"ဟိုဟာေတာ့မေပးႏိုင္ဘူး၊ ငါမင္းကိုလုပ္ေနသလိုမ်ိဳးပဲ...ကြာ...ေနာ္....
ေရွ႕ကိုလံုးဝမထိနဲ႔ဦး၊ ငါအဆင္သင့္မျဖစ္ေသးဘူး...ဦးေသွ်ာင္ရဲ႕။
တကယ္ေတာင္းပန္တာပါဆိုေတာ့...."

ဦးေသွ်ာင့္ခမ်ာမ်က္ႏွာေလးညွိုးသြားတာကိုသူလဲစိတ္မေကာင္းခဲ့ပါဘူး။
ဒါေပမယ့္ေလ...
ေၾကာက္ေနတုန္းမို႔ပါ...လို႔မ်က္ရည္ေလးတစမ္းစမ္းနဲ႔...လုပ္လို႔၊
ဦးေသွ်ာင္ကလက္ေလ်ာ့ၿပီးေတာ့...ေျပာသည္။

"အိုေက.....အဲဒါကိုတကယ္မထိေသးဘူး။
ဒါေပမယ့္...မင္းငါ့ကိုလာခိုးလုပ္ရင္ေတာ့...
မလြယ္ဘူးေနာ္၊
မ်က္ရည္ခံထိုးဖို႔မစဥ္းစားနဲ႔...
အိုေကလား...
ကတိေပး..."
..........ဆိုလို႔။
ကတိေတြေပးေခါင္းညိတ္ထားရတာ။
ဒါေတာင္မွ...အရမ္းနာခဲ့လို႔ပိုေၾကာက္သြားေသး။
မနက္လင္းေတာ့မယ့္အထိေတာင္မွမၿပီးေသးတာ၊
သူအတင္းႀကီးေႏွာင့္ယွက္ေနတာလဲပါေပမယ့္...
မဟုတ္ဘူး...ဦိးေသွ်ာင္ကကိုၾကာေနတာ၊
ၿပီးသြားၿပီထင္ေနတာ၊ မဟုတ္ဘူးတဲ့။
ဘာမွကိုမထြက္ေသးတာတဲ့။
အား...ငိုမိျပန္ၿပီ။
ေသွ်ာင္ညာတာေနတာသိေပမယ့္...
သူလည္းအရမ္းနာေနခဲ့တဲ့ဥစၥာ...
ဟိုအရင္ကကိုယ္သူ႔ကိုဗလိုင္းႀကီးလုပ္တုန္းကေတာ့နာတယ္ဆိုတာတကယ္မသိခဲ့ပါဘူး။
ကိုယ္ေကာင္းရင္ၿပီးေရာဆိုၿပီးတကိုယ္ေကာင္းဆန္ခဲ့မ္တာအမွန္ပါပဲ...။
ခါးနာေနတာကိုေဆးလိမ္းခိုင္းတုန္းကေတာင္မွ
ဒီေကာင္အလကား...ႏုျပေနတာလို႔ထင္ေနခဲ့တာပါ။
အဲဒီညၿပီးမွ...သိသြားခဲ့တာ...အခုျပန္ေတြးရင္ေတာင္နာပါသည္...။
ဒီညအတူတူထပ္အိပ္ရင္ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ။
ငါ...သူ႔ကိုထိခ်င္လာရင္ဘယ္လိုလုပ္မလဲ။
ေတြးရင္းနဲ႔ေၾကာက္ေနမိျပန္ကာ...
သူ႔အနမ္းေတြကိုျပန္သတိရေတာ့ရင္ထဲေႏြးလို႔လာျပန္ၿပီ...။

အနမ္းေတြနဲ႔သူေခ်ာ့ျမႇူလာတာတိုင္းၾကက္သီးေမႊးၫွင္းေတြအစုလိုက္အျပံဳလိုက္ထ,ရတာ...
မနမ္းပါနဲ႔လို႔တားလည္းႏူးႏူးညံ့ညံ့သူ႔နႈတ္ခမ္းေတြကာပ္တန္႔လို႔မသြားဘူး...။
ထပ္ၿပီးအပိုဆုအျဖစ္လွ်ာဖ်ားေတြနဲ႔မထိတထိပြတ္သပ္တာေလးေတြကိုပိုအသည္းယားရျပန္ကာ...
တီေကာင္ေတြ၊ ကင္းေျခမွ်ားေတြခႏၶာကိုယ္ေပၚျဖတ္ေလွ်ာက္ေနတဲ့အတိုင္း...
အဲဒီလိုေတြျမႇူဆြယ္ေနတာကိုမခံစားႏိုင္တာ...
ရင္အခုန္လြန္ၿပီးေတာ့အဲဒီေနရာမွာတင္အသက္ထြက္သြားႏိုင္လို႔ပါ...။

ေႏွာင္ႀကိဳး(trouble maker)(ေက်ာက္စိမ္းဦးေသွ်ာင္ရဲ႕ဒုတိယပိုင္းအဆက္ပါ)Où les histoires vivent. Découvrez maintenant