Mafia's Lover(Posse Òrgí Society)

Kabanata 19

"𝒄𝒉𝒂𝒏𝒈𝒆𝒔 𝒐𝒇 𝒆𝒗𝒆𝒓𝒚𝒕𝒉𝒊𝒏𝒈. 𝑪𝒓𝒆𝒂𝒚𝒆𝒔 𝒅𝒐𝒖𝒃𝒕𝒔."

AMERY

NAGISING ako sa hindi ko kilalang silid.

Ang amoy ng hospital and agad na pumasok sa aking ilong, ang puting silid at ang mga liquids na nakakalabit at konektado sa akin.

Pilit kong itinayo ang aking sarili ngunit napakasakit ng aking katawan.

"Gising na si Amery, Bela tumawag ka ng doctor." Maligayang sabi ni Steph.

"Aray." Naalarma naman si steph dahil sa pag-daing ko.

"Okay ka na ba? Wala na bang masakit sayo? Do you still rememberbe? Ako?"Agad ko naman syang sinapak at tinignan ng masama.

"Gago! Hindi nabagok ang ulo ko o nasagaan para hindi kita maalala, baliw!"

Niyakap naman niya ako ulit kaya kahit masakit ay ininda ko nalang.

Miss na miss sigurado ako ng  lokaret na ito.

"Magaling ka na nga talaga kasi wala ng filter ang bunganga mo!"

"Ano ba ang nangyari sakin? Ilang oras akong walang malay?" Sunod-sunod na tanong ko.

Tinignan naman niya ako na parang hindi makapanilawala.

Bakit? May nasabi ba akong mali?

"Bessy! Three day's kang walang malay! Ano ba kasi ang iniisp mo at nangyari to sayo."

Ano daw? Tatlong araw? Ganun katagal? As I've remember nawalan ako ng malay. Eh, sino ang nagkigtas sakin? Sino ang nagdala sa akin sa hospital?

"Sinong nagligtas sa akin kung ganoon?"

Nagtataka naman niya akong tinignan.

"Ano? Anong nagligtas? Hinimatay ka sa taas ng lagnat mo ayun sa doctor. Ba't hindi mo man lang kami tinawagan na masama pala pakiramdam mo?"Paliwanag niya, "at mabuti na lang dinala ka ng isang magiting na lalaki dito."

Isang lalaki? Pero sinong lalaki?

So? Panaginip lang yun?

Parang kasing totoo. Saka,

"Bakit may masama ba sayo?" Alala niyang tanong.

"Ah, wala. Gutom lang siguro ako. Aba naman puro dextrose nalang laman ng katawan ko." Pambabaliwala ko.

Nginitian ko sya at tinignan niya naman akong parang na we-weirduhan.

"Sige at ipapa-alam ko na muna sa doctor at ba't hindi pa nakabalik si Bela. Tatawagan ko nari sina Nay' at Tay' para hindi mag-alala ang mga iyon."

Niyakap muna  niya ako muli bago umalis, matapos isinirado ang pintuan.

I felt the pain in my chest.

Bakit ako pa. Ano bang naging kasalanan ko at naramdaman ko 'yun sa binggit ng aking kamatayan.

So Nexxus wasn't there after all, i laugh sarcastically. Oo nga naman at wala siyang ka alam-alam.

He doesn't care, he's just my enemy. Oh, baka nga wala siya dahil siya ang may pakana ng lahat tapos palalabasin na lagnat lang dahil mayaman siya?

Matatapalan ng lahat ng pera niya ang lahat-lahat?

Sunod-sunod na lumabas ang aking luha at tahimik na napahikbi.

Ilang minuto rin ang lumipas ay siya namang pagdating ng doctor kasama si Bela.

Agad kung pinunasan ang mukha ko para 'di halatang umiyak ako.

Nginitian ako ni Bela at nilapitan.

"Okay na ang mga vital signs mo miss Fernandez, three days starting now ay pwede ka ng ma-discharge."