Kalifornijska ucieczka

Rozdział 8

— Ale nie o to ci chodziło, prawda?

— Nie...

— Cóż, a co chcesz, żeby się stało?

Nico myślał przez chwilę, zanim odpowiedział.

— Cóż, powiedziałbym, że chcę, żeby między nami było tak, jak dotąd. Czuję się przy tobie bardzo komfortowo. Nie chcę, żeby to się zmieniło.

— Wyczuwam tu "ale".

— Ale — powiedział Nico — to też mi się podoba. — Wskazał pomiędzy ich dwóch.

— Jeśli mam być szczery, myślałem o tym od dawna — powiedział Will.

— Ja też — wyszeptał Nico.

— Więc, tak jak wcześniej, ale bardziej jak para?

— Tak mi się wydaje. Tak, to brzmi dobrze — westchnął Nico. — W takim razie pewnie powinienem wyoutować się przed tatą.

— Cóż, nie musimy robić tego tak szybko. Spędźmy miło te Święta, a porozmawiamy z nim, jak wrócimy, jeśli chcesz.

— Okej. To brzmi dobrze.

---

Ubrali się i zeszli do kuchni. Nico planował zakładać szyny tak często, jak tylko się da podczas Świąt, ale ból w kościach spowodowany wczorajszym upadkiem go przed tym powstrzymał.

Jak zwykle w kuchni był tylko Lester. Nalał im ich ulubione gorące napoje i postawił śniadanie na stole.

— A, jesteście. Tak sądziłem, że wcześnie wstaliście — powiedział z uśmieszkiem. Nico zarumienił się wściekle i spróbował ukryć twarz za kubkiem z kawą.

Will roześmiał się.

— Rozumiem, że mamy nie ma w domu?

— Nie, zabrała dziewczynki na świąteczną paradę jakąś godzinę temu. Kayla i John nadal są w łóżku.

— Dzięki Bogu — wymamrotał Nico. Nigdy by sobie nie wybaczył, gdyby dziewczynki go usłyszały. — A co z pozostałą dwójką?

— Och, wyjechali wczoraj wieczorem, kiedy obaj poszliście spać.

— Naprawdę? — zapytał Will, jakby nie mógł uwierzyć. — Coś naprawdę zdołało zmotywować ich zawsze mające rację dupy do wyjazdu?

— Cóż, mogłem im w tym trochę pomóc — wymamrotał Lester.

Nico wzdrygnął się po raz drugi tego poranka. Naprawdę, co Nowy Jork z nim robił?

— Uhm, przepraszam za to.

— Nie ma za co. Stanąłeś w obronie mojego syna i doceniam to. Powinniśmy byli to zrobić już dużo wcześniej. Nie byliśmy najlepszymi rodzicami dla Willa w tej całej sytuacji. W każdym razie, nie chcieli zbytnio zostać, a my nie chcieliśmy, żeby zostali. Shawn będzie musiał teraz podjąć decyzję: Will albo Jenny. Jeśli wybierze Jenny, to będzie jego strata.

Will ominął go i pocałował Nico w czoło. Lester zaśmiał się. Nico spojrzał na mężczyznę, ale to tylko jeszcze bardziej go rozśmieszyło.

— Więc, tato, jakie są plany na dzisiaj? — zapytał Will, kiedy usiadł do swojego naleśnika i sałatki owocowej naprzeciwko Nico przy stole.

— Cóż, kiedy twoja matka wróci z dziewczynkami z parady za jakieś dwie godziny, myślę, że otworzymy prezenty, a potem zjemy albo późny lunch, albo wcześniejszy obiad, jakkolwiek chcecie to nazwać. A potem możemy robić, co chcecie. Zająć się prezentami, posiedzieć z rodziną, może pograć w planszówki.