"နင့္အသံခ်ည္းပဲေနာ္...ငေသွ်ာင္...
ဂ်ီးသိပ္မကိုက္နဲ႔၊ အိမ္ေပၚကေနႏွင္ခ်မွာ..."
"ဟြန္႔...ေမေမေလးေနာ္...အခုေတာ့ေျပာၿပီလား၊
ေနာက္ထပ္ကေလးထပ္လိုခ်င္ေသးတာဆို..."
အဲဒီအခါရဲရဲတို႔ကေဘးကေနဝိုင္းစည္ေအာင္တီးတဲ့ဗံုဆရာပဲ။
"ဟြန္႔...
ဘာေနာက္ထပ္ကေလးလဲ၊ ကိုကိုႀကီးသာကိုယ့္ေယာက်ာ္းကိုအရင္စည္းရံုးေရးဆင္းလိုက္အံုး၊ ၿပီးေတာ့မွေျပာရေအာင္၊
ညညဆိုေသခ်ာပဲကိုယ့္ဘက္ပါေအာင္အရင္ေခၚအံုး...
လူကျဖင့္ေအာက္ကေနတက္ႏိုင္တဲ့ပံုလဲမဟုတ္ဘူး။
ေနာက္ကေလးတေယာက္မေျပာနဲ႔...
အေပၚမွာေနရဖို႔ေတာင္အႏိုင္ႏိုင္ျဖစ္ေနတာကို..."
"ရဲရဲ...နင္ေတာ့ေသေတာ့မယ္၊
ဒါနင္ေျပာစရာလား...မိန္းကေလးတန္မဲ့"
"ေမေမေနာ္၊ ရဲရဲကေမေမ့အစားဝင္ေျပာရတာ၊
ေမေမပဲညည္းညဴေနတာ၊
ႀကိဳးကေလးကအေဖာ္မဲ့ေနတာသနားပါတယ္...
ဘာညာနဲ႔"
"ငါထုထည့္ေတာ့မယ္၊ ကေလးေရွ႕မွာေပါက္ကရေတြသြားစမ္း...မိရဲရဲ"
သူတို႔ကဒီမွာဂ်ိန္ေနာင္ေနတုန္းေက်ာက္စိမ္းဘယ္တုန္းကလစ္ထြက္သြားလဲမသိဘူး။
ထမင္းပန္ကန္ႀကီးပဲသူထိုင္တဲ့ေနရာမွာက်န္ခဲ့တာ၊
ထမင္းေတာင္မွတဝက္မက်ိဳးခဲ့ဘူး။
အဲဟာေလးလည္းဘယ္ေတာ့မွေခ်ာ့ယူလို႔အဆင္ေျပမလဲမသိဘူး။
အခုထိသူ႔ေရွ႕မွာကေလးအေၾကာင္းေျပာမိရင္ေၾကာက္လန္႔တၾကားျဖစ္ေနတုန္း...
ဘာမွစားမသြားတဲ့ထမင္းပန္းကန္ကိုၾကည့္ၿပီးသက္ျပင္းခ်ရသည္။
အစားသိပ္မစားဘဲနဲ႔ဗိုက္ေအာင့္ေတာ့မွာပဲ။
xxxxx
"မင္းအစာလဲေသခ်ာမစားဘူး...မ်က္ႏွာႀကီးသုန္မႈန္ေနတာပဲ၊ မွန္းစမ္း...ေနမေကာင္းတာလား"
"ဟာ...ဘာမွမျဖစ္ဘူး....ဖယ္"
"တခုခုျဖစ္ေနတာပါ၊ ငါသိတယ္၊ ေျပာၾကည့္...နားေထာင္ေပးမယ္"
စာေရးစာပြဲမွာထိုင္ၿပီးတခုခုလုပ္ေနတဲ့...
ေက်ာက္စိမ္းရဲ႕ခါးေလးကိုဖက္ထားၿပီးေတာ့...ေသွ်ာင္ကေမးေနတာျမတ္ႏိုးတဲ့မ်က္ဝန္းေလးေတြနဲ႔ပါ။
"ေျဖကြာ...မင္းတခုခုျဖစ္ေနတယ္"
"ဟာကြာ၊ စိတ္ရႈပ္တာပါဆို...ဖယ္စမ္းပါ"
VOCÊ ESTÁ LENDO
ေႏွာင္ႀကိဳး(trouble maker)(ေက်ာက္စိမ္းဦးေသွ်ာင္ရဲ႕ဒုတိယပိုင္းအဆက္ပါ)
Fanficေႏွာင္ႀကိဳး(trouble maker)(ေက်ာက္စိမ္းဦးေသွ်ာင္ရဲ႕ဒုတိယပိုင္းအဆက္ပါ) နှောင်ကြိုး(trouble maker)(ကျောက်စိမ်းဦးသျှောင်ရဲ့ဒုတိယပိုင်းအဆက်ပါ)
