STILL INTO YOU ¦ 정재현.

🍒 - O66

J O H N N Y
[ narration ; lowercase ]

hindi na ko nagtanong pa tungkol sa ugali ni jaehyun dahil kilala ko naman talaga siya. gusto ko lang talaga malaman yung perspective ni jihye sa kaniya and i must say that di naman gaano kasama yung naiisip niya kay jaehyun even though nasaktan siya nito. mabait naman kasi si jae. wag lang inaabuso.

atsaka date nila to for the very first time since naghiwalay sila. ayoko ng sirain pa yung araw. malakas naman tiwala ko na nag-enjoy yung dalawa. di lang umaamin.

saktong paglabas ko ng kwarto ay saktong pagpasok naman ng dorm ni jaehyun. nagkatinginan kami sa isa't isa until nagdecide akong umiwas pero nagulat ako nung hinila niya ko papunta sa rooftop ng dorm.

pagkarating namin doon, dumiretso siya sa may bakod tsaka nagmuni-muni. pumunta ako sa tabi niya atsaka tinignan ang city lights ng seoul. ang ganda pati yung hangin na papunta sa direksiyon namin, ang sarap sa pakiramdam.

“i already knew what you're planning.” sabi ni jaehyun out of nowhere kaya agad akong napatingin sa kaniya. huminga ako ng malalim saka tinignan muli ang seoul. well, there is no secret to hide anymore.

“i'm just doing this for the safety of jihye. ayoko na siyang masaktan ulit.” sabi ko habang nakatingin sa buong siyudad. narinig ko naman siyang nag-'hmm' atsaka nakita ko siyang tumango-tango sa peripheral view ko.

“since mukhang may napatunayan ka na ulit, i'm accepting you again for her. hindi ko nga lang alam sa kaniya.” sabi ko saka natawa ng mahina. natawa rin naman siya sa sinabi ko. habang ganun kami, i realized na ito na rin yung time para magkabati kami.

nilahad ko yung kamay ko sa kaniya saka nagsalita, “friends?” i asked while smiling. nagulat pa siya nung una pero di nagtagal, ngumiti rin siya. instead na makipagkamay, he pulled me for a hug. a brotherly hug.

“brothers.” he said kaya yumakap ako pabalik. i miss him. tagal namin di nag-usap kahit nasa iisang dorm lang kami.

after that scene, bumalik na kami sa loob. nagulat pa yung iba na magkaakbay kaming bumalik. hindi siguro makapaniwala sa nakikita lmao.