Helüüğ 🐣 İmalarla dolu yeni bölüme hoşgeldiniz!
Satır arası yorumlar beklenir 🌸
____________________________
-1-
Beyler içerde Halil ile PlayStation'da PES atmaya dalmışken kızlar ise mutfakta servisleri hazırlıyordu. Aslında Hilmi ve Batuhan'ın aklından Ozan'ı sıkıştırmak geçse de Ecem'in kardeşi Halil vardı bu yüzden erteliyorlardı.
Halil telefonunun ısrarla çalmasına dayanamayıp oyun kolunu Hamza'ya devretti. Kısık sesle konuşup, kızarıp bozarmasından bir kızla konuştuğunu anlamışlardı. "Oyundaydım kızım, yoksa neden sana mesaj atmayayım." beyler ufaktan güldüğünde onlara dönüp baktı. Telefonun ahizesini kapatıp, "Ben içeriye gideyim yoksa bir dahakine sağlam azar yiyeceğim." dedi ve salondan odasına geçti.
Hilmi ve Batu aradıkları boşluğu yakalamışlardı. "Ozan bizimle hiç konuşmuyorsun? Kızgın mısın hala?" Batu'nun söyledikleriyle ona baktı Ozan. "Yaptıklarınız çok saçmaydı, amaçsızdı." Hilmi alayla güldü. "Neden bu kadar aşırı tepki veriyorsun ki? Siz sadece arkadaş değil miydiniz?" Hamza bir gol attığı için bağırdığında Ozan oyun kolunu bıraktı.
"İsmini söylememize gerek bile yok iması geçse yetiyor, dağılıyorsun." Ozan yeni çıkan sakalını karıştırdı. "Yok abi, yok öyle bir şey."
Derin bir nefes alıp verdi. Batu arkadaşının inkârıyla sırıttı. "Belki de seviyorsundur kızı.."
Sıkıntıyla oturduğu pozisyonu değiştirdi. Hiç kendisine sormamıştı bunu. Cevabından mı yoksa cevabına karşılık alamamasından mı korkuyordu? Kestiremedi. Ecem'i uzun süredir tanıyordu. Onun için hep farklıydı. Belki de öğrenmeye niyeti yoktu. Böyle akıp gitmesinden mutluydu. Onda kaybolup dağılmaktan iyiydi.
"Kaç kere diyeceğiz? Çok yakın iki arkadaşız. Saçmalamayın!" Hamza kafasını eğip yüzüne inanmayarak baktı. "Az önceki dalma neydi? Kandırma kendini de, bizi de.."
"Yok, yok! Saçmalıkta dibe vurdunuz. Ya sevgilisi varsa? Rahatsız oluyor, yapmayın." bulduğu açıkla Hilmi sırıttı. "Senin sevdiğin yok yani, sen rahatsız olmuyorsun yani?"
Ozan sinirle sakalını çekiştirdi. "Tamam, tamam. Bari yerine ulaştı mı küçük oyunumuz?"
"Mahçup oldum, mutfağa girdim. Amacınız buysa, evet."
Ozan salonda sıkıştırılırken Ecem de beş aşağı üç yukarı mutfakta aynı durumdaydı. "Ee, ne yaptınız birlikte?" Eda'nın sorduğu soruya karşılık arkadaşının etini cimcikledi. "Yeter artık! Olmadı hiçbir şey birlikte salata yaptık. Ben masayı hazırladım o da bulaşıkları makineye dizdi. Sonra.." duraklamıştı. Burnunu burnuna değdirdiği anı hatırlayıp gülümsedi.
"Sonra..." Ayşegül son kelimesini tekrar ettiğinde şapşal halinden eser kalmamıştı. "Sonra siz geldiniz." arkadaşları ona inanmayarak baktı. "Bir Türk atasözü vardır. Bilir misin? Yav he he, biz de yedik." Fatma cümlesini bitirdikten sonra ağzına bir salatalık attı. Ecem aklına gelenle sırıttı. "Hilmi birlikte hazırlanalıma getirmişti lafı. Ee, hazırlandınız mı?"
Hazırlıksız yakalanan arkadaşına piç smayl yapıp yemek servislerini hazırladığı tezgaha döndü. "Her şeyi hazırladık. Hadi salona." Fatma'yı hem çöpçatanlık yapmak isteyen arkadaşlarının önüne atmıştı hem de kıyamıyarak kurtarmıştı. "İşine gelince tam bir çirkefsin Ecem." Fatma'nın söyledikleriyle güldü. "Cırlamam da az değildir."
