Züheyra

21

Evin önüne geldiğimizde emniyet kemerimi çözüp yan tarafıma baktım. Uyuyakalmıştı.
Tam tamına on dakika uyandırma çabamın ardından Hümeyra ile eve girdik. Kucağımda...
Kapıyı zor bela açıp içeri girdikten sonra Hümeyra'yı yatağına bıraktıktan sonra mutfağa gittim. Kendime güzel bir kahve yaptıktan sonra sandalyeyi çekip oturdum. Yanımdaki sandalyenin çekilmesiyle yan tarafıma döndüm. Benim cebelleşe cebelleşe yatağa yatırdığım kız gelmiş yanıma oturdu. Hey Allah'ım.

"Mis gibi kahve kokusu alıyorum."

"Gözlerini açıp masaya bakmayı denersen aldığın kokuyu da teyit etmiş olacaksın ama baksana yavru kedi gibi gözlerin kapalı geziyorsun."

Hümeyra'ya baktığımda hala gözleri kapalıydı. Bu kız cidden fazla uykucuydu. Ona bakmaya devam ederken gözlerini ovuşturunca kafamı masaya çevirdim.

"Bir kahve de ben içsem iyi olacak sanırım."

"İstersen... Bunu içebilirsin. Benim için sorun değil."

Kahve fincanını önüne koydum. Bir kahveye bir bana baktıktan sonra kahveden bir yudum aldı. Ardından yüzünü buruşturunca aklıma geldi.

" Sen sade kahve içiyordun değil mi? istersen sade yapabilirim."

Tam ayağa kalkmıştım ki kolumdan tuttu.

" Hayır gerek yok zahmet etme. Hem bu kahve de fena sayılmaz. Şekersiz olsa çok iyi. Elinin lezzeti varmış demek."

" Yanii 6 yıl ilahiyat okuyunca kahvenin ustası oldum ister istemez. "

Hümeyra dediğim şeye gülüp ardından bitirdiği kahvesinin fincanını alıp ocağın başına geçti.

"Bir diğer ilahiyatçı da sana kahve yapacak o halde."

Vallahi hiç hayır diyemezdim.

"Şeker koyarsan sevinirim."

"Şimdi sıra sende sana kendi içtiğim kahveden yapacağım bakalım beğenecek misin?"

Acı kahve mi? Hiç sevmem. Neyse denemekten bir şey çıkmaz.

"İşte kahveniz hazıır. Hatta yanına lokum da koyayım çarpıntı yapmasın alışık değilsin ne de olsa. "

" Çok memnun kalırım."

Kahveden bir yudum aldığımda istemsizce yüzümü buruşturdum. Ekşi bir tadı vardı ve ben bunu hiç sevmezdim. Gülerek getirdiği lokumları elinden alıp yemeye başladım. İşte şimdi tadı güzel gelmişti.

" Lokumla çok güzel oldu. Al bak bu da senin ödülün. Aç bakayım ağzını."

Elimdeki son lokumu da Hümeyra'ya yedirmiştim.

"Begendin mi kahvemi?"

"Kendime kırk yıl kitlenmiş gibi hissediyorum. Eline sağlık beğendim. Ama tabi lokumla."

Hümeyra gülmeye başlayınca ben de onun bu haline güldüm. Nasıl başarıyordu bilmiyordum ama beni güldürüyordu. Kırk yıl değil tüm ömür bile geçerdi onunla.

.....

Hümeyra.

Sabah gözlerimi açtığımda hemen saate baktım. Daha ezanın okumasına on beş dakika vardı. Ve bu da benim için güzel bir süreydi.

Şimdi siz diyeceksiniz sen nasıl uyandın bu saatte. Hemen açıklayayım, ben kendimi uyanmak için koşulladığımda uyanabilen bir insanım. Ama çoğu zaman zor uyanan biriyimdir. Bu huy kötüydü ama ne yapayım elimden bir şey gelmiyordu. Uykusever bir insandım ben.