'NARITA AIRPORT' nang mabasa ko iyon syaka palang nag sink in sa akin na nasa japan na nga ako, meged finally.
"Konnichiwa, Ohayou Gozaimasu nihon e yokoso!" (Hello, Goodmorning welcome to Japan!) bati sa amin ng isang babae. Wala akong naintindihan basta ang ganda niya, siguro ay isa siyang cabin crew or something.
8:14 am lumapag ang eroplanong sinasakyan namin, halos apat na oras din ang biyahe kaya nagugutom na ako. Nag text na ako kay papa para sabihing nandito na kami.
*inhale~*
*exhale~*
Ilang beses kong ginawa 'yon na para bang dinadama ang bawat hangin sa labas. Nilibot ko ang paningin ko sa paligid, namangha ako sa mga japanese na nakikita ko lalo na nang marinig ko silang mag salita. Gusto ko din matuto ng nihongo.
Kung ano ano ang pinicturan kong spot, lahat 'yon ay magaganda at hindi na kailangang i-edit kaya ini-story ko na agad sa instagram at facebook.
MADAMI pang inasikaso sila tita at tito katulad ng pag papapapalit ng peso to yen, pag kuha ng mga ibang bagahe namin at iba pa bago kami sumakay sa service.
Nag bow sa amin ang isang lalaki "Ohayou Gozaimasu!" (Good Morning) bati niya, siya siguro ang driver ng service namin.
"Annyeong!" bati ko pabalik.
Agad akong nakatanggap ng batok kay Rain "Gaga sinasabi mo? korean languange yan, nasa japan tayo." ah basta, nag peace sign nalang ako kay kuyang driver.
"Let's go somewhere to eat, It's already late." sabi ni tito Darwin na nasa front seat ng van.
Busy naman si Rain sa kaniyang cellphone habang may nakasukbit na earphones sa kaniyang tenga.
Habang nasa biyahe kami kung saan man kami pupuntang restaurant, nag online muna ako para makipag chat kila Gab at Lexi.
Pag bukas ko ng messenger maraming nag reply sa 'my day' ko ng airplane na may text na 'off to japan, finally.' at ng Narita Airport.
Maraming nanghihingi ng pasalubong at nag sasabing mag ingat at enjoy ako.
GROUPCHAT
Lexi: Snow ano na? mag reply ka naman sa amin.
Gab: Oo nga, nakalimutan mo na kami agad?
Lexi: OA mo Gab. Btw Snow malamig ba diyan like your name? charot, pasalubong ko ha!
Gab: Ayos ka lang ba? Hindi mo ba kami namimiss?
Snow: Syempre namimiss ko kayo 'no, lalo na yung mga gala natin.
Snow: Hindi naman masiyadong malamig, spring season ngayon dito eh march na kase.
Hindi pa sila nag rereply, siguro ay tulog pa ang mga iyon dahil laging puyat.
Tinignan ko naman ang twitter ni Cloud dahil kagabi pa ako walang update sa kaniya. Naisip ko din na kausapin siya ngayon sa curious cat dahil matagal ko nang hindi ginagawa iyon.
CURIOUSCAT
Anon: Saan ka sa japan?
Anon: Pwede tayo mag kita? hehe
Anon: Ano meron sa inyo ni Trisha?
Anon: Gusto kita makita, pwede?
YOU ARE READING
Hello Spring
Teen FictionOne of the dream of Snow is to go to japan. In coincidence, she had a crush on someone for so long that lives in there too. This story will make you realize that every second and person in our lives is important.
