Dat was het eerste dat in mij opkwam. "O oke". Hij gaat weer verder met waar hij mee bezig was oftewel met zn stoel kloten. Ineens hoor ik nog iemand. "Hey!" Zegt Daniel die van zijn telefoon afkijkt. "Hoi" Zeg ik terug. Waarom zijn ze allemaal zo vrolijk? "Waar was je? we waren bezorgd" Zegt Daniel. "Koffiemachine was kapot". "O oke!". Hij kijkt weer terug op zijn telefoon beeldscherm. "Waar is Esmee?!" Vraag ik bezorgd. Bezorgd dat ze haar wat hadden aangedaan. "Die was je aan het zoeken" Zegt Daniel die weer omhoog kijkt. "Met Corbyn?" Vraag ik. Corbyn schreeuwde steeds tegen haar waarom zou ze dan nu samen met Corbyn zijn? "Ja hoezo? Jaloers?" Zegt Daniel een beetje eng. "Nee alleen Corbyn schreeuwde steeds tegen haar, oja waarom zijn jullie zo vrolijk want jullie schreeuwen ook altijd?" Vraag ik aan Daniel terwijl bij dat eerste stuk mijn wangen rood worden en ik een tintelend gevoel krijg. "Oja sorry daarvoor... sorry voor alles... we hebben het zegmaar goed gemaakt" Zegt Daniel. "O... maar waar is ze nu dan?" Vraag ik onzeker terug. Waarom zou ze het goed maken met hun? "Ik heb geen flauw idee ik gok ergens in het hotel" Zegt Daniel waarna hij weer op zijn beeldscherm gaat kijken. "Oke ik ga zoeken doeii!" Zeg ik voordat ik richting de deur loop. "Doei!" Zeggen Zach en Daniel in koor. Ik open de deur loop uit de kamer en sluit de deur weer.