"သားရယ္...အဲေလာက္အထိေတာ့..."
"ဘာလဲ...မျဖစ္သင့္ဘူးလား၊
ဟား...ေမေမ...
ကြ်န္ေတာ္ေမေမ့သားပါဗ်၊
သူတပါးဆီကေစာ္ကားခံခဲ့ရတဲ့အေကာင္ပါဗ်၊
ေမေမစိတ္မနာဘူးလား၊
ေမေမ့ေျမးေလးအဲဒီလိုေတြအၾကမ္းဖက္ခံထားရတာ...ေနႏိုင္တယ္လား"
"ဒုကၡပါပဲ၊ ကေလးကိုအၾကမ္းဖက္တယ္လို႔ေျပာရမယ့္အထိေက်ာက္စိ္မ္းကဘာလုပ္ခဲ့လို႔လဲ။
ကေလးကလည္းအေကာင္းတိုင္းပဲကို...
ဟိုတုန္းကလည္းေက်ာက္စိမ္းကစိတ္ထြက္ေပါက္မဲ့ေနတုန္း...
အသက္ကလည္းငယ္ေနတုန္းျဖစ္ေနလို႔"
လူႀကီးပီပီမိခင္ပီပီမွ်ေတြးေတြးေပးရင္းနဲ႔...
စကားေအးေလးဆိုမိေတာ့...
သားေတာ္ေမာင္ငေသွ်ာင္ကနႈတ္ခမ္းၿဖဲေလေတာ့သည္...။
"ေမေမပဲနားလည္ေပးလိုက္ေတာ့...
ဒီေကာင္ႏွလံုးသားေတြၾကမ္းေနၿပီ...
မရေတာ့ဘူး၊
ခ်စ္တာကခ်စ္တာပဲ...ခြင့္လႊတ္ႏိုင္တာမလႊတ္ႏိုင္တာနဲ႔မဆိုင္ဘူး။
နားလည္ေပးတာလည္းအကန္႔အသတ္နဲ႔"
ေျပာမရဆိုမရတာမွအရမ္းခက္ေနေတာ့တာ...
ဦးေသွ်ာင္ဒီေလာက္ေခါင္းမာတတ္တာမၾကံဳခဲ့ဖူးပါဘူး...။
ေက်ာက္စိမ္းဒီအိမ္ကိုေရာက္လာကတည္းကျပႆနာေတြတက္ေနရတာ...
တမိုးေအာက္မွာအတူမေနႏိုင္လို႔....တျခားေနရာမွာသြားေနပါဆိုလို႔အခက္ၾကံဳရသည္...။
အိမ္ထဲကိုေတာင္အဝင္မခံႏိုင္ဘူးေတြဘာေတြလုပ္ေနလို႔...
ၾကံရာမရတဲ့ေနာက္ဆံုးကားဂိုေဒါင္ထဲမွာေက်ာက္စိမ္းကိုသြားအိပ္ခိုင္းထားရျပန္တယ္...။
ေႏွာင္ႀကိဳးကလည္းသူ႔အေဖကိုကပ္ၿပီးေနေနေတာ့လည္းအခက္သား...။
"ေရခ်ိဳးတာက်ေတာ့ဘယ္မွာသြားခ်ိဳးခိုင္းရမလဲဟင္၊ သားစိတ္ခ်ႏိုင္လို႔လား"
မ်က္လံုးေလးေၾကာင္စီစီနဲ႔တဖက္လြဲသြားကာ...
ေသွ်ာင္ကဘာမွေတာ့ျပန္မေျပာ။
အခုတေလာမွ...ႀကိဳးကေလးကပံုမွန္ျပန္ျဖစ္ၿပီးျပန္ရယ္ႏိုင္လာတာကိုသူ႔ကိုယ္ေတြ႕မို႔...
ေက်ာက္စိမ္းကိုလက္လြတ္စပယ္မလုပ္ေတာ့တာပါ...။
ကေလးေလးကလည္းသူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကိုအတင္းႀကီးလက္ဆြဲနႈတ္ဆက္ခိုင္းတာမ်ိဳးလုပ္ေနတာမဟုတ္ေတာ့...
သူေနကိုယ္ေနနဲ႔မ်က္ႏွာခ်င္းမဆိုင္ျဖစ္ၾကရင္ၿပီးေရာဆိုတဲ့သေဘာနဲ႔ေနေနၾကရသည္...။
YOU ARE READING
ေႏွာင္ႀကိဳး(trouble maker)(ေက်ာက္စိမ္းဦးေသွ်ာင္ရဲ႕ဒုတိယပိုင္းအဆက္ပါ)
Fanfictionေႏွာင္ႀကိဳး(trouble maker)(ေက်ာက္စိမ္းဦးေသွ်ာင္ရဲ႕ဒုတိယပိုင္းအဆက္ပါ) နှောင်ကြိုး(trouble maker)(ကျောက်စိမ်းဦးသျှောင်ရဲ့ဒုတိယပိုင်းအဆက်ပါ)
