Hellö 💘 güzel olduğunu umduğum bir bölüm bıraktım. Umarım beğenirsiniz.
Satır arası yorum yapmayanın interneti şaşar inşallah 🤞🏻
__________________
-1-
"Hilmi.. benim ilk aşkımmış." Ecem şok içinde ona bakan arkadaşının ellerinden tutup koltuğa oturttu. Fatma'nın bakışları hala yere odaklaydı. Ecem onun gözlerini okuyamadı. Saçlarını okşayıp, sırtını sıvazladı.
"Hadi anlat. N'oldu?" genç kız bakışlarını yerden arkadaşına dikti. Hala şok içindeydi. Nasıl tanımam? diye düşündü. Nasıl tanımam? İlk aşkımı kaybedip, yıllar sonra bulup nasıl tanımam? Birkaç dakika önce yaşadıklarını düşündü.
Hilmi hayallere dalıp onu öyle izlerken genç kız bir anda ona döndü. "Fazla beklettim değil mi? Kusura bakma." Hilmi büyüsüne kapılmıştı. Fatma'nın söylediklerine kulak vermeden ona yaklaştı. Bedenleri birbirine yakın, solukları yüzlerine vuruyordu.
"Fatma.. beni hatırladın mı?"
"Hatırladın mı derken? İleri derece alzheimer mıyım yakın geçmişi unutayım?"
Genç adam gülümseyip kızın saçlarını kulağının arkasına sıkıştırdı. "Aslında ilk farkettiğimde söyleyecektim ama cesaret edemedim." Fatma hala anlamayarak baktığında genç kızın yüzünü avuçlarıyla sardı. "Yıllar önce biz aynı tiyatro kursundaydık. Hatta.. hatta biz Antonius ve Kleopatra'yı canlandırdık." Hilmi dudaklarını ıslattı.
"Halk boşaltıp şehri onu görmeye gelmiş:
Antonius, meydandaki tahtında yalnız kalmış,
Islık vuruyordu havaya karşı,
Ki hava bile yerini boş bırakabilse,
Kleopatra'yı görmeye gidecek,
Bir yokluk yaratıp varlık içinde."
Oyundan repkileri söylerken Fatma'nın gözü parladı. İlk aşkını hatırladı. "Artık sen de hatırlıyorsun." ona fısıldayan adama gülümsedi Fatma. "Hiç unutmamışsın." genç adam da gülümsedi.
Genç birden hızla kızdan uzaklaştı, mutfaktan çıkıp koridordan hole geçti. Duygularından emin olsa da kızın duygularından emin değildi. Şimdi hatırlattıkları belki de onun kafasını karıştıracaktı. Fatma'ya bakmadan Ozan'a baktı. "Hadi gidelim."
"Hani demiştim ya ben çok önce aşık oldum diye. O, o kişi Hilmi işte." Ecem gülümseyip Fatma'nın saçlarını okşadı. "Yine birbirinizi bulmuşsunuz."
"Ben bilmiyorum." arkadaşının elini kalbine götürdü. "Burası böyle atıyor ama o söyledikten sonra soğuk bir şekilde benden uzaklaşıp gitti." sesi cılız ve cızırtılıydı. "Başlamadan bitirdi."
"Hayır, bitirmedi. Başlamaktan korktu. Baksana Fatma, kalbin kuş olup uçacakmış gibi atıyor. Büyük ihtimal onun da kalbi böyle. Bitirmek istese neden söylesin? Sadece korktu. Senin nasıl tepki vereceğini kestiremedi. Bu da onu korkuttu. Arkadaşlığından mahrum olmaktan korktu."
