"ဖယ္ကြာ...ဦးေသွ်ာင္၊ လူျမင္ကြင္းႀကီးမွာတမ်ိဳးထင္ကုန္ေတာ့မွာပဲ"
"ဟင့္...ဘယ္ႏွစ္မ်ိဳးပဲထင္ထင္ေလ၊ ဘာလဲ၊
မ႐ိုးသားတာလားေျပာ၊
ဒီမွာ....လူျမင္ကြင္းႀကီးဆိုေတာ့...
လူေနာက္ကြယ္က်ရင္...ဒခ်ိ...ဒခ်ိ..."
"ဟာ့...ေသာက္အယုတ္တမာ...ေသစမ္းကြာ"
သူထိုးလိုက္တဲ့လက္သီးဆုပ္ေလးေတြမွာအားမပါတာကိုခံစားမိတယ္။
ေက်ာက္စိမ္း...မင္းငါ့ကိုသံေယာဇဥ္ေတာ့ျဖစ္ေနတယ္မို႔လား။
ဒီေန႔တမင္တကာကိုကားစစ္ေဆးဖို႔ဆားဗစ္ရံုသြားထားပစ္ခဲ့ၿပီးေတာ့...ေက်ာင္းကိုလာတာ။
ေက်ာက္စိမ္းေက်ာင္းျပန္မယ့္အခ်ိန္ကိုႀကိဳေမးထားၿပီးသား၊
ေမေမေလးကလည္းအခုတေလာမွသေဘာေတြစြတ္ေကာင္းေနတာ...
ေက်ာက္စိမ္းအေၾကာင္းေလးေတြဖုန္းဆက္တိုင္းအလိုက္တသိနဲ႔ေျပာျပသည္။
ေမေမေလး...
ေမေမေလးအေၾကာင္းေတြးမိမွရင္ထဲေလးလံသြားတာ၊
သူတို႔ဒီလိုမ်ိဳးပတ္သက္မႈကိုသိသြားၾကရင္...
ေရွ႕ဆက္ဖို႔ျဖစ္ပါ့မလား။
ညီအစ္ကိုခ်င္းခ်င္း...
ေယာက်ာ္းေလးအခ်င္းခ်င္းဆိုၿပီးကန္႔သတ္ၾကမွာပါ။
ဒါေပမယ့္...သူေရွ႕တိုးခ်င္ေနတာ...သူ႔ကိုယ္သူထိန္းသိ္မ္းလို႔မရေတာ့လို႔။
မိုက္တယ္ဆိုရင္လည္းအမိုက္အမဲအျဖစ္ခံမွာေပါ့။
ယုတ္မာတယ္ဆိုရင္လည္းကြ်န္ေတာ္လူယုတ္မာပါပဲေပါ့။
ခ်စ္လို႔အျပစ္ျဖစ္သြားတာ...ေက်နပ္ေနမွာ။
"မင္း...ဘာလာလုပ္တာလဲ၊ ကားကေရာ"
"မပါဘူး...ဆားဗစ္ပို႔ထားတယ္၊ လမ္းၾကံဳလိုက္မွာ"
"ဟာ့...ဆိုင္ကယ္က..."
"ဟင္...စီးလို႔ရပါတယ္၊ ဘာျဖစ္လဲ၊ မင္းနဲ႔ငါေယာက်ာ္းေလးအခ်င္းခ်င္းပဲ"
သူ႔ဘာသာသူစြတ္ေတေျပာ၊ ဆိုင္ကယ္ေဘးေျပးရပ္။
"မဟုတ္ဘူး၊ ဦးထုပ္ကတလံုးပဲပါတာ"
"ရတယ္၊ ဘာျဖစ္ေသးလဲ၊ အဖမ္းခံရရင္ငါ့လိုင္စင္ေပးပစ္လိုက္မယ္"
"ၿပီးေရာ"
"မ်က္မွန္ဆိုင္ေမာင္းေပး၊ မ်က္မွန္လဲမလို႔"
အခုမွၾကည့္မိတာ၊ ေဟာင္းေနတဲ့ကြ်ဲေကာ္ကိုင္းေလးကၾကာေနၿပီေလ။
မွန္ပံုးထဲကတခုၿပီးတခုေရြး၊ တပ္ၾကည့္၊ သူ႔ဘာသာဟိုေျပာဒီေျပာ၊
ဆြဲထားတဲ့လက္ကိုတခ်က္မလႊတ္ေတာ့ေက်ာက္စိမ္းတင္းေနၿပီ။
YOU ARE READING
ေႏွာင္ႀကိဳး(trouble maker)(ေက်ာက္စိမ္းဦးေသွ်ာင္ရဲ႕ဒုတိယပိုင္းအဆက္ပါ)
Fanfictionေႏွာင္ႀကိဳး(trouble maker)(ေက်ာက္စိမ္းဦးေသွ်ာင္ရဲ႕ဒုတိယပိုင္းအဆက္ပါ) နှောင်ကြိုး(trouble maker)(ကျောက်စိမ်းဦးသျှောင်ရဲ့ဒုတိယပိုင်းအဆက်ပါ)
