(မင္းနဲ႔နီးခ်င္ၿပီ၊ ခ်စ္ခြင့္ရခ်င္ၿပီ။
ငါဟာတစ္ေယာက္ထဲထိန္းခ်ဳပ္ထားလို႔မရဆိုလား...ဘာလား။
ငေသွ်ာင္တို႔ထိန္းထားလို႔တဲ့...
ထိန္းမထားရင္ေတာ့...ငါလား...ကေလးေတြေတာင္းနဲ႔ထည့္ထားရမလားမသိဘူး။)
ေသွ်ာင္ကေက်ာက္စိမ္းႏိုးမလာခင္ထိအေပၚတက္လိုက္ေအာက္ဆင္းလိုက္လုပ္ေနရင္း...
ေၾကာင္သလိုလိုေယာင္သလိုလိုနဲ႔ျပံဳးလိုက္ရယ္လိုက္လုပ္ေနတာမ်ား...
ဦးေသွ်ာင္႐ူးေနတယ္လို႔ေတာင္ထင္ရတယ္။
ခါးနာတယ္၊ ခါးနာတယ္ေျပာေနတာၾကားေနရတာဘယ္ႏွစ္ခါရွိၿပီလဲ။
ခါးနာတိုင္းလည္းေျပးမၾကည့္နဲ႔၊
ႏွစ္ေကာင္မူးတဲ့ညပဲ။
ေအး...ေနာက္တေန႔ဆိုရင္လည္းေက်ာက္စိမ္းကဘီလူးသဘက္ေတြေနာက္ကလိုက္ခံရတဲ့သူလိုမ်ိဳး...
ေသွ်ာင့္ကိုေတြ႕ရင္ေျပးပုန္းေနတာပဲ။
ဘယ္သူနဲ႔မွစကားကိုေကာင္းေကာင္းမေျပာေတာ့ဘူး။
ေန႔လည္ကလည္းေသွ်ာင္သူ႔ကိုလိုက္ရစ္ေနတာေတြ႕ပါတယ္။
ေက်ာင္းမသြားလို႔တဲ့၊ အလုပ္သြားစရာရွိတာကိုမ်ားတသက္လံုးကတိမဖ်က္တတ္တဲ့ဦးေသွ်ာင္ကမသြားေတာ့ဘူးဆိုၿပီးေတာ့ကားတစ္စီးနဲ႔ထြက္သြားတာ၊ အခုထိျပန္မလာ။
အခု...
ဒီတစ္ေယာက္ကလည္းဘာေတြေတြးေနလဲမသိပါဘူး၊ ျမံဳစိစိနဲ႔....ေမးဦးမွပါ။
"သား...မင္းဦးေသွ်ာင္နဲ႔...."
"အင္...!...ဖလူး....."
လတ္တေလာ...ဦးေသွ်ာင့္နာမည္ၾကားရင္ေသာက္တဲ့ေရေတာင္သီးတယ္...
ေတာက္..!...ေကာင္းက်ိဳးကိုမေပးဘူး။
"ဟဲ့...ေအာ္...
ေျဖးေျဖးေသာက္ေလ..."
ထိုစဥ္...အခန္းထဲဝင္ခ်လာတဲ့ႀကိဳးကေလး...
"ဟာ့...ေဖ....အဲ...ဦးဦး၊
သီးေနၿပီ"
ေျပးဝင္လာတာေက်ာက္စိမ္းထိုင္ေနတဲ့ခံုေနာက္မွာကပ္ရပ္ၿပီးေက်ာကုန္းကိုလက္ဖဝါးေသးေသးေလးနဲ႔ပြတ္ေပးတာ...
"ေကာင္း...ေကာင္း...
ဦးဦး...ေကာင္း..." တဲ့။
တဟြတ္ဟြတ္နဲ႔ေက်ာက္စိမ္းက...ႀကိဳးကေလးကိုၾကည့္ရွာသည္။
ဘာမွေတာ့မေျပာ..
ေျပာင္းလဲသင့္သေလာက္ေတာ့ေျပာင္းလဲလာခဲ့ေၾကာင္းေဒၚယုယသေဘာေပါက္သည္။
သိပ္ၿပီးၾကင္နာခ်င္တဲ့ပံုစံအထိေျပာင္းလဲမလာေပမယ့္....သူအရင္လိုေတာ့မခက္ထန္ေနေတာ့ဘူး။
ဒါေလးကိုပဲေက်နပ္ေနရတာ၊
ႀကိဳးကေလးအနားေရာက္လာတာေတြကိုတအိမ္လံုးမတားျဖစ္ေတာ့ဘူး။
တခါတေလ...
ကေလးကိုတမင္တကာသူ႔ေရွ႕ေရာက္ေအာင္တြန္းပို႔ၿပီးေဆာ့ေစရသည္။
ကိုယ့္ေသြးသားပဲ...ဘယ္ေလာက္ေတာင္စိမ္းကားရက္စက္ႏိုင္မလဲ။
YOU ARE READING
ေႏွာင္ႀကိဳး(trouble maker)(ေက်ာက္စိမ္းဦးေသွ်ာင္ရဲ႕ဒုတိယပိုင္းအဆက္ပါ)
Fanfictionေႏွာင္ႀကိဳး(trouble maker)(ေက်ာက္စိမ္းဦးေသွ်ာင္ရဲ႕ဒုတိယပိုင္းအဆက္ပါ) နှောင်ကြိုး(trouble maker)(ကျောက်စိမ်းဦးသျှောင်ရဲ့ဒုတိယပိုင်းအဆက်ပါ)
